Op de Dageraadplaats bij Primo, laatste telg van het imperium van Vinko Pepa die met een goede neus voor trends telkens modieuze zaken opent op hot places.
Nu dus een Italiaans restaurant in een jonge, artistieke, gezellige buurt die toch ook sterk een woonkarakter heeft behouden.
Het is een ruime, luchtige zaak met helder licht en veel wit, tot in de ouderwetse "garçon"-jasjes met épauletten van het zeer vriendelijk, open, vlot, jong personeel. (Ik associeer die jasjes wel meer met Belgische brasseries van mosselen, américain en stoofvlees, maar goed, het oogt wel prettig.)
De prijzen van de gerechten zijn bewust laag gehouden en er is een ruime vegetarische keuze. De menukaart is beslist origineel, een soort gevouwen krant op gerecycleerd papier waarop de specialiteiten in het rood aangeduid zijn. Bij de hoofdgerechten vele pasta-variaties (geen pizza's). Ook een altijd gewaardeerd suggestiebord tegen de wand, teken van fantasie en vernieuwing in de keuken. (Nu was er risotto met porcini op vermeld.)
Omdat we geen wijnkaart hadden gekregen (denk een foutje van het personeel, want men was tamelijk ijverig in het voorstellen van drankjes voor en na en desserts), bestelden we de witte huiswijn (15 euro) omdat je er mag van uitgaan dat in een goed gerunde zaak die goed uitgezocht en behoorlijk is. Hij werd netjes in een ijsemmer naast de tafel gezet (het is dikwijls ergerlijk dat de witte huiswijn plompverloren op tafel wordt gezet, waar hij hevig mag chambreren omdat men blijkbaar voor het zogezegde gunstprijsje die extra service niet wil geven.)
Wie schetst echter onze verbazing dat de wijn die we, om even nader te bestuderen, en natuurlijk ook om ons gul ervan te bedienen, uit het ijs haalden, een Spaanse Castillaanse wijn was. En dat in een Italiaans restaurant! Alsof je in een Lyonese bouchon een Chileense wijn krijgt als vin de patron. Een gesprekje met een vriendelijke, begrijpende dienster leerde dat de baas die wijn voor zijn heel zijn imperium (hoogstwaarschijnlijk tegen zeer gunstige voorwaarden) aankoopt. Ik zou hem aanraden voor deze zaak dan toch een wat duurdere Italiaanse wijn aan te kopen, om het plaatje te doen kloppen. Nu goed, de wijn was neutraal, drinkbaar, wat waterachtig toch.
De voorgerechten op onze tafel waren gegrilleerde groenten zoals aubergine, champignon, courgette, paprika, witloof (balsamico en olijfolie stonden op tafel) en bruschetta met tomaten. Eerlijke, eenvoudige gerechten zoals dat in de Italiaanse keuken dikwijls het geval is.
Hoofdgerechten waren vegetarische "oortjes" met spinazie, boontjes en courgette
met pecorino-kaas en linguini in roomsaus met truffelaroma en eekhoorntjesbrood, een diep en vol smakende bereiding. (Hoofdgerechten tussen 10 en 15 euro.)
Geen zeer grote porties, alles vers en smakelijk en een prettige, luchtige sfeer.
Er zijn dan ook zeker twee services, er kan ook afgehaald worden en alles verloopt vlot door het goed, veelkoppig personeel.
Wel zou men best een bordje "volzet" voor de deur hangen, want geregeld lopen hongerigen vruchteloos binnen, hiermee voor tochtverplaatsingen zorgend, waarna het tochtgordijn weer door een personeelslid dient in orde te worden gebracht, wat toch ook duurbetaalde manuren zijn die beter aan het aanprijzen van iets duurdere Italiaanse wijnen kunnen besteed worden.
359 Reacties
248297 Gelezen