Wij leven in een raar land. Enerzijds zijn we steeds liever voor dieren: de dierenfysiotherapeut rukt op en voor een doodgeschopte hond wordt een stille tocht gehouden. Er schijnt zelfs een partij te bestaan die zich uitsluitend met dierenwelzijn bezig houdt.
Aan de andere kant worden hier ook ontzettend veel dieren doodgemaakt. Miljoenen kippen voor onze handelsbelangen, dieren in de dierentuin omdat er geen plek voor ze is, huisdieren laat men inslapen en plagen roeit men uit.
Dat botst. Aan het doden van dieren zitten verschillende maatschappelijke kanten, en die laten zich steeds slechter met elkaar rijmen, lijkt het wel.
Reden voor Wageningen Academic om een boekje uit te geven: '
Het doden van dieren-maatschappelijke en ethische aspecten'
Bijna alle aspecten van het doodmaken van dieren komen langs: het welzijn van vissen die geslacht worden voor consumptie, de voor- en nadelen van ritueel slachten, dierentuinbeheer,
pest-control, etc.
De hardcore-vegetariƫr heeft natuurlijk niets aan dit boekje: het doden van dieren wordt aangenomen als maatschappelijk verschijnsel, en slechts zelden wordt naar een andere rechtvaardiging gezocht. Als je vindt dat dieren niet in een dierentuin horen, dan is elk dodings-beleid in de dierentuin natuurlijk onethisch.
Voor wie zich echter wat serieuzer wil mengen in het groeiende maatschappelijke debat rond dierenrechten kan ongetwijfeld wat nuttigs uit dit boekje halen. Zoals de Utrechtse ethicus F. Brom concludeert in de epiloog: "De sociale moraal met betrekking tot de mens-dier relatie verandert. (...)Het is belangrijk dat in een vroeg stadium over de verschillende standpunten een open discussie plaatsvind."
Geen luchtig boekje voor op het strand, maar verplichte kost voor wie wat wil zeggen over dieren en hoe mensen met ze om moeten gaan.
Het doden van dieren-maatschappelijke en ethische aspectenOnder redactie van P.A. Koolmees, J.M. Swaabe. en L.J.E. Rutgers.
Wageningen Academic Publishers
ISBN 9076998191