Ik at een aantal weken terug bij Fifteen in Amsterdam. Ze hadden het op Twitter over ravioli met zo'n hele eierdooier erin (zo'n ding dat je nooit zelf maakt, tenzij je zo'n kind bent dat aan de Australische masterschef meedoet), en die wilde ik wel eens proeven.
Ze zijn hier altijd flink overdreven, buiten staat een bord dat je voor 15 euro een pasta kunt eten, maar binnen doen ze of je voor een hele avond uit komt en of je eerst wat wil drinken aan de cocktailbar.
Daarna was er gedoe over bier: mijn tafelgenoot bestelde een biertje en kreeg dat, maar daarna leek op de kaart te staan dat een gewoon vaasje 5,50 was. Dat vond hij belachelijk en wilde hij eerst verifiëren, maar toen duurde het een eeuw voordat we de aandacht van een ober hadden. De ober zei dat er vaker fouten op de kaart stonden, omdat hij uit het Engels moest worden vertaald (?) en dat ook iets over gnocchi niet klopte, maar het bier zou zeker geen 5,50 zijn. Ik dronk trouwens een lekkere prosecco.
Er werd speficiek gevraagd of we brood wilden. Ik nam aan dat we dat dus op de rekening zouden krijgen, maar dat was niet zo, gek dus dat ze dan eerst helemaal vragen of je het wel wil (hoewel misschien ook wel goed, dat ze het niet neerzetten voor iemand die het niet wil en dat ze het dan weer weg kunnen gooien). Het brood was niet helemaal gaar trouwens, of nog niet goed afgekoeld, niet zo lekker, en de olijfolie erbij was veel te bitter.
Toen kwam mijn hoofdgerecht, de grote raviolo met eidooier en truffel en kaas. Er begon me iets te dagen, had iemand hier dat niet ook al eens gegeten? En jawel hoor:
Daarna kreeg de rest risotto en ik één raviolo, van zeker 10x10 cm, met ricotta en een eidooier erin (en nou ben ik helaas vergeten waar de kip vandaan kwam, sorry kipje). Er kwam botersaus bij en idioot veel van die naar niets smakende truffel. Je zou blij kunnen zijn dat ze niet van dat syntetische, van aardolie gemaakte truffelsurrogaat gebruikten, maar ik vroeg me vooral af wat die smakeloze berg puntenslijpsel op mijn bord deed. Bij dat verder erg lekkere gerecht, want dat was het, met zo'n lopende dooier en al.
Ik vond het puntenslijpsel niet zo irritant, ik was al lang blij dat de truffelsmaak niet enorm overheersend en machtig was. Het was wel een leuk, oké, gerecht en ik had er ook een salade bij, ik geloof dat die wel lekker was, ben ik vergeten.
Daarna de rekening. De ober bleek opeens (dit was een andere dan eerder) alleen nog maar Engels te praten.
Eigenlijk geen zaak om voor om te fietsen. Restaurant Magazzino, dat er naast zit, is veel beter.