Ik snap je keuze heel goed Hiziki, en vind het heel knap van je dat je die keuze hebt kunnen maken.
Ik heb zelf chronische vermoeidheid, en zit ook wel eens te denken vlees en/of vis te gaan proberen.
De medici bij wie ik ben geweest, zeiden praktisch allemaal dat dat nergens voor nodig is, maar toch overweeg ik het wel eens. Je weet immers maar nooit. Misschien maakt mijn lichaam bepaalde stoffen niet aan of neemt het bepaalde stoffen in bepaalde vormen niet op, en kan het die stoffen uit vlees wél opnemen. En als het niet helpt, kan ik inderdaad gewoon weer stoppen.
Maar het gaat zo volledig tegen mijn principes in, dat ik die stap vermijd in de hoop dat dat nooit nodig blijkt te zijn.
Ik ben al overgestapt van veganisme naar vegetarisme (wat overigens niet/nauwelijks heeft geholpen), en ik weet dat ik daarmee ook al meewerk aan het doden van dieren en allerlei dierenleed, en dat vind ik al erg genoeg.
Maar vlees eten...
Ieder levend wezen met respect behandelen, baas te laten zijn over zijn eigen leven, is eigenlijk mijn basis-instelling in het leven is, mijn hoogste principe, hetgene dat ik het allerbelangrijkste vind.
Een dier zijn leven ontnemen, alleen om mijn eigen leven mogelijk wat beter te maken, dat kan ik (nog) niet over mijn hart verkrijgen. Ik kan immers leven zonder dat vlees, het is niet zo dat ik zonder vlees dood zou gaan (dan zou het een heel ander verhaal zijn).
En daarnaast vind ik het ook nog een vreselijk vies idee, om dat lichaam dan op te gaan eten.
(sorry Hiziki, als het vervelend voor je is om dit soort dingen te lezen, en voor de duidelijkheid, dit is absoluut geen kritiek op jóúw keuze)
Daarom ben ik eerst de andere routes aan het uitproberen. Er zijn immers nog wel meer dingen die mogelijk zouden kunnen helpen, zoals een eliminatiedieet (wie weet ben ik wel intolerant), raw food, orthomoleculaire geneeskunde, etc.