Neem het geloof: iemand die niet aan de vastentijd doet, maar wel aan carnaval, kan zichzelf nog steeds katholiek noemen en er zijn genoeg islamieten die gewoon varkensgelatine gebruiken of alcohol drinken. Maar blijkbaar vinden die mensen wel dat ze 'genoeg' wél goed doen om zichzelf zo te kunnen noemen.
Ik merk dat vegetariers/veganisten vaak heel hard zijn voor zichzelf, wat dat betreft.
Wat mij betreft mogen alle geloven verwateren.
Maar het vegetarisme is gevat in een bepaalde definitie. Als mensen hieraan een eigen interpretatie geven en deze ook uiten, dan is dat wat anders. Dan heeft dat gevolgen voor alle vegetariërs.
Stel, je gaat eten met omnivorische vrienden, en je denkt, ach dat beest is toch al dood en hij smaakt lekker. Je wilt de "gezelligheid" niet doorbreken. "Maar je was toch vegetariër?", "Ja, maar nu even niet."
Vervolgens word je uitgenodigd voor een BBQ. Geen vega-BBQ-dingetjes. "De vorige keer heb je toch ook vlees gegeten?"
Of je bent zo'n "vegetariër" die wel eens vis eet. Je kan er op wachten. Alle restaurants gaan vegetarische gerechten maken met vis. Producten krijgen een vegetarisch stempel maar zijn voorzien van vis. Je krijgt een garnalencocktail vooraf. Vers fruit met rivierkreeftsaus. Vegetarische sushi met inktvisinkt.
Ik heb een receptenboek "Uit de Vegetarische Keuken", met inderdaad: oestersaus, vissaus, doorregen spek, vleesbouillon, braatworst, gekookte ham en teentjes knoflook.
Vegetariërs zijn hard voor zichzelf. Je kan dit alleen stellen, als je "lekker" en "gezellig" belangrijker vindt dan gezondheid, milieu, voedselverdeling of het dierenleed.
Zo, nu ben ik eens serieus.