Ik weet mijn BMI niet en ik wil hem niet weten ook. Van de vorige gezondheidsrage weet ik nog dat ik in de categorie 'te mager' viel en toen was ik toch echt nog vleeseter.
Sinds ik vegetariër ben geworden ben ik niet afgevallen (gelukkig) en ik schijn één van de weinigen te zijn die hopen dat er kilo's van de zwangerschap blijven hangen
. Ja, ik weet het, ik spoor niet.
Ik vind al die zogenaamde meetpunten onzin, omdat ze niet naar het totaalplaatje kijken. Zo is de befaamde:
Fabel 13, ik heb zware botten geen fabel. Mijn oma woog 80 kilo in de hongerwinter, dus probeer mij maar eens wijs te maken dat zware botten NIET bestaan. Bovendien staat het voedingscentrum nou niet echt bekend als onafhankelijk (Keuringsdienst van Waarde wel eens gezien??).
Iedereen die af wil vallen omdat hij/zij zich daardoor beter gaat voelen: succes
Maar alleen omdat het voedingscentrum je verteld dat je te dik bent???
Kijk niet alleen naar je BMI, of je 'echte leeftijd' (hoe bent u afgevallen na de bevalling:
1) Ik ben niet afgevallen
2) Ik ben gaan sporten
3) Ik ben op dieet gegaan
4) een combinatie van dieet en sporten
En waar is antwoord 5) ik ben bevallen!)
Kijk eerst naar hoe je je voelt en natuurlijk naar of je kledingmaat nog te vinden is in de grote maten-winkels. Dat kan nog wel een motivatie zijn af te vallen
Voor de rest: