Als je vriend of vriendin vlees eet

[DogTrumpet]

Alsjeblieft, sorry hoor maar lees nou eens goed; ik gebruik niet voor niets 'opdringen' - ik heb het over overtuigen, praten, etc. Wat is daar nou voor dwang bij, behalve als je heel erg spijkers zoekt, een educatieve component?

Dat omgedraaide argument is wat raar - zou jij probleemloos kunnen samenleven met een slachter die werkt bij Vion? Flauw voorbeeld maar jouw vlees introductie veronderstelt dat wel vlees en geen vlees eten gelijkwaardige standpunten zijn, en ik zou het op deze plek (minstens) wat vreemd vinden om die uit de mond te horen komen van een vegetariër.

Dus ik heb het over groei. Iedereen die denkt dat ik het over absolute zwart/wit standpunten, gegoten in beton, moet daar toch vanaf. Het énige waar ik voortdurend de nadruk op wens te leggen is dat het - helaas - niet genoeg is om 'to live by example'. Zou dat wel zo zijn, dan zouden we deze discussie niet hebben (of op een andere manier).

[lieve lijn]

vlees en geen vlees eten gelijkwaardige standpunten zijn dat zijn het ook!

omdat je vegetarisch eet ben je niet beter dan een vl33seter..

[Kiwi]

Dat omgedraaide argument is wat raar - zou jij probleemloos kunnen samenleven met een slachter die werkt bij Vion? Flauw voorbeeld maar jouw vlees introductie veronderstelt dat wel vlees en geen vlees eten gelijkwaardige standpunten zijn, en ik zou het op deze plek (minstens) wat vreemd vinden om die uit de mond te horen komen van een vegetariër.

Geen vlees eten en wel vlees eten zijn als je het objectief beschouwt gelijkwaardige standpunten. Het zijn in ieder geval allebei persoonlijke keuzes die een ieder zelf mag maken. Die vrijheid hebben we gelukkig. Dat ik toevallig van het niet-vleesetenkamp ben maakt niet dat mijn standpunt opeens verheven is boven dat van een ander.

Ik denk dat ik niet zou kunnen samenleven met een slachter. Maar ik ga ook niet samenwonen met een slachter om die daarna te dwingen een ander beroep te kiezen. Als iemand slachter wil zijn moet hij dat zelf weten. Ik zal er waarschijnlijk alleen niet voor kiezen een relatie met die persoon aan te gaan. Datzelfde principe kun je ook toepassen op vleeseten; je kunt er namelijk gewoon voor kiezen om alleen een relatie aan te gaan met een vegetariër als dat zo'n belangrijk punt is voor jou, in plaats van je partner te 'overtuigen' van de goedheid van vegetarische eten (en dan overtuigen tussen aanhalingstekens, omdat dat, gezien de conflicten die je er over hebt, niet echt lijkt te lukken).

Maar nogmaals: je hebt het over groei. Hoe verklaar je dan het feit dat je niet al sinds de eerste keer dat je besloot geen vlees te eten vegetariër bent? Als je dan toch al zo 'verheven' was boven mensen die wel vlees eten, waarom heb je er dan voor gekozen weer af te dalen tot hun niveau? Ik voel mezelf niet verheven, boven niemand, maar ik weet wel zeker dat ik nooit meer vlees zal eten. Ik snap die onverdraagzaamheid niet zo goed als je zelf in het verleden al eens teruggekomen bent op het besluit om geen vlees meer te willen eten. Of is dat net zoiets als ex-rokers die fanatieker tegen roken zjin en meer last van sigarettenrook schijnen te hebben dan andere niet-rokers?

[DogTrumpet]

@lijntje
Ik ben blij dat mijn klomp breekt vlak voor mijn grot ...

@kiwi
Citaat: (en dan overtuigen tussen aanhalingstekens, omdat dat, gezien de conflicten die je er over hebt, niet echt lijkt te lukken) Da's weer een selectieve interpretatie van wat ik zeg. In de herhaling: wat vandaag een conflict is, is morgen misschien een triomf voor beiden. Who knows? Er wordt aan gewerkt, pin me niet vast op wat ik niet zeg.

[lieve lijn]

over antwoorden waar je niks mee kan gesproken....
vegetarier zijn is geen wedstrijdje

[Kiwi]

Je zegt nu toch ook weer dat je er een conflict over hebt ('wat vandaag een conflict is'). Dat is dus geen selectieve interpretatie, dat is gewoon wat je zelf zegt! De uitkomst hiervan is nog niet zeker, dus vooralsnog leveren je inspanningen je blijkbaar alleen maar onenigheid met je partner op.

Waarom negeer je (wederom) de rest van mijn bericht?

[DogTrumpet]

Je zegt nu toch ook weer dat je er een conflict over hebt ('wat vandaag een conflict is'). Dat is dus geen selectieve interpretatie, dat is gewoon wat je zelf zegt! De uitkomst hiervan is nog niet zeker, dus vooralsnog leveren je inspanningen je blijkbaar alleen maar onenigheid met je partner op.

Waarom negeer je (wederom) de rest van mijn bericht?

Ja en? De hele context van dat 'conflict' is binnen een voortdurende dialoog; ik heb geen idee waarom een incidentele ruzie, zeker als die over zoiets belangrijks gaat, vermeden zou moeten worden? Natuurlijk is de uitkomst niet zeker (duh)

Ik negeer inderdaad de rest van je bericht omdat dat meer zou afleiden dan toevoegen aan deze discussie. Daar mag je ruzie over maken (dat is met name bedoeld als grap)

[Kiwi]

Ik negeer inderdaad de rest van je bericht omdat dat meer zou afleiden dan toevoegen aan deze discussie.

Dat is juist waar de hele discussie over gaat! Jij voelt je als vegetariër blijkbaar verheven boven anderen (en voor ik weer van selectief lezen word beschuldigd: je vindt in ieder geval jouw mening meer waar(d) dan die van vleeseters). Dat valt voor mij echt niet te rijmen met het feit dat je al eerder bent teruggekomen van je besluit vegetariër te worden. Waarom zou een ander dan iets van jou aannemen over het wel of niet eten van vlees, als je blijkbaar zelf net zo makkelijk van mening verandert?

[DogTrumpet]

Ik negeer inderdaad de rest van je bericht omdat dat meer zou afleiden dan toevoegen aan deze discussie.

Dat is juist waar de hele discussie over gaat! Jij voelt je als vegetariër blijkbaar verheven boven anderen (en voor ik weer van selectief lezen word beschuldigd: je vindt in ieder geval jouw mening meer waar(d) dan die van vleeseters). Dat valt voor mij echt niet te rijmen met het feit dat je al eerder bent teruggekomen van je besluit vegetariër te worden. Waarom zou een ander dan iets van jou aannemen over het wel of niet eten van vlees, als je blijkbaar zelf net zo makkelijk van mening verandert?

Hoezo mening? We hebben het hier toch over ethische standpunten en in dat opzicht: tuurlijk hebben de niet-vleeseters dan de ethiek (and the moral upper hand) aan hun zijde. Niemand hoeft van mij iets aan te nemen als het over meningen gaat - alleen is vegetarisme geen mening en dan doet het er niet toe wat mijn persoonlijke geschiedenis is.

En verheven in dat opzicht? Eerder domweg schoon.

[Kiwi]

Zo "schoon" ben je anders niet als je op je 40e pas weer vegetariër werd, na dat eerder op/vanaf je 21e al geweest te zijn. Je persoonlijke geschiedenis doet dus wel degelijk ter zaken, als je suggereert dat je beter/meer bent dan anderen omdat je (nu) toevallig geen vlees eet. Ik kan dat fanatisme van nu niet rijmen met vleeseten in het verleden (wel als je pas sinds kort 'het licht' zou hebben gezien, maar blijkbaar had je dat al op je 21e). Waarom dan tussendoor toch weer vlees gaan eten, als vegetarisme ethisch blijkbaar het hoogst haalbare is? En waarom ben je dan geen veganist eigenlijk? Moet je je eens voorstellen hoe verheven schoon je je dan zult voelen (been there, done that).

* Kiwi bedenkt zich nu dat zij dan wel héél verheven goed schoon moet zijn, aangezien ze de afgelopen 28 jaar onafgebroken geen vlees heeft gegeten en tussendoor óók nog eens een tijdje veganist is geweest *

[Sam]

Ik zou het heel erg vinden als ik conflicten nodig had om mijn partner te overtuigen van wat goed is in deze wereld. Ik ga er namelijk van uit dat mijn partner doet wat goed is. Wie ben ik om hem de les te gaan lezen? Als hij het uit zichzelf niet zou snappen, is dat een kwestie van jammer, maar als ik er conflicten, over overtuigende gesprekken, bekeren, of wat dan ook voor nodig heb om hem het licht te laten zien, zou ik dat toch opvatten als "ik doe het maar omdat Sam zo zeurt" in plaats van "ik doe het omdat ik dat toch voor mezelf wel graag wil". Uit het verhaal van Tubbs krijg ik een beetje idee dat je een relatie hebt met iemand waar je nog een beetje aan moet werken voordat het een echt acceptabele partner is, en vind ik een beetje triest.

Ik hoef geen partner die dingen doet omdat ik zo zeur.
Ik hoef ook geen vleeseter als partner, trouwens.

[Kiwi]

Sam zegt altijd zoveel mooier dan ik wat ik bedoel.

[DogTrumpet]

Als je hier al van fanatisme wordt beschuldigd als je niets meer doet, in de praktijk, dan proberen je partner over te halen iets meer vega te worden dan die was, en daarbij een incidentele woordenwisseling niet uit de weg gaat - gut.

Nieuwe definitie van terreur: hard de Dikke Vegetariër dichtslaan voor het lezen van het recept...

[DogTrumpet]

Ik zou het heel erg vinden als ik conflicten nodig had om mijn partner te overtuigen van wat goed is in deze wereld. Ik ga er namelijk van uit dat mijn partner doet wat goed is. Wie ben ik om hem de les te gaan lezen? Als hij het uit zichzelf niet zou snappen, is dat een kwestie van jammer, maar als ik er conflicten, over overtuigende gesprekken, bekeren, of wat dan ook voor nodig heb om hem het licht te laten zien, zou ik dat toch opvatten als "ik doe het maar omdat Sam zo zeurt" in plaats van "ik doe het omdat ik dat toch voor mezelf wel graag wil". Uit het verhaal van Tubbs krijg ik een beetje idee dat je een relatie hebt met iemand waar je nog een beetje aan moet werken voordat het een echt acceptabele partner is, en vind ik een beetje triest.

Ik hoef geen partner die dingen doet omdat ik zo zeur.
Ik hoef ook geen vleeseter als partner, trouwens.

Dank voor deze reactie maar je triestigheid mag je houden, zeker als daar het ongepaste keurmerkje 'acceptabel' aan vooraf gaat.

[LL de Ling]

Nou, rustig allemaal. Ik dacht dat vegetariers tolerant waren 

[DogTrumpet]

Zo "schoon" ben je anders niet als je op je 40e pas weer vegetariër werd, na dat eerder op/vanaf je 21e al geweest te zijn. Je persoonlijke geschiedenis doet dus wel degelijk ter zaken, als je suggereert dat je beter/meer bent dan anderen omdat je (nu) toevallig geen vlees eet. Ik kan dat fanatisme van nu niet rijmen met vleeseten in het verleden (wel als je pas sinds kort 'het licht' zou hebben gezien, maar blijkbaar had je dat al op je 21e). Waarom dan tussendoor toch weer vlees gaan eten, als vegetarisme ethisch blijkbaar het hoogst haalbare is? En waarom ben je dan geen veganist eigenlijk? Moet je je eens voorstellen hoe verheven schoon je je dan zult voelen (been there, done that).

* Kiwi bedenkt zich nu dat zij dan wel héél verheven goed schoon moet zijn, aangezien ze de afgelopen 28 jaar onafgebroken geen vlees heeft gegeten en tussendoor óók nog eens een tijdje veganist is geweest *

Gefeliciteerd, je bent goed bezig.

[Kiwi]

Dank voor deze reactie maar je triestigheid mag je houden, zeker als daar het ongepaste keurmerkje 'acceptabel' aan vooraf gaat.

Als je je partner echt volledig, voor de volle 100% zou accepteren zoals ze is, dan hoef je haar toch niet te bekeren / overtuigen / om te praten / veranderen / hoejehetdanookwiltnoemen? Blijkbaar ergert iets aan haar je genoeg om het er voortdurend over te hebben en er zelfs ruzies voor over te hebben. Het komt in ieder geval over of ze, zoals ze nu is of doet, niet echt acceptabel voor jou is, anders zou je dat allemaal niet hoeven doen toch?

En jeej, Tubbs vindt dat ik goed bezig ben, mijn dag is weer goed!

[Djooiss]

Als je hier al van fanatisme wordt beschuldigd als je niets meer doet, in de praktijk, dan proberen je partner over te halen iets meer vega te worden dan die was, en daarbij een incidentele woordenwisseling niet uit de weg gaat - gut.

Nieuwe definitie van terreur: hard de Dikke Vegetariër dichtslaan voor het lezen van het recept...

Of een vegetarisch kookboek kado doen aan je lief

Ik heb een relatie met een vleesetende meneer en tja, ik zou het wel fijn vinden als hij het vlees ook liet voor wat het was, maar dat is nu eenmaal niet zo. Neemt niet weg dat hij alles wat ik hem voorzet met veel liefde en smaak opeet. (Het is dan ook immers met veel liefde en smaak klaargemaakt ). Mocht hij het persé willen, dan mag hij zijn eigen stukje vlees klaarmaken ( mits we in zijn huis zijn) maar dat is tot dusver nooit voorgekomen. Als we uit eten gaan, eet hij gewoon waar hij zin in heeft. Heb alleen gevraagd om niet in mijn bijzijn spareribs ofzo te gaan eten. Van knagen aan botten ben ik nooit fan geweest ( zacht uitgedrukt). Hij is niet gevoelig voor zielige verhalen, of gezondheids verhalen. Hij is wél gevoelig voor lekker eten, dus hoe kan ik hem meer overtuigen dan een heerlijk vegamaal voor hem te koken. Sterker nog, ik bak regelmatig veganistisch gebak enz voor hem. Gaat er allemaal in, vindt ie vaak ook lekkerder dan ander gebak. Ik heb hem nooit en zal hem ook nooit proberen over te halen, ik geloof ook in het bewandelen van de middenweg, compromissen maken. Voelt prettiger.
Ik denk dat ik het erger zou vinden als hij vdd of pvv zou stemmen dan dat hij vlees eet. Misschien is het gewoon een kwestie van hoe je tegen dingen aan kijkt, wat zwaarder voor je weegt. Het klinkt idd een beetje als een dooddoener, ieder moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt, maar volgens mij werkt het allemaal niet zo zwartwit in een relatie. Volgens mij is het prima als je iemand anders laat zien hoe het ook kan, zonder druk.
Wij hebben weleens een heftige woordenwisseling gehad nadat hij vol enthousiasme vertelde dat hij schnitzels zo groot als deurmatten ging eten met een vriendin. Dat riekte mij iets teveel naar bio-industrie en dat levert dan heftige emoties op ( en yo...die kan ik hebben) dus dat knalde er stevig op los.
Ik weet helemaal niet meer wat ik wilde zeggen Ik vind online discussies vaak lastig om op te reageren, je schrijft lang niet zoveel als je zou zeggen en je mist de intonaties/nonverbale uitingen..

[B@ñ@ñenschuimpje]

Ik denk dat ik het erger zou vinden als hij vdd of pvv zou stemmen dan dat hij vlees eet.

pvdd dan toch maar?

[lieve lijn]

Ik denk dat ik het erger zou vinden als hij vdd of pvv zou stemmen dan dat hij vlees eet. Misschien is het gewoon een kwestie van hoe je tegen dingen aan kijkt, wat zwaarder voor je weegt.