Boeken over kinderen, etc.

[Hizikigrrrl]

Post hier je tips over goede boeken over zwangerschap, baby's, opvoeding, tieners etc.

[Hizikigrrrl]

OUR BABIES, OURSELVES
How biology and culture shape the way we parent

Meredith F. Small

De auteur is professor in de antropologie aan Cornell University. In dit boek vertelt ze over een nieuwe wetenschap: Ethnopediatrics. Hoe worden baby's over de hele wereld opgevoed en welke invloed hebben cultuur en biologie hier op?

Small heeft een duidelijke voorkeur voor bepaalde opvoedstijlen die in de Westerse wereld inmiddels 'not done' zijn, zoals het enkele jaren borstvoeding geven en het kind bij je in bed laten slapen. Ze ondersteunt haar ideeen met gedegen onderzoeken uit Westerse laboratoria en veldonderzoek bij bijvoorbeeld de !Kung San en de Ache.


Enkele opmerkelijke feiten:

*Baby's in Afrika huilen minder vaak en minder lang dan Westerse baby's. Baby's in Korea huilen zelden.
*Koreaanse baby's zijn 8,3% vd tijd alleen. Amerikaanse baby's zijn 67,5% vd tijd alleen.
*Japanse kinderen slapen tot hun tienertijd op de kamer bij hun ouders.
*Nederlandse baby's slapen 2 uur meer dan Amerikaanse baby's.
*Voor Westerse ouders is het belangrijk dat hun baby's snel zelfstandig worden. !Kung San-ouders willen dat hun kinderen als ze wat ouder zijn mee kunnen helpen met de jacht en op het land. Ze vinden dat je niet onnodig met het kind moet praten, want daar wordt het verwend van.


Hoofdstukken onder meer over borstvoeding, slapen (o.a. over SIDS), de evolutie van baby's en huilen.

Zeer interessant boek, waardoor je wat relativerender kan kijken naar de hier bekende opvoedstijlen. Rust, ruimte en regelmaat wordt hier voorgeschreven, maar is iets typisch Nederlands.

The addes value of the ethnopediatrician is one of information, and information can be the most important prescription of all because it often provides simple reassurance. The baby's crying is not pathological, all infants around the world do this at 2 months. Waking up several times a night is not strange, this is what baby's are designed to do. Constantly demanding interaction and attention is not the sign of a hyperactive infant, this is what baby's need as social animals.

Paperback, 320 Pagina's, Anchor Books/Doubleday, 1999
ISBN: 0385483627
Euro 14,70


Bol.com 14,70 euro
Amazon.com (search inside this book, recensies)

[Wup]

rust, ruimte en regelmaat is officieel iets van vroeger. Maar we gaan er steeds meer naar terug. En dat is goed. Want kijk maar naar babys. te veel, te druk, dat is niet goed. Dat merk je meteen. babies hebben rust, ruimte en regelmaat nodig. (de reinheid is er volgens mij nuwel standaard)
Wup

[Wemba]

Small heeft een duidelijke voorkeur voor bepaalde opvoedstijlen die in de Westerse wereld inmiddels 'not done' zijn, zoals het enkele jaren borstvoeding geven en het kind bij je in bed laten slapen. Ze ondersteunt haar ideeen met gedegen onderzoeken uit Westerse laboratoria en veldonderzoek bij bijvoorbeeld de !Kung San en de Ache.

Daar ben ik het ook helemaal mee eens!

Wat andere boeken die ik aanraad:
'The baby book: Everything you need to know about your baby -- from birth to age two' door William en Martha Sears (boek steunt ook borstvoeding voor meerdere jaren en kind in bed laten slapen)
'Raising Vegetarian Children' van Joanne Stepaniak en Vesanto Melina (bevat vooral veel info over gezondheid en recepten)
'Raising Vegan Children in a Non-Vegan World' van Erin Pavlina (boek bevat heel veel tips over wat je moet doen in verschillende situaties, zoals schoolreisjes naar de dierentuin enz.)

[Carla]

'Raising Vegan Children in a Non-Vegan World' van Erin Pavlina (boek bevat heel veel tips over wat je moet doen in verschillende situaties, zoals schoolreisjes naar de dierentuin enz.)

Wat zeggen ze over schoolreisjes naar de dierentuin?
Ik geloof trouwens meer en meer dat ik mijn kinderen wel mee zou laten gaan naar een dierentuin. Ik denk dat het niet goed is voor een kind om iedere keer in een uitzonderingspositie te komen. Het is denk ik best al een opgave om 'anders' te zijn als je al geen vlees eet. Als je dan ook al daardoor niet mee kunt naar uitstapjes......
Ik had op de lagere school een jongen in de klas waarvan de ouders Jehova Getuigen waren, en die jongen mocht nooit meedoen met musicals, feestjes, uitstapjes en hij werd ook echt buitengesloten.
Wat kan zo'n kind eraan doen dat die ouders bepaalde opvattingen hebben? Geldt dat voor vegetarisme ook niet?

[Wemba]

Wat zeggen ze over schoolreisjes naar de dierentuin?

Even het boek erbij pakken...

Ik wil ook nog even zeggen dat dit boek echt heel veel onderwerpen dekt. Allereerst praat het boek over veganisme in het algemeen. Dan praat het over hoe je kinderen van verschillende leeftijden naar veganisme kan overschakelen. Er zit ook nog een gezondheidsstuk in. En er wordt dus gepraat over school (anders zijn, pesten, lunches, enz.) en sociale sitaties (verjaardagfeestjes, kamp, enz.). En onderwerpen zoals reizen (buitenland, hotels, vliegtuigen enz.) worden alemaal besproken.

Over schoolreisjes zegt het boek:
(heel kort samengevat)
erg jong kind: jij maakt de beslissing
ouder kind: kind moet mee kunnen beslissen
Er volgt een stuk waar gepraat wordt over dat het belangrijk is om te kijken naar:
- jouw mening over waar het reisje naar toe gaat
- of jouw kind gepest of buitengesloten zou worden als hij/zij niet meegaat
- gesprek met leraar is ook goed. Misschien kan je de leraar overtuigen de volgende keer ergens anders naartoe te gaan. (Daarbij kan je dus kijken naar wat de leraar van plan is te leren aan de kinderen met de reis.)
- Oudere kinderen zelf laten beslissen (waarbij het kind ook bijvoorbeeld aan haar klasgenoten kan uitleggen wat er bijvoorbeeld fout is aan het opgesloten houden van dieren).

[Hizikigrrrl]

rust, ruimte en regelmaat is officieel iets van vroeger. Maar we gaan er steeds meer naar terug. En dat is goed. Want kijk maar naar babys. te veel, te druk, dat is niet goed. Dat merk je meteen. babies hebben rust, ruimte en regelmaat nodig. (de reinheid is er volgens mij nuwel standaard)
Wup

Ze zal ook heus niet tegen de 3 R's zijn, maar het is onzin om te denken dat baby's huilen, omdat er iets mis is met 1 van die 3 R's.
Baby's huilen omdat er iets mis is in hun interne systeem; het is hun enige manier om te kunnen communiceren.

Huilbaby's krijg je als het kind niet meer aan rust toekomt, door bijvoorbeeld de tv aan te laten staan en gepraat etc. Van je kind rustig veel bij je houden, zonder gepraat, tv, telefoon etc. huilt je baby juist minder.

[Wup]

Huilbaby's krijg je als het kind niet meer aan rust toekomt, door bijvoorbeeld de tv aan te laten staan en gepraat etc. Van je kind rustig veel bij je houden, zonder gepraat, tv, telefoon etc. huilt je baby juist minder.

En hier ben ik volmondig mee eens! Ik heb de draagdoek/slendang/babybundler of hoe je het ding ook moet noemen echt gigantisch veel gebruikt.  

[Carla]

Ik wil ook nog even zeggen dat dit boek echt heel veel onderwerpen dekt. Allereerst praat het boek over veganisme in het algemeen. Dan praat het over hoe je kinderen van verschillende leeftijden naar veganisme kan overschakelen. Er zit ook nog een gezondheidsstuk in. En er wordt dus gepraat over school (anders zijn, pesten, lunches, enz.) en sociale sitaties (verjaardagfeestjes, kamp, enz.). En onderwerpen zoals reizen (buitenland, hotels, vliegtuigen enz.) worden alemaal besproken.

Vooral de sociale situaties voor kinderen vind ik heel lastig. Al voor mezelf is het soms lastig, maar goed, ik heb zelf de keuze gemaakt vegetarisch te zijn. Mijn kind wordt het min of meer opgedrongen.
Meer en meer neig ik ernaar de keuze bij mijn dochter zelf te laten.

Over schoolreisjes zegt het boek:
(heel kort samengevat)
erg jong kind: jij maakt de beslissing
ouder kind: kind moet mee kunnen beslissen
Er volgt een stuk waar gepraat wordt over dat het belangrijk is om te kijken naar:
- jouw mening over waar het reisje naar toe gaat
- of jouw kind gepest of buitengesloten zou worden als hij/zij niet meegaat
- gesprek met leraar is ook goed. Misschien kan je de leraar overtuigen de volgende keer ergens anders naartoe te gaan. (Daarbij kan je dus kijken naar wat de leraar van plan is te leren aan de kinderen met de reis.)
- Oudere kinderen zelf laten beslissen (waarbij het kind ook bijvoorbeeld aan haar klasgenoten kan uitleggen wat er bijvoorbeeld fout is aan het opgesloten houden van dieren).

Ja, dat klinkt wel redelijk. Praten met een leraar kan ook heel goed helpen. Ik heb dat toevallig pas nog ondervonden. In Frankijk is er altijd een gezamelijk eetmoment op school rond een uur of 10 en rond een uur of 4 . Alle ouders kopen dan 1 keer in de zoveel tijd voor alle kinderen iets, dat kan yoghurt zijn, of fruit, of ontbijkoek of broodjes met beleg maar ook suacijsebroodjes enzo. 1 keer in de week is het tussendoorje iets hartigs, en meestal was dat met vlees.
Ik heb toen gezegd dat op de dagen dat er vlees is, mijn dochter zelf iets meeneemt, en nu merk ik dat er bijna nooit geen vleesdingen meer gevraagd worden; het is tegenwoordig brood met kaas of rauwe groenten (radijsjes, tomaatjes).

[Wemba]

Vooral de sociale situaties voor kinderen vind ik heel lastig. Al voor mezelf is het soms lastig, maar goed, ik heb zelf de keuze gemaakt vegetarisch te zijn. Mijn kind wordt het min of meer opgedrongen.
Meer en meer neig ik ernaar de keuze bij mijn dochter zelf te laten.

Alle ouders kiezen natuurlijk hoe ze hun kinderen willen opvoeden. Hopelijk doen ze dat om de reden dat ze ervan overtuigd zijn dat hun manier het gezondst is voor hun kind. Als ouders kiezen hun kinderen met vlees op te voeden, kan je natuurlijk ook zeggen dat ze hun mening aan hun kind opdringen.

Het enige grote verschil met vegetarisch/veganistisch is natuurlijk wel dat je te maken krijgt met een uitzonderingssituatie voor jouw kind. Dat kan voor sommige kinderen problemen geven als je het niet op de goede manier doet.

Wij praten heel veel met onze dochter, waarbij we altijd vragen hoe ze alles ervaart. Of ze het moeilijk vind om haar eigen snack te eten. Of ze het moeilijk vind om veganist te zijn. We lieten haar ook meebeslissen of ze naar de dierentuin wou op een schooluitje vorige maand. Ze koos om niet te gaan en we zijn met haar die dag naar een animal rescue geweest waar ze toch wat dieren heeft kunnen zien.

Ik leg ook altijd duidelijk uit dat dit de manier is waarop haar ouders leven, maar dat ze later zelf kan kiezen hoe ze wilt leven. Tot nu toe gaat alles heel goed, maar ze is pas 5. Ze begrijpt wel precies waarom we veganist zijn en is het er helemaal mee eens. Ze legt het ook al uit aan haar broertje (2). Vorige week in de auto waren ze samen aan het praten over hoe ze nooit echte kip gaan eten, maar wel nep-kip (zo noemen we de chicken style seitan die we vaak eten).

Wij hebben veel gepraat met ouders en kinderen (!) die veganistisch leven om te zien hoe ze dat ervaren. Vooral de gesprekken met veganistische tieners gaven ons veel hoop dat het toch best goed kan gaan. Elke ouder wilt natuurlijk het beste voor zijn of haar kind.

In Frankijk is er altijd een gezamelijk eetmoment op school rond een uur of 10 en rond een uur of 4 .

Je woont in Frankrijk? Ik heb daar ook een paar jaar gewoond. In Toulouse. Waar woon jij?

[Carla]

Wij praten heel veel met onze dochter, waarbij we altijd vragen hoe ze alles ervaart. Of ze het moeilijk vind om haar eigen snack te eten. Of ze het moeilijk vind om veganist te zijn. We lieten haar ook meebeslissen of ze naar de dierentuin wou op een schooluitje vorige maand. Ze koos om niet te gaan en we zijn met haar die dag naar een animal rescue geweest waar ze toch wat dieren heeft kunnen zien.

Hoe reageer je dan als ze zegt dat ze het moeilijk vind of als ze bijvoorbeeld wel mee zou willen naar een dierentuin ? Mag ze dan mee ? Zijn daar ook grenzen bij wat jullie betreft?
Ik zou zelf bijvoorbeeld eerder problemen hebben met een circus met dieren dan met een dierentuin.

Ik leg ook altijd duidelijk uit dat dit de manier is waarop haar ouders leven, maar dat ze later zelf kan kiezen hoe ze wilt leven. Tot nu toe gaat alles heel goed, maar ze is pas 5. Ze begrijpt wel precies waarom we veganist zijn en is het er helemaal mee eens. Ze legt het ook al uit aan haar broertje (2). Vorige week in de auto waren ze samen aan het praten over hoe ze nooit echte kip gaan eten, maar wel nep-kip (zo noemen we de chicken style seitan die we vaak eten).

Mijn dochter wil tot nog toe ook geen vlees eten. Ik heb zelfs begrepen dat ze in de klas zelf aan aangeeft dat ze geen vlees wil, als dat er soms is.
Waar ze op het moment veel mee bezig is, is dat sommige dieren vlees eten en wat ze daar dan van vindt.

Je woont in Frankrijk? Ik heb daar ook een paar jaar gewoond. In Toulouse. Waar woon jij?

Wat leuk !
Ik heb ongeveer 7 jaar in Toulouse gewoond en sinds december woon ik in Lherm, een dorpje ten zuidwesten van Toulouse, om precies te zijn tussen Muret en Rieumes, als dat je wat zegt.
Studeerde je soms in Toulouse ?

[Wemba]

Hoe reageer je dan als ze zegt dat ze het moeilijk vind of als ze bijvoorbeeld wel mee zou willen naar een dierentuin ? Mag ze dan mee ? Zijn daar ook grenzen bij wat jullie betreft?
Ik zou zelf bijvoorbeeld eerder problemen hebben met een circus met dieren dan met een dierentuin.

Al dit soort beslissingen zijn natuurlijk moeilijk en wij hebben besloten dat we gewoon ons best gaan doen en elk probleem apart gaan proberen op te lossen. En natuurlijk hopen dat alles behoorlijk goed zal gaan.

Als ze heel graag mee naar de dierentuin zou willen? Ik zou dat eerst apart met mijn man bespreken. Het is fijn dat we allebei veganist zijn en samen over dit soort dingen kunnen discussieren. Ik ben behoorlijk tegen dierentuinen. (Ik heb er ook wat over geschreven op mijn website onder Animal Cruelty - Elephants.) Ik weet het eigenlijk niet. Als we zouden kiezen haar te laten gaan, zou ik het fijn vinden als mijn man of ik er in ieder geval bij konden zijn (ze laten soms ouders meekomen om te assisteren). Ik kan me ook voorstellen dat we haar gewoon beloven ergens anders naartoe te gaan en dat ze dat goed genoeg vindt. Net zoals ze het leuk genoeg vond vorige keer naar de animal rescue plek te gaan in plaats van de dierentuin.

Ik heb ongeveer 7 jaar in Toulouse gewoond en sinds december woon ik in Lherm, een dorpje ten zuidwesten van Toulouse, om precies te zijn tussen Muret en Rieumes, als dat je wat zegt.
Studeerde je soms in Toulouse ?

Sorry, ken die plaatsjes niet. Wij waren in Toulouse van 1992 tot 1995 (toen de nieuwe metro werd aangelegd). Ik heb daar mijn tweede jaar wiskunde gedaan (en mijn rijbewijs gehaald). Ik was aan het einde echt vloeiend in Frans. Ik vind het zo ontzettend jammer dat een groot deel daarvan nu alweer weg is.

Ik ben wel blij dat we nog geen kinderen hadden toen we in Frankrijk woonden. Het lijkt mij behoorlijk moeilijk daar kinderen vegetarisch/veganistisch op te voeden. Ik wens je echt heel veel succes!

[Freya]

Terugkerend op het topic kan ik iedereen Van borst tot boterham van Stephan Kleintjes van harte aanraden. Per leeftijdscategorie geeft Kleintjes een serie voorbeelden van dagmenu's, van het eerste hapje tot een vegetarisch feestmaal voor de derde verjaardag. Eigenlijk begint Kleintjes nog eerder, want hij is erg overtuigd van het nut van borstvoeding. De recepten zijn wel erg in natuurvoedings-stijl - met veel granen - en dat was vond ik niet altijd eenvoudig. Toch pak ik heb boek nog vaak, ook nu mijn kind veertien maanden is en vrijwel altijd met de pot meeeet.

[Sander]

De recepten zijn wel erg in natuurvoedings-stijl - met veel granen -

En laat dat nou net de reden zijn dat dat boek bij ons thuis vrijwel ongelezen is gebleven, dus zo'n aanraders is het wat ons betreft nou ook weer niet.