We hadden weliswaar niet echt iets te vieren, maar het feit dat Bordewijk een tafeltje voor je heeft is natuurlijk al reden voor een feestje. En wat voor feestje!
Toen we binnenkwamen dacht ik dat ik degene die ik aan de telefoon had gehad niet goed had begrepen, hij zei dat ik de laatste tafel had, maar het restaurant was leeg. Blijkbaar komt men hier niet voor zevenen.
Nog steeds staat het vegetarische menu niet op de kaart. Jammer, vind ik dat nog steeds.
En omdat ik bij de reservering al had opgegeven vegetarisch te willen eten (is niet per se nodig hier) kreeg ik ook al een vega amuse: ramenassalade en superlekkere gekonfijte zilveruitjes.
Vooraf had ik een mooi bergje kleine linzen (geen puy (want bruin) maar wat dan wel voor weet ik niet) met een courgettelint eromheen, aangemaakt met kruidenolie en een gepocheerd eitje. Echt ontzettend lekker.
Daarna sloeg ik de pasta over (ik had snode kaas- en dessertplannen) en at ik gebakken paddestoelen, gegrilde radicchio, een peterseliewortelstamppotje en een fijne groen sausje. Allemaal heel erg lekker, maar niet per se lekkerder dan de som der delen.
Daarna kaas, van de intimiderende kaaskar. Vooral intimiderend omdat je zelf mag kiezen, en ik niet inhalig wilde lijken maar dat wel ben. Ik nam een stukje van het geitenkaasproject (de laatste geitenkaasjes van het seizoen gaan in olie met kruiden en volgens mij zag ik ook halve citroenen drijven) dat de ober, ter ont-intimidering, eerst met veel kabaal op de grond liet vallen. En een stukje van een oude, harde kaas met een blauwschimmel (erg lekker, maar minder spannend dan 'ie eruit zag), een oud Pyreneeënkaasje dat op heel erg lekkere manchego leek, een stukje goed-lopende camembert en een stukje bleu d'Auvergne (op advies van de ober: 'uit deze is het het lastigst stukjes snijden').
Daar werd ik echt heel gelukkig van. (En, ook leuk, je krijgt hier je kaas zonder zoete meuk. Ik ben dol op rozijnenbrood, vijgen, walnoten, appelstroop en balsamicostroop (alhoewel, dat laatste is alleen lekker als je bij een enthousiaste Allerhande-kok zit...) maar het is toch ook een beetje kinderachtig overbodig...
En toen nog een tarte tatin. L gaat driftig door-oefenen, want deze was echt benijdenswaardig lekker, vooral omdat de appel heel dun gesneden was maar nog wel vorm had, en omdat het geheel door de caramel bijna bitter was.
En dat kostte dan 145 euro inclusief alles voor één vega en één niet (het vega eten is veel goedkoper dan het niet-vega).
Wel gek: het goede personeel vergat van alles op de rekening te zetten. En de heren zijn veel nadrukkelijker aanwezig dan de dames.
Echt, voor Bordewijk maak ik reden voor een feestje.
650 Reacties
406191 Gelezen