Geen zin is iets heel anders.
Ik kan het me wel voorstellen hoor, ik snap ook nooit goed dat mijn moeder gewoon soms voor drie verschillende smaken kookte.
Maar goed, zoveel werk is een vegaburger in een pan smijten ook weer niet. Bovendien ben je geloof ik al oud genoeg om een handje mee te helpen in de keuken, of vertrouwt je moeder je niet met open vuur?
Dat ze haar bedenkingen heeft over hoe overtuigd vegetariër je bent (hoe lang ben je al vegetariër, eigenlijk?) vind ik dan wel weer minder. Doet me denken aan die keer dat mijn moeder mijn pas vegetarisch geworden Zusje een bolognesesaus met spekjes voorzette, zonder het te vertellen. Toen Zusje er achter kwam was het motto "dat maakt toch niet zoveel uit?"...
Ze zegt dan soms wel eens dat ik het haar niet zo makkelijk maakte toen ze net vegetariër was (daar herinner ik me niks van, maar dat komt me natuurlijk ook goed uit), maar dat vond ik ook echt niet kunnen.