Ik vind dit een heel raar 'conflict' aan het worden.
Maar zelf vind ik jullie allebei gelijk hebben.
Ik snap Tubbs. Het is niet makkelijk als je vriend(in) iets doet waar jij niet achterstaat. Mijn vriend is terug beginnen roken, een tijdje geleden. Nu, ik was boooos. Hij moord dan wel geen dieren uit, maar wel
zichzelf. Anyways, we hebben er al lang over gepraat. En wat ruzie gemaakt. Maar ik hou wel nog van hem. Hij wil nu nog niet stoppen, hij geniet er teveel van. Ergens weet hij wel dat ik gelijk heb, maar hij 'kan nu niet zonder'. Tja. (Hij weet écht dat ik gelijk heb trouwens, want hij wil stoppen als we beginnen met een kindje, maar volgens mij is het dan te laat en is hij een van die verstokte rokers die echt niet meer kan stoppen zelfs als hij wilt)
Dus ik heb bij deze gelijk, voor 100 % en hij niks niemandal
Het is misschien een stom voorbeeld. Maar ik hoop dat ik een punt maak. Een relatie eindigt niet met iets van een ander niet zo leuk vinden. Een relatie als Kiwi, dat is iets dat maar zelfden voorkomt, denk ik. Dat je echt álles van mekaar geweldig vind. Ik denk niet dat ik dat kan hebben in een relatie, ook al omdat ikzelf helemaal niet perfect ben en soms neurotisch en zo
Maar ik geef niet op om af en toe het onderwerp op te brengen. Voor de rest van mijn leven een roker? Liever niet eigenlijk. Jukkie! En om over de ziekten maar te zwijgen. Maar ik ga hem daar niet voor naar de deur wijzen.
Maar ik snap ook Kiwi.
Als je partner nu eenmaal voor zichzelf die keuze heeft gemaakt, kan je niet bekritiseren dat hij/zij die uitvoert. Je kan alleen maar hopen dat hij ze heroverweegt. En dat lukt meestal niet met zeuren. (Ik zeg niet dat jij dat doet, hoor, Tubbs, maar zo kwam het voor velen hier wel over).
Ik moet mij de laatste tijd echt inhouden om niet meer boos te kijken als hij WEER EENS naar buiten gaat voor een sigaretje.
Maar ik doe wel mijn best