Zaterdag aten L en ik, ter ere van ons negende verkeringsjubileum, bij Yamazoto in het Okura.
Op de
online kaart staat behalve het vegetarische menu nauwelijks iets zonder beest op de kaart; en menu's kunnen alleen voor twee besteld worden. Ik had ze dus een mail gestuurd met de uitleg dat ik vega wil eten en L niet, en of we dan toch elk een menu voor één mochten. En dat was geen probleem, zeiden ze.
En dat was het inderdaad niet. Bovendien bleek er ook nog een kleine seizoenskaart te zijn, met drie vegetarische hoofdgerechten, dus het was niet eens nodig geweest.
Maar goed, het vegetarische menu dus.
Vooraf een heel mooi bordje met vijf kleine hapjes: een soort zoete-aardappelsalade met tahoesaus; wortel-rettichsalade in een mooi glaasje; een sushi met avocado; iets geroosterds op een stokje dat lijkt op tahoe, maar dan véél veerkrachtiger, met misosaus; en nog een stukje van een onbekende groente.
Daarna kwam er misosoep met tahoe en paddestoelen. Toen zeewiersalade: zes soorten zeewier op een laag ijs. Leuk, ik had nog nooit zoveel verschillende soorten zeewier gehad. Met een erg overheersend sesamsausje dat ik over de hele tafel spetterde...
Toen kreeg ik een heel klein stoofpotje, een aantal leuke stukjes groente (pompoen, zoete aardappel, weer diezelfde groente die ik niet herkende).
Ik had er zelf nog een gerechtje tussen besteld: aubergine met misosaus. Hele zachte, een beetje vettige aubergine, twee flinke stukken waarvan ik geen idee had hoe je dat charmant met stokjes eet, met een dikke klodder misosaus. Eén met lichte saus, die nogal zoet was en naar sinaasappel smaakte (smaakt miso naar sinaasappelschil? Ik had die associatie vaker, en ik kan me niet voorstellen dat ze in meerdere gangen sinaasappel verwerken...) en een superlekkere met donkere, zoutige saus. Echt geweldig lekker!
De tempura kwam met enerzijds de trditionele sojasaus-met-geraspte-daikon en anderzijds met een kommetje (niet aangesmaakt) zout en een schijfje citroen, zodat je kon kiezen hoe je je tempura wilde eten. Het was ook lekker veel, asperge, pompoen, paprika, champignon, ui, een shiso-blad
.
En toen kwam het hoofdgerecht
. Een stoofpotje van zachte, gefrituurde tahoe met champignonsaus. Het werd geserveerd in een schaaltje dat op een soort schoorsteen stond, het zag eruit of je er een brandertje in kon zetten maar dat was niet het geval (of nodig, trouwens). Daar kwam speciale, uit Japan geïmporteerde rijst bij, rijst die nog iets kleveriger was dan de 'gewone' rijst die L kreeg (ja, L, eat your heart out, ik had wél coole rijst!) en een beetje paarsig. En zagen we daar nou wat boekweit in de rijst?
Erbij kwamem drie soorten pickles, waarvan er één (die gele wortels) ontzettend hard kraakten, echt, zelden had ik zulke herrie in mijn hoofd. Leuk!
Inmiddels ontplofte ik bijna, maar toen kwam er ook nog een toetje! Groene-thee-ijs met allerlei soorten fruit en een minicakeje met een kastanje. En toe nog thee met chocola (melk met gember of puur met sesamzaad).
En toen waren we nóg gelukkiger dan we zowiezo al waren. Want jeetjemineetje, wat een lekkerte. De bediening was erg aardig, een mevrouw in een kimono die geen Nederlands sprak maar wel vaak vertelde wat haar favoriete keuze was (ze hield ook erg van de aubergines, en eet haar tempura het liefst met citroen en zout). En ze verontschuldige zich heel vaak voor hoe lang het duurde. Dat was terecht (we waren er iets over zevenen en gingen om half twaalf weer weg) maar als echte Nederlander ging ik me toch afvragen waar het drankje-van-het-huis nou bleef...
Ja, als je iets te vieren hebt, is het echt een aanrader om hier te gaan eten!
60 Reacties
57060 Gelezen