Aangekondigd op allerlei plekken: Fair Food op de Steenhouwersvest, niet ver van Groenplaats en Hoogstraat, dus in het toeristische hart en bij de winkelbuurten. Verschillende vegetarische mogelijkheden, een hele dag door. Geen avondrestaurant, enkel op zaterdag wat later open en dan een menu.
We deelden zeer fris en lekker smakende artisjokken als voorafje en daarna kwam er een smakelijke veggie lasagne en een gerecht uit het zaterdagavondmenu, koolblad met tofureepjes-vulling en tabouleh. Alles lekker, eerlijk en voedzaam.
Zeer huiselijke, ontspannen sfeer.
Interessante en lekkere bio-bieren. Alles bio dat hier de klok slaat (dus ook wel vlees, maar altijd een vegetarisch alternatief).
Gerecycleerde stapelstoelen, oude tafels, oude kasten met leeshoek en kinderspeelgoed, gemoedelijke en open sfeer.
(Persoonlijke bedenking: waarom zijn vega-getinte restaurants toch altijd zo lief, ontspannen, huiselijk, maar missen zij een edgy kantje dat de trendy foodies lokt op een zaterdagavond? Omdat vegetariërs zo'n lieve, rustige mensen zijn die uitbundigheid en dronkenschap minder op prijs stellen? Al die eco-, bio-, veggie-eetzaken lijken wat op mekaar: het gaat er zo lief en rustig en gedempt aan toe, je neemt er je kind van vier jaar naar toe dat dan rustig in een kleurboek tekent. Maar je gaat er niet naar toe met je laatste verovering en er zijn geen sexy wijven met piercings of mannen met veel zwart borsthaar en gouden juwelen. Dat hoeft ook niet en het is goed dat er lieve familierestaurants zijn, maar de vraag is: moeten alle ecorestaurants zo zijn - zoals vroeger in Italiaanse restaurants steevast fiasco's aan het plafond bengelden - en kan het ook eens niet strak, werelds, bruisend, sensueel, en dat men vecht voor een tafeltje zaterdagavond? Wachten op de veggie Sergio Herman.)