Hoe oud was je toen je vegetariër werd?

[g11ling]

Ik was 16.... mn vriendje was een blauwe maandag vegetaries en toen ben ik uit solidariteit mee gaan doen. Het was voor hem na 2 weken alweer bekeken maar ik werd fanatieker.
Inmiddels dus 13 jaar vegetaries en heb al heel wat mensen "bekeerd".... niet dat het me daarom gaat hoor. Ik heb geen zin in een kruistocht, maar als iemand me naar mn motivatie vraagt levert dat vaak een leuk gesprek op waar de ander soms wat mee doet.
Twee van de drie stagiaires van me zijn inmiddels ook beestloos aan het eten en mn zwager (vleeseter pur sang) is nu een duidelijke vleesminderaar. Ook mn moeder eet nu 95% van de tijd vegetaries  

[dorinka]

 :-[Mischien had je het al gezegd hoor, maar ik vraag me af of je nogsteeds dezelfed vriend hebt en of hij niet toch "terug" is gegaan.

[kabir]

ik was 12, nu 20

[Dominique]

Ik was 4. Ik was een visstick aan het eten en ik realiseerde me met mijn kleine hoofdje ineens dat het ding van dode dieren was gemaakt. Ik heb de rest niet meer opgegeten en tegen mijn moeder gezegd dat ik nooit meer vlees wilde eten. Ze nam me niet serieus en gaf me toch steeds vlees, maar ik weigerde het op te eten, en tot op de dag van vandaag heb ik dat volgehouden.  
De geschiedenis herhaalde zich toen ik veganistisch werd. "Ik heb een taart gekocht met noten erin, want noten eet je wel." Ja mam, maar het gaat om wat je NIET eet...  

[g11ling]

:-[Mischien had je het al gezegd hoor, maar ik vraag me af of je nogsteeds dezelfed vriend hebt en of hij niet toch "terug" is gegaan.

hihi.... nee inmiddels heb ik een ander vriendje (alweer 9 jaar) en toen ik hem leerde kennen is hij ook strikt vegetarisch gaan eten (hij at toen nog maar weinig vlees en vis).
Sinds kort eet hij zo nu en dan weer vis, maar dan uitsluitend bij "gelegenheden" buitenshuis.

[Gretz]

Ik was 4. Ik was een visstick aan het eten en ik realiseerde me met mijn kleine hoofdje ineens dat het ding van dode dieren was gemaakt. Ik heb de rest niet meer opgegeten en tegen mijn moeder gezegd dat ik nooit meer vlees wilde eten. Ze nam me niet serieus en gaf me toch steeds vlees, maar ik weigerde het op te eten, en tot op de dag van vandaag heb ik dat volgehouden.  
De geschiedenis herhaalde zich toen ik veganistisch werd. "Ik heb een taart gekocht met noten erin, want noten eet je wel." Ja mam, maar het gaat om wat je NIET eet...  

Ik was 3 jaar. Ik ben ongeveer op zo'n zelfde manier vegetariër geworden. Hoe precies weet ik niet meer, maar ik wilde gewoon eerst het éne vlees niet meer. En toen wilde ik dat en dat ook weer niet, totdat ik uiteindelijk al het vlees liet staan. Ik weet niet of het was omdat ik misschien iets gehoord had, maar feit was gewoon dat ik het níet meer wilde eten.

M'n ouders hebben toen niet doorgezet (waar ik blij om ben). Als ze dat wel hadden gedaan weet ik niet wat er dan van me terecht was gekomen, dan was ik iig nog niet zo lang vegetariër. Ik ben nu 13 jaar vegetariër en ik ben blij dat ik maar 3 jaar van m'n leven vlees heb gegeten. Ik eet trouwens soms nog weleens vis (echt niet vaak), maar dat is meer omdat m'n ouders het belangrijk vonden dat ik daar wel wat van at. Dan hoeven ze ook niet áltijd iets anders te maken. Maar ik ben later wel van plan om géén vis meer te eten (er zijn genoeg alternatieven).

En op de leeftijd dat ik vegetariër werd had ik natuurlijk nog niet de ideeën en redenen die ik nu heb (wordt mij weleens verweten ). Maar dat vind ik niet zo erg, ik ben nu tenminste vegetarisch eten gewend en een mening kun je altijd nog vormen (en daardoor vegetariër blijven).

[freespirit87]

pfff
Ik begon al vanaf mij negende erover na te denken. Maar mijn moeder nam me niet serieus. Ik kon in die tijd alleen dan kip door mijn keel krijgen. Op mijn 18e ( 1 jaar geleden ) had ik er genoeg van! Ik kwam in opstand! Het heeft me wel een paar maanden geduurd om mijn moeder te overtuigen, dat ik niet meer zou groeien en dat ik het echt meende.

Maar jah nu ben ik een veggie
Viva la revolution!!

[Migrator]

Ik was net 21, nu ook al weer 14 jaar terug (hemel) en ik ben geïnspireerd door mijn vader die twee jaar daarvoor vegetariër werd. Dat vond ik op dat moment nogal iets erg vreemds. Maar hij had nogal nare herinneringen aan het werken in het slachthuis (mijn vaders fam. is nogal van het slachten, soort van traditie geloof ik, en dat levert ook altijd weer van die standaard opmerkingen op als ze een van ons zien) maar tegenwoordig kan ik me, als ik eerlijk ben, niets anders meer voorstellen. (dat van het vegetariër-veganist eigelijk-zijn dan hè)

[vlekje]

Aangezien de ene helft van mijn familie van boerenafkomst is, en de andere helft niet bijster goed bedeeld wat betreft verstandelijke vermogens, heb ik me natuurlijk jaren moeten verdedigen voor m'n keuze. Mede daardoor ben ik me ook echt gaan verdiepen in het vegetarisme en mogelijke argumenten daarvoor, en toen kwam ik er dus achter dat er meer en ook zinniger redenen zijn om vegetarier te worden.

En toen je eenmaal klaar was met je familie mocht je je tegen de boeren op de vegetarische startpagina verweren

Nou, half Nederland weet zo'n beetje mij verhaal geloof ik al wel. Ik was 15 voor zover ik me kan heugen, toen ik vegetarier werd.  Eerst na een zo'n beetje traumatische dag in een slachthuis nog een half jaar met veel tegenzin vlees gegeten. Maar met het nieuwe jaar toen als goede voornemen vegetarier geworden.
 

Tijdens de MKZ-crisis ben veganistisch gaan leven. Ik was toen dus... eh, hoe oud ben ik nu eigenlijk?   Oja, 27.. dus toen was ik 24!

Wel raar ook dat ik in een slachthuis heb moeten rondlopen voordat ik vegetarier zou worden. Want ik was altijd al gebiologeerd door dieren en wat er in hun omging. Het was dan ook het besef (het idee) dat varkens een vergelijkbare gevoelswereld hebben als mensen dat dwars door me heen sneed in het slachthuis (so to speak).

Zo raar is dat ook weer niet. de zoon van onze vroegere slager(ouderlijkhuis) wilde na een keer met zijn vader te zijn meegeweest naar het slachthuis, nooit geen vlees meer aanraken, laat staan eten.

[vlekje]

Ik was net 21, nu ook al weer 14 jaar terug (hemel) en ik ben geïnspireerd door mijn vader die twee jaar daarvoor vegetariër werd. Dat vond ik op dat moment nogal iets erg vreemds. Maar hij had nogal nare herinneringen aan het werken in het slachthuis (mijn vaders fam. is nogal van het slachten, soort van traditie geloof ik, en dat levert ook altijd weer van die standaard opmerkingen op als ze een van ons zien) maar tegenwoordig kan ik me, als ik eerlijk ben, niets anders meer voorstellen. (dat van het vegetariër-veganist eigelijk-zijn dan hè)

Op mijn 30e kreeg ik sterk het idee dat het gezonder zou zijn zonder vlees. Na mijn scheiding(ik was 42) nam ik dierect het besluit om vegetarieër te worden. Ik deed er behoorlijk lang over, pas toen ik van 2 kroketten ziek werd........erg hè Op mijn 55e koos ik vanwege allergieën voor veganisme, dat is alweer, poeh, 15 jaar geleden. Jemig de pemig. Als ik nu de supermarkt inkom ruik ik met flinke afkeer telkens een vleesgeur.

[Migrator]

Na mijn scheiding(ik was 42) nam ik dierect het besluit om vegetarieër te worden.

55e koos ik vanwege allergieën voor veganisme, dat is alweer, poeh, 15 jaar geleden. Jemig de pemig. Als ik nu de supermarkt inkom ruik ik met flinke afkeer telkens een vleesgeur.

beter laat dan nooit!

 

[mirrie]

Ik was net 20 en het was mijn goede voornemen voor dat jaar. Is de enige keer ooit dat ik een goed voornemen had en dan gelijk eentje waar ik me al jaren aan hou.

[Rozemarijn]

Hallo, ik ben net nieuw hier en viel op dit bericht. Eigenlijk heb ik dit forum ontdekt via Tivall.
Ik ben dus een geboren vegetarier. Mijn ouders zijn het allebei en mijn grootouders waren het ook van beide kanten. Ik ben nu 43 jaar dus kan je nagaan hoe lang dat al speelt.
Ik ben wel getrouwd met een vleeseter maar die doet er niet moeilijk over. Ik kan gewoon geen vlees bereiden. Onze twee zoons denken er verschillend over. De oudste is jarenlang fanatiek vegetarier mee geweest maar kiest nu voor de makkelijke weg. Het is gewoon makkelijker leven als alleseter. De jongste houdt wel van een bbq-tje en eet wel vlees als ie het krijgt.
Mijn oma, van moeders kant, is trouwens op aanraden van haar internist (ongeveer 60 à 70 jaar geleden!) vegetarisch geworden vanwege haar suikerziekte. Zeer vooruitstrevende man moet ik zeggen. Ik heb later een kennis met diabetes ook voorgesteld om veg. te gaan eten en het scheelde haar aanzienlijk in de hoeveelheid insuline die ze spuiten moest.

[Rocco]

Compleet vegetarisch, nu één maand.
Ik had het een keer geprobeerd maar door werk etc vond ik dat zo moeilijk  
Nu heb ik afgebouwd, ik at zowiezo scharrelvlees, dan één dag in de week geen vlees na één maand twee dagen etc.
En nu ben ik er!
Wat zijn jullie allemaal jong begonnen zeg, er was ook geen sprake van vege zijn toen ik 20 was!

[Migrator]

Beter laat dan nooit! (deze had ik geloof ik al eens gebruikt???) Vooral zo doorgaan!   :O

[santje19]

19, en dat ben ik nog steeds. Nu bijna drie maanden. het is het enigste goede voornemen wat ik kan volhouden. Toch denk ik er al zeker sinds mijn 15-de aan, maar het was nu toch echt tijd om er eens mee te beginnen. En ik moet zeggen, het is veel makkelijker dan ik dacht! Alleen met uit eten gaan is het soms moeilijk, want er zit overal wel kaas doorheen..maar meestal willen ze altijd wel een salade voor me maken!

[Miriam]

Dat vind ik ook irritant   Ik houd nl. niet zo van kaas, bepaalde soorten en in beperkte mate wel, maar blauwe kaas of brie (en dat is dan juist wat er meestal door zit  ). Maar goed, ik was 22, nu 23, en dat is dus ondertussen 5 weken geleden   Verder kost het mij ook weinig moeite, behalve op snackdag in het begin, maar nu zeg ik: Lang leve groentekroketten!  

[santje19]

Ja heerlijk zijn die! en falafel natuurlijk!

[Feyra]

Ik ben vegetarier geworden op mijn 16e. (ik ben nu 29) Ik heb er lang over nagedacht, folders over besteld (internet bestond nog niet) en met mijn moeder over gepraat aangezien zij verantwoordelijk was voor mijn voedsel.

Rond mijn 20e heb ik een paar maanden weer af en toe vlees gegeten, ik woonde in een studentehuis met acht omnivoren en iedere keer was het erg onhandig dat ik vega was.
Het stond me echter enorm tegen en na die paar maanden ben ik er weer definitief mee gestopt.
Ik ben best wel strikt in mijn vegetarier zijn, ik eet geen snoep, muselirepen, chips etc die niet vega zijn.

Ik heb twee uitzonderingen en dat zijn ´gewone´kaas en chocolade, die dingen kan ik niet laten staan, al weet ik eigenlijk niet eens welke dierlijke producten er in chocolade zitten (naast melk) maar ik durf die verpakkingen niet te gaan lezen.  

[wendy]

ik was rond de 15/16... weet het nog heel goed, ik had een verzorgpaard die stond op stal bij een slager(wel aardige mensen hoor...) maar daar stonden dus ook de "slacht"dieren, gelukkig was t een kleine slagerij en stonden er niet veel, de dieren werden gebracht om de volgende dag geslacht te worden...
maarja als ik dan thuis kwam en mn stukje vlees op mn bord zag liggen kon ik geen hap meer door mn keel krijgen!
vanaf toen ben ik fulltime veggie geworden en is later uitgegroeit naar parttime veganist