Onderscheid maken tussen respect en tolerantie aan de ene kant en inleving en compassie aan de andere maakt juist dat er nuance ontstaat.
Respect heeft wel degelijk te maken met het erkennen dat een ander een ander waardenstelsel heeft. Overigens is dat meer de Engelse betekenis. De Nl betekenis gaat nog steeds veel meer uit van ontzag. Respect voor de politie bijvoorbeeld, maar dit terzijde. Tolerantie heeft veel meer te maken met het toelaten van andere levensstijl die niet de jouwe is.
Dat voorbeeld over meevoelen begrijp ik niet, maar dat zal aan mij liggen.
Alleen al jouw woordkeuze maakt mij extra waakzaam.
Tolerantie is een slim gekozen argument voor iemand die bepaalde zaken alleen op mensen wil betrekken omdat het strikt naar de definitie gezien de mogelijkheid geeft om dieren hierbij uit te sluiten, Wat zeg je hier, al analyserend: een slim gekozen argument. Dit is geen argument Dodo, dit is een onderliggende levenshouding. En helemaal niet slim. Bovendien als het slim is zul je moeten aangeven waarin het niet klopt. En 'alleen op mensen wil betrekken', Hoezo? Ik heb toch duidelijk aangegeven dat dit een bepaling van individuele grenzen is. En bij het bepalen van grenzen is het juist zo dat je 'menselijke' argumentatie gebruikt. En dan maakt mij het volgende helemaal aan het steigeren: 'het geeft mij de mogelijkheid dieren uit te sluiten'. Als ik al niet zo lang geen vlees meer zou eten (al meer dan 30 jaar) zou ik spontaan er weer mee beginnen.
Antroposofisch argument? Je wilt iets invoeren als een intrinsieke waarde van de natuur, dierlijk leven enz. Ik ben het daarmee eens, maar kijk eens wat voor ingewikkelde discussie dit kan opleveren. In de draad: Tom Regan en eigenwaarde. (ik weet eigenlijk niet hoe ik die link kan maken om rechtstreeks in die draad te komen.) Ik ben het ermee eens omdat je dan in één klap het onderscheid helder hebt hoe je de grenzen kunt bepalen. En vanuit een functionele manier van denken is het handig om grenzen te zoeken en die op een goede manier te definiëren.
Op vegetariërs zitten altijd twee soorten mensen te vitten: de verwoede vleeseters die zich schuldig voelen (kijk maar bij de draad 'ik word onverschillig) en de principiële veganisten die hun zendingsdrang niet in hun achterzak kunnen houden. Het functionele denken is daarbij op een heel laag pitje komen te staan. Bij die vleeseters zit een hoop agressie wat je geen tolerantie meer kunt noemen, verre van dat. Maar dat zelfde vind ik ook van die soort veganisten. (juist mensen die zich meer vanuit zich zelf als veganist kenbaar maken en hun twijfels daarbij uiten, kunnen op veel meer sympathie rekenen en niet alleen bij mij).
Het functionele denken behoeft nog enige toelichting. Aan het eind van haar/zijn leven heeft een vegetariër een virtuele stoet van dieren achter zich aanlopen die zijn blijven leven, omdat hij/zij ze niet heeft opgegeten. Stel dat deze stoet 500 dieren betreft. Een veganist zal de stoet met nog eens 20, 30 ? kunnen uitbreiden. Over dit soort verhoudingen praat je. En dan kom je met het wijzende vingertje naar een vegetariër. Doe je dit zelfde naar iemand die om principiële redenen alleen biovlees eet dan loop je een gerede kans dat hij/zij weer industrievlees gaat eten, omdat 'het toch niets uitmaakt'.
Wat betreft 'zeuren'. Je gaat voorbij aan wat er staat. Het gaat hier niet om de inhoud die jij en ik belangrijk vinden, maar het gaat om de manier waarop het gebracht wordt. Iemand die terecht zegt dat het heel warm is buiten, maar daar de hele dag opmerkingen over maakt, heeft gelijk maar is tegelijk een 'zeur'.
De vragen aan Kiwi zijn niet als weer terughalen bedoeld, maar meer verduidelijkingsvragen over wat ze precies bedoelt. En ik heb dat nu helder.
290 Reacties
130338 Gelezen