We waren bij Dilbi, dicht tegen de Broers van Julienne. Syrisch restaurant, gedreven door een aanwezige, warme vrouw, die ook regisseur, actrice en zangeres is. Het was een aparte culinaire ervaring. Hier geen Libanese keuken met talrijke mezze, maar een beperkte kaart. Daarop twee vegetarische hoofdgerechten en verschillende "side dishes" die vooraf opgediend worden maar dan nog verder het hoofdgerecht kunnen vergezellen. Als hoofdgerechten waren er een falafelbord met brosse falafel (twee los op het bord, rest in pitabroodje met ook gepekelde groente) en goede tahin en kroketjes van bulghur, gevuld met lekkere (iets te flauwe) groentestukjes, met yoghurtsaus. Een nieuwe smaakervering was een superlekker kruidig kaassausje op een schaaltje groenten (blijkbaar een Syrische, overal anders gemaakte specialiteit). Op de verse, frisse groenten van de ene side dish, fattoush, was een donkere vinaigrette van granaatappel die leek op balsamico maar minder overweldigend en frisser en lekkerder smaakte. De andere side dish die we namen was smakelijke hummus.
Men wil hier een authentieke keuken brengen met niet te veel toegevingen. Het is prettig om te zien dat de enthousiaste, aangename uitbaatster en haar man-dichter-kok hier succes mee hebben. Als opbouwend bedoelde kritiek zou ik hen wel meegeven de prijzen nog eens te bekijken (falafelschotel 14 euro, bulghurkroketjes meer dan 20, + side dish van een achttal euro). Je mag je prijzen in een zaak met meerwaarde hoger stellen, maar evenwicht daarin en betaalbaarheid zijn toch belangrijk, de kroketjes toch wat verlagen in prijs?) Ook denk ik dat het invoeren van een weeksuggestie geregeld bezoek aantrekkelijker zou maken.