Ik was lange tijd ook een halve vegi. Ons mama was nogal tegen vegi worden. Dat was dan onze compromis: geen vlees, wel vis (ik kom echt uit een vlees familie)
Ik kreeg regelmatig opmerkingen hierrond. Dat ik geen echt vegi was. Dat vond ik soms wel moeilijk. Ik lust eigenlijk niet zo vis (alleen fishstikcs en tonijn). Ik heb als 17 jarige een heuse strijd mogen leveren tegen mijn moeder om zelfs maar een halve vegi te worden. Ik had elke avond ruzie. Ik vond het vreselijk maar heb toch doorgezet. Dan vind ik het makkelijk praten over halve of hele vegi's.
Nu ik samen woon, ben ik helemaal gestopt met vis. Ik luste het toch niet echt. En ik geniet nu meer van de smaak van groentjes.
Regelmatig schuift ze me nog op feestje vistoastjes voor. En valt ze dan weeral compleet uit te lucht...
Acht jaar vegi en ze geeft het nog steeds niet op.
Af en toe moet je dus een beetje voorzichtig zijn met harde stellingen als je de achtergrond van sommige mensen niet kent.