Je kan een paard wel naar het water leiden maar je kunt er niet voor zorgen dat het drinkt.Kinderen kunnen idd niet hun ademhaling zelf regelen (volwassenen ook niet) en das maar goed ook. Maar kinderen kunnen wel zelf een aantal dingen doen waar je geen macht over hebt, zoals plassen, poepen, drinken, eten en slapen/wakkerblijven.
Kinderen zoeken hun grenzen op en jij moet die grenzen bewaken, daarvoor is het kind een kind en jij de ouder. Maar met simpelweg dwingen
lukt het écht niet! Dat verlies je, gegarandeerd. Dan gebruiken ze de bovenstaande dingen tegen je. Je kunt op willekeurig welk oudersforum lezen over ouders die helemaal gek worden omdat kindlief wildplast, bedplast, nog in de luier loopt met 4, poep ophoudt (erg pijnlijk!), niet wil drinken, alleen nog bepaalde dingen wil eten, slaapwandelt of juist tig keer op een nacht wakker wordt.
Je kunt dan wel een kind gaan dwangvoeden, kind tussen je benen mond openwrikken en het (inmiddels koud geworden eten) er in gooien, maar het werkt NIET en is niet leuk voor het kind en ook niet voor jou als ouder, geloof me ik heb het bovenstaande geprobeerd.
Ze lustte als baby vanalles, ik kocht zelden potjes, veel verschillende groente van bio-winkel(tas) of uit eigen tuin, speciaal niet te fijn prakken zodat ze aan de structuur van eten kon wennen en al die dingen meer die worden geadviseerd. Toen ging ik weg bij mijn ex en gingen we van het ene huis naar het andere en tegen de tijd dat ik hier woonde was de enige groente die ze nog bliefde spinazie. Je bent als ouder zoooo gespitst op het (niet)eten van je kind, als je het niet hebt meegemaakt kun je er eigenlijk niet over oordelen, je wordt er ronduit wanhopig van en dan verzin je dus manieren om het eten er wel in te krijgen(ze moet toch
iets eten?), die dwangvoeding was voor mij het sein dat het te ver ging. Ik ben rustiger geworden en sindsdien eet ze steeds meer. Ik ben nog steeds blij als haar bordje leeg gaat, gister heeft ze al haar witte bonen (lus ik niet) wél opgegeten. Het heeft tijd nodig, we zijn nu iets van 2/3 jaar verder en ze is nog geen grote eter, maar ze heeft al een hoop verschillende smaken leren waarderen.
Mensen, en dus ook kinderen, leren meer van complimentjes dan van een negatieve benadering. Het is moeilijk, en het lukt me ook lang niet altijd, maar ik probeer het wel.
Oh, en ik heb geen frisdrank, snoep en zoutjes in huis en zelden koekjes, dus daar kán het niet aan liggen. We hebben ook geen tv waarvoor deze dingen geconsumeerd zouden kunnen worden. S. houdt (naast buitenspelen)van spelletjes, ze heeft me vorige week verslagen met dammen (trots, trots).
44 Reacties
31487 Gelezen