Maar daar waar je van anderen verwacht dat ze aan jouw mening toegeven wil je dat zelf niet met die van anderen.
Dat is wat iedereen verwacht. Dat de ander met jouw mening uiteindelijk akkoord gaat. Daarom heb je een mening. Het zit in onze natuur om deze aan andere te proberen geven (overtuigen). Dat is toch doel van een discussie..
Misschien wel het doel van het voeren van een discussie (al hangt dat van de gehanteerde definitie van discussie af) maar daarom nog niet het doel van de uitwisseling van meningen. Ik heb de sterke indruk dat jij van elke uitwisseling van meningen een discussie maakt. En ik vermoed dat in de praktijk het uitwisselen van meningen altijd in een discussie uitdraait als jij er bij betrokken bent.
Maar als mensen echt open staan voor wat een ander te zeggen heeft dan is een uitwisseling van meningen ook mogelijk zonder dat hier een discussie uit ontstaat. Men kan oprecht proberen te begrijpen hoe de ander denkt en waarom dat zo is, zonder dat men de ander van zijn eigen mening probeert te overtuigen. En zo kan je eigen mening ook evolueren, niet omdat iemand je 'gedwongen' heeft tot inzicht, wel omdat je zelf open stond voor verandering van je opinie. Natuurlijk is dat enkel mogelijk als je er niet van uit gaat dat je eigen mening mogelijk niet de juiste is.
De reden dat ik een mening heb is dan ook niet om anderen van deze mening te kunnen overtuigen. De reden dat ik een mening wil hebben is dat ik het belangrijk vind om niet blindelings anderen te volgen in hun denken en doen en dus aan de hand van de informatie waar ik over beschik en met behulp van mijn (hopelijk goed werkende) verstand en onder invloed van mijn gevoel een eigen (aan verandering onderhevige) opinie ontwikkeld heb over allerlei zaken. (Over sommige dingen weet ik zo weinig en/of die interesseren mij zo weinig dat ik daar nauwelijks een mening over heb.)
Mensen proberen te overtuigen van de 'juistheid' van mijn mening doe ik enkel als:
- ik redelijk zeker van mijn stuk ben (anders geef ik soms ook mijn mening, maar met een duidelijk grotere terughoudendheid en dus met minder streven naar het overtuigen van de andere)
- ik het gewoon leuk vind om dat te doen (maar met het besef dat het niet om iets belangrijks gaat) of
- het een onderwerp betreft dat ik echt belangrijk vind (vegetarisme, milieuaangelegenheden, ...)
Het is een erg eenzijdige verplaatsing, in slachtoffers.
Nee, want ik ga ook in op diegene die slachtoffers maakt. Daarom weet ik waarom ik diegene moet haten/verachten... of wat dan ook.
Nee hoor, dat doe je niet. Je probeert niet te begrijpen waarom een mens soms dingen doet die volgens jouw moreel niet door te beugel kunnen. Je snapt niet hoe mensen er een heel andere morele overtuiging op kunnen nahouden en deze voor zichzelf (ook rationeel) kunnen verantwoorden.
Er is veel gedrag dat mezelf niet aanspreekt of dat ik ronduit afkeur.
Dat neemt niet weg dat ik me op zijn minst probeer in te leven in de gedachten en gevoelens van de ander. Ik kan (met enige moeite en in enige mate) in het hoofd (en het hart) kruipen van een vleeseter, een moordenaar, iemand die van hiphop houdt, een lesbische vrouw, ... Of ik probeer dat op zijn minst.
Ja, dat weet ik. Daarom zeg ik bijvoorbeeld ook dat ze eens gewoon moeten kijken waarom terroristen ontstaan ipv alleen de gevolgen te bestrijden.
En door mijn ervaring met mensen weet ik wel hoe de meeste denken en hoe ze zijn. Daarvan weet ik genoeg...
Dat laat je niet blijken.