Ja, zowel bij de oude Bacchanalen als (dikwijls) bij een BBQ is er een vorm van overdaad, van zwelgen en (vr)eten, dat sommige
calvinistische of calvinistisch aangelegde christenen zondig-heidens overkomt. Althans, dat is ook maar een vermoeden van mijn kant.
In welke vorm het varken op het bord komt maakt voor het varken uiteraard niet meer uit, wel voor de consument, die bij een worst minder het gevoel heeft een ooit levend wezen te verorberen.
Over geloof las ik net een interview met de Franse acteur Michel Piccoli, die in zijn laatste film een paus speelt, na een carrière van meestal heidense rollen. Het geloof, zegt hij, helpt je te leven, maar niet om eerlijk te leven.
Waarmee hij wil zeggen dat mensen het aannemen om te kunnen omgaan met verlies, onvolkomenheid, onzekerheid en vooral met de dood. Maar dat het geen externe grond heeft, het is een hersenspinsel dat een comfortabeler gevoel geeft aan sommigen, maar de waarheid van het eindig, beperkt bestaan wil verbloemen en niet in de ogen kijken.
Of ik dan kan bewijzen dat God niet bestaat? Neen, maar ik kan ook niet bewijzen dat het monster van Loch Ness niet bestaat (aldus een filosoof die ook een afscheidsinterview gaf.)
Waarmee ik believers in God of in het monster van Loch Ness niet wil kwetsen, het is een persoonlijke visie die ongetwijfeld door allerlei hersenverbindingen wordt veroorzaakt die ik niet volledig controleer.