Jezelf steeds maar verdedigen als vegetarier

[willem]

Het is één van de lastigste dingen. Iemand in haar/zijn eigen waarde laten. Ben je te direct dan ben je te beschuldigend. Ben je te angstig dan heb je geen leuke gesprekken meer. De kunst is zo serieus mogelijk te luisteren naar elkaar. Iemand is pas bereid te luisteren als je die mee kunt nemen in je redenatie, als je het zo boeiend kunt brengen dat de ander zegt: "Ja, daar zit wat in".
Uit de antwoorden die je opschreef maak ik op dat ze voelde dat ze zich moest verdedigen voor iets waar ze het op een abstract niveau eigenlijk ook wel met je eens is. Beetje schuldig dus.
Dan heb je enkele mogelijkheden: je vermijd het onderwerp en babbelt er verder op los, of je probeert er respectvol over te praten en dan kun je een stivige vriendschap opbouwen. Het nadeel van het eerste kan zijn dat je steeds oppervlakkiger wordt en het nadeel van het tweede is dat je steeds harder en vaker kan gaan botsen.
Het beste is om voor je zelf uit maken wat het voor je betekent om met deze vrouw ervaringen uit te wisselen. Je bent teleurgesteld, dus je moet ook iets overwinnen. Over die teleurstelling kun je het overigens ook hebben, dan hou je het bij je zelf en beschuldig je wat minder.

[Kiwi]

Je kunt het haar niet kwalijk nemen dat ze zelf haar vlees bij de boer gaat halen, als ze elke dag naar de slager ging zouden er inderdaad ook dieren geslacht worden voor haar.
Je moet er geen heel groot punt van maken dat zij vlees eet, ze is daarom niet een slechter mens dan jij of ik. En natuurlijk zouden we allemaal willen dat de hele wereld uit vegetariërs bestaat, maar je weet dat dat nu eenmaal niet realistisch is en dat je meer dan eens met vleeseters te maken zult hebben.
Ik denk dat je je emoties tegenover mensen niet moet laten leiden door je gevoel voor dieren. Anders krijg je binnen de kortste keren een hekel aan steeds meer mensen, en dat maakt je eigen leven er ook niet makkelijker of prettiger op. Dat kan maken dat je verbitterd en heel erg star wordt, en daar doe je noch jezelf noch de 'goede zaak' een plezier mee. Blijf gewoon gezellig met haar praten, en accepteer dat niet alle mensen dezelfde normen en waarden hebben, hoe moeilijk dat ook kan zijn. En praat er anders met haar over, zonder haar meteen aan te vallen of te beschuldigen. Waarschijnlijk zal ze je wel kunnen begrijpen.

[Kiwi]

Ik wist wel dat ze vlees at, maar ze had nog nooit haar mening daarover gegeven.
Het schijnt haar allemaal wat koud te laten, en dat valt mij zo tegen, zoals ik zei, een vleesteter die vlees eet maar het op de een of ander manier toch wel erg vind, kan ik eigenlijk meer waarderen.

Toch nog even reageren.
Vind je het niet hypocrieter als iemand zegt het allemaal heel erg te vinden, maar toch vrolijk doorgaat met vlees eten? Dan denk ik altijd bij mezelf 'ja, als je het zo erg vindt als je nu zegt zou je wel stoppen met vlees eten'. Dus dat het haar koud laat is gewoon eerlijk. Dat zou ik waarderen in haar, dat ze eerlijk is, en niet probeert je naar de mond te praten door te zeggen dat het allemaal zo erg is.

Toen ik haar uitlegde dat een dier ook wil blijven leven en dat ze lijden, zei ze lachend, ja maar ik lust graag een stukje vlees, is haar volste recht, maar die lach erbij, dat kan ik dan niet plaatsen.

Zij kan zich waarschijnlijk niet voorstellen dat jij je zo betrokken voelt bij dieren dat jij je druk maakt over het feit dat dieren zelf niet geslacht wil worden. Veel mensen denken daar niet over na, die zien dieren gewoon als consumptie-artikel. Dat is een wijdverspreide mening, dus je kunt je er wel druk over gaan zitten maken dat er mensen zijn die zo denken, maar daar maak je alleen jezelf maar ongelukkig mee.
En misschien lachte ze er alleen maar bij om vriendelijk over te komen, omdat ze weet dat ze jou met zo'n opmerking voor het hoofd zou kunnen stoten.

ik kan haar nog altijd thuis uitnodigen(had ik al eerder gedaan, dan nagelt miin vader haar wel even aan de paal , die is ook Vegetariër en die kan het beter uitleggen dan mij.

Als jullie samen op haar gaan inhakken omdat ze vlees eet zal het waarschijnlijk de laatste keer zijn dat ze bij je op bezoek komt. Je kunt haar beter in haar waarde laten, net zoals vleeseters ons in onze waarde moeten laten. Ze wordt echt geen vegetariër door de goede argumenten van jou en je vader, dus dan kun je het maar beter laten rusten.
Respecteer elkaars mening en probeer niets op te dringen, dat zou je andersom ook niet willen.

[Anya]

Wat ik niet zo goed begrijp is dat je wist dat ze vlees at maar dat haar mening je shockeert

.

Ik wist wel dat ze vlees at, maar ze had nog nooit haar mening daarover gegeven.
Het schijnt haar allemaal wat koud te laten, en dat valt mij zo tegen,

Wat had jij dan verwacht, dat ze zichzelf 10 zweepslagen toediende na elke 100 g vlees? Welkom in de echte wereld, Magic Aura: zo denken alle vleeseters er (ongeveer) over, want anders zouden ze het laten. Doe toch gewoon je best om normaal met mensen om te gaan. Het is nu eenmaal een feit dat de meesten vlees eten.

[Sam]

Ik kan het juist wel waarderen dat mensen zelf een stuk dier ophalen bij de boer. Ze zijn niet schijnheilig, ze weten wat ze kopen, ze weten dat het dier voor hen geslacht wordt. Veel minder problemen mee dan met mensen die iedere dag een pakje roze iets in folie kopen en niets willen horen over het feit dat dat eigenlijk een stukje dier is. Ik kan me je gevoelens wel voorstellen Magic Aura maar die mevrouw is echt niet anders dan andere vleeseters in je omgeving, hooguit realistischer.

[fem fatale]

ik vind het ook wel sympathiek als mensen hun eten bij de boer halen

mijn oom heeft een boerderij, en eet idd destierkalfjes op, maar zij weten allemaal dat dat ooit een stiertje was, en ze weten ook wat voor leven dat dier heeft gehad
oma puth heeft mij zelfs eens een keer verteld dat als zij niet op een boerderij zou wonen, en haar eigen dieren zou kunnen eten, ze waarschijnlijk ook vegetarier zou zijn, omdat ze niet gelooft dat iedereen even goed voor zn dieren zorgt

overigens is het niet zo dat ze een dier meteen na de slacht opeten, er gaat een een paar maanden overheen voordat ze het dier voldoende uit hun geheugen is om het op te kunnen eten

[Sanja]

Ik krijg meer het idee dat ze er nog nooit zo echt over nagedacht heeft dan dat het haar allemaal koud laat als ik je verhaal zo lees.

En ik ben het met de anderen eens. Je wist al dat ze vlees at, en ik vind haar redenen nou niet echt schokkend ('ik eet graag zoveel mogelijk vlees, want ik hou er van dat dieren voor mij gemarteld worden', kijk, dat vind ik schokkend). Bovendien, in Argentinië gaan ze veel slechter om met dieren dan hier in Nederland. Dus om wat voor reden zij het ook doet, wees iig een klein beetje blij dat ze liever Nederlands vlees eet (en nee, je hoeft mij niet uit te leggen hoe ze hier in Nl omgaan met dieren, I know [helaas]).

En dat van dat varken bij de boer ophalen... Als ze het om hygiënische redenen  doet, zal ze vast wel eens gekeken hebben in de stallen en zal het er hopelijk niet te erg aan toe zijn. Nouja, dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn, maar ik vind het net als fem fatale eigenlijk ook minder hypocriet dan je vlees bij de suupermarkt of slager kopen. En als je vlees bij de supermarkt of slager koopt, dan ben je net zo verantwoordelijk voor die slacht als dat je het bij een boer koopt (marktwerking!!).

[Tamara]

Ik wist wel dat ze vlees at, maar ze had nog nooit haar mening daarover gegeven.
Het schijnt haar allemaal wat koud te laten, en dat valt mij zo tegen,

Wat had jij dan verwacht, dat ze zichzelf 10 zweepslagen toediende na elke 100 g vlees? Welkom in de echte wereld, Magic Aura: zo denken alle vleeseters er (ongeveer) over, want anders zouden ze het laten. Doe toch gewoon je best om normaal met mensen om te gaan. Het is nu eenmaal een feit dat de meesten vlees eten.

First off all, ik kan er niets aan doen dat ik er zo over denk, ik ben tegen het doden van dieren, dus erg verwonderlijk is het niet als ik hier rare gevoelens aan over hou.

Die vrouw, blijft in mijn ogen een leuk mens, maar wat betreft het onderwerp dieren vind ik haar gewoon niet zo leuk meer.

Ik denk dat ik haar niet zomaar de rug zal toekeren omdat dat niet in het aard van het beestje zit, ik ben niet iemand met een harde kop, ik wil gewoon het beste voor die dieren, en ik weet heus wel(welcome to the real world) dat er mensen zijn die er anders over denken, maar daarom hoef ik dat nog niet leuk te vinden natuurlijk.

En wat het Biologisch houden van dieren betreft: Het is altijd beter dan de bio-Industrie maar het blijft natuurlijk doden.
Men pleegt veraad tegenover dat dier, je varkentje iedere dag lief over de bol aaien en lekker vrij rond laten lopen.
En dan vervolgens dat dier een schop na geven en laten slachten.

Er wordt gesuggereerd dat ik maar vooral het beste met de mensen om moet gaan, en geloof me, dat doe ik ook wel, ik zal nooit iemand zomaar veroordelen, maar ik zeg wel, degene die een ander wezen de dood gunt  is mijn vriendje niet, ik kan er dan mischien wel d.m.v struisvogelpolitiek mee opschieten, maar ik wens niet mijn kop in het zand te steken, als ik ergens op tegen ben kan ik dat ook niet goedkeuren bij een ander.
Maar het blijft natuurlijk ieders mening voor zich.

Hoe ver ga je?
Hoe ver wil je gaan?
Ga je ook naast een kinderverkrachter zitten en dan maar het onderwerp verkrachting vermijden?
Zeg je dan ook, ja, ik vindt het verschrikkelijk hoe hij is, maar het is verder een goeie man hoor.
En dan heerlijk over koetjes en kalfjes gaan zitten praten?

Waar ligt de grens?

Ik ben hier heel eerlijk in, ik wil best wel naast haar gaan zitten, maar als zij nog meer dingen over dieren gaat zeggen waar mij de maag bij omdraait dan ben ik er klaar mee.
De meeste mensen hier op aarde zijn toch ook niet met jan en alleman bevriend?
Ik mag toch aannemen dat je best selectief mag zijn, en selectieve mensen die zijn eerlijker en kun je tenminste van op aan.




En dan mag iedereen mij veroordelen, zoveel ze maar willen.

Want je kunt niet werkelijk met elkaar door 1 deur, als iemand iets doet wat jij verafschuwt.
Ja, bla, bla, bla praatjes, maar als het werkelijk to the point komt, kom je er achter dat het meningsverschil te groot is, en dat botst en zal ongetwijfeld vervelende gevolgen hebben voor beide partijen.

Edit: Ik vind het behoorlijk vervelend dat ik er zo over denk en had het graag anders gezien.
Het gekke is dat ik me er bijna schuldig over voel, Ik wil in principe niemand veroordelen,Ik zou ook wel graag willlen dat ik het met idereen eens was, maar helaas is dat niet het geval.
 Het gaat mij erom dat hoe je het ook went of keert,dat wat iemand ook zegt, het altijd ten koste zal gaan tegenover het dier, en als iedereen er net zo over zal denken als zij ,dat dat dan uiteindelijk zal betekenen dat het doden nooit op zal houden.
En dan schiet het dus nooit op.
Natuurlijk zullen er beter welzijnsregels komen in de toekomst, we proberen er met zijn allen voor te zorgen dat dieren een beter leven krijgen, maar aan de dood kunnen we helaas niks doen.
En dat brengt een gevoel van verdriet met zich mee en een gevoel van machteloosheid.
Je wilt van alles, maar je kunt niks, het lot van die dieren ligt niet in onze handen , nee het ligt in de handen van de maatschappij, en aangezien de vleeseters in de meerderheid zijn zie ik het nog duister in.

[Anya]

First off all, ik kan er niets aan doen dat ik er zo over denk, ik ben tegen het doden van dieren, dus erg verwonderlijk is het niet als ik hier rare gevoelens aan over hou.

Ik ben ook tegen het doden van dieren, maar gelukkig kan ik wél leven met het besef dat de overgrote meerderheid van mijn medemensen vleeseter is en kan ik dus normaal met mijn medemens omgaan.

[Kiwi]

Er wordt gesuggereerd dat ik maar vooral het beste met de mensen om moet gaan, en geloof me, dat doe ik ook wel, ik zal nooit iemand zomaar veroordelen, maar ik zeg wel, degene die een ander wezen de dood gunt  is mijn vriendje niet, ik kan er dan mischien wel d.m.v struisvogelpolitiek mee opschieten, maar ik wens niet mijn kop in het zand te steken, als ik ergens op tegen ben kan ik dat ook niet goedkeuren bij een ander.
...
De meeste mensen hier op aarde zijn toch ook niet met jan en alleman bevriend?

Je hebt gelijk als je zegt dat je niet met iedereen bevriend hoeft te zijn. Maar als jij alleen om wilt gaan met mensen die geen vlees eten zul je het nog knap moelijk krijgen in je leven. De overgrote meerderheid van de mensen eet nu eenmaal vlees, dat is geheel geaccepteerd in onze maatschappij. Dus de vergelijking met een kinderverkrachter gaat niet op, die is gewoon strafbaar bezig. Vlees eten is gewoon toegestaan.
Als je niet met mensen om wilt gaan omdat ze vlees eten beperk je jezelf heel erg met het vinden van vrienden. Ik zeg niet dat alle vleeseters meteen je beste vrienden of moeten worden, of dat je een vleeseter als partner moet zoeken (al selecteer ik mijn vrienden niet op hun eetgewoonten, ik vind andere dingen belangrijker in een mens. Maar goed, dat is je goed recht om dat wel te doen), maar een praatje in de bus met een vrouw die vlees eet is toch niet zo'n ramp?
We leven in een samenleving, om daarvan deel uit te maken is het wel handig als je normaal met mensen om kunt gaan ongeacht hun eetgewoonten (of bijvoorbeeld hun geloof).
Principes zijn mooi, maar je kunt ze ook te star toepassen. En uiteindelijk heb je alleen jezelf daarmee.

[Mariek]

Ik ben het helemaal met je eens, Kiwi!

Ik hou er niet van om mezelf en mijn eetgewoonten te moeten verdedigen, dus ik zal een ander er ook niet op aanvallen.

[Sanja]

Maar Magic Aura, ben jij zelf dan zo heilig? Maak jij nooit fouten? Zorg jij nooit (eventueel onbedoeld) voor dingen die ook niet goed (te praten) zijn? Koop jij wel eens kleren die in ontwikkelingslanden in sweatshops zijn gemaakt? Dat is nou ook niet bepaald iets moois, maar misschien heb je je daar nog nooit in verdiept...

Ben je trouwens veganist? Zo niet (sorry, probeer nu geen overtuigingspraatje te houden, maar wil iets duidelijk maken), dan zorg je er zelf ook voor dat er koeien en kippen sterven omdat jij melk en eieren eet. En wie ben jij dan om die vrouw te veroordelen dat zij vlees eet? Dat zou dan toch hypocriet zijn?

Heb je trouwens ooit vlees gegeten? Of ben je er mee opgehouden toen je wist wat er werkelijk gebeurde, wat vleeseten inhield? Je deed iets omdat je dacht dat het goed was, en toen je beter wist, deed je beter. Misschien heeft die vrouw er nooit overnagedacht op de manier waarop jij er over denkt. En misschien, heel misschien, is ze er nu door het gesprek met jou eens over na gaan denken. Dat is dan toch alleen maar mooi?

[Tamara]

Ik ben ook tegen het doden van dieren, maar gelukkig kan ik wél leven met het besef dat de overgrote meerderheid van mijn medemensen vleeseter is en kan ik dus normaal met mijn medemens omgaan.

Ik  kan er wel mee leven, maar heb er grootse moeite mee.
Bovendien is het zo dat ik best wel met vleeseters om kan/wil gaan, maar voor mij zit daar dan wel een bepaald verschil in.

Een vleeseter die lacht om dierenleed, dat is iemand die het totaal niks interesserd wat ze een dier ook aandoen, dat is dan voor mij een karaktertrek waar ik het niet mee kan vinden, namelijk: Hardheid.

Maar je hebt ook wel vleesters die er wel over na willen denken, en die laatste vleeseter heeft bij mij dan gewoon een streepje voor.

Maar het is niet zo, dat ik iedere vleester afstoot, integendeel.
Dat iemand vlees eet wil nog niet zeggen dat iemand dan perdefinitie helemaal verkeerd is natuurlijk.

Ook een vleeseter heeft positieve karaktertrekken.
En wat betreft wat Zusje zegt, ben ik het wel mee eens.

Ik wil zelf ook niet graag veroordeeld worden , dus zou ik dat ook niet  moeten doen bij een ander, maar daarom hoef ik het nog niet plezierig te vinden, maar dat is dan ook niet veroordelen, dat is dan gewoon een verschil in mening.
Dus zie mij nou niet als een vleeseterhater, want ook dat is onterecht, je moet het breder kunnen zien, zoals dat wat ik hierboven uitgelegd heb, verschil in meningen.

@Sanja, nee ik ben geen heilige, natuurlijk niet, en dat beweer ik ook niet, ook ik ben een mens met fouten, niemand is toch perfect?

[LauraKiara]

Hey,

Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. Ik had vroeger een hele goeie vriendin die ook konijntjes had, zoals ik. Ik ging er regelmatig eens naartoe, omdat ze juist een nestje kleine konijntjes had gekregen. Op een dag verteld die mij op school dat haar konijntjes dood zijn, weggelopen en waarschijnlijk gepakt door een kat. Ik wou wel mee gaan zoeken maar ze zei dat we ze toch niet zouden vinden, en ik kan moeilijk zonder haar toestemming in haar tuin naar konijntjes gaan zoeken. Even later zegt ze dat haar mannetjeskonijn weer ontsnapt is en bij haar vrouwtjeskonijn zat, een maand later had ze weer een nestje. Even later weer hetzelfde, konijntjes dood. Een paar dagen later zei ze dat ze met haar broer voor het plezier de konijnen bij elkaar had gezet,"omdat ze eens wou zien hoe ze paren". Ik was natuurlijk kwaad op haar, en zeker toen ze een maand later kwam zeggen dat ze terug een nestje had, maar dat haar vader ze (levend!) ging begraven omdat hij niet nog meer konijnen wou. Ik heb haar proberen ompraten en toen dat niet lukte heb ik geen woord meer tegen haar gezegd voor de rest van het schooljaar. In het begin van dit schooljaar is mijn lief konijntje gestorven (mijn eerste konijntje) en op een of andere manier was ze daarachter gekomen. Ze begon vanalles te zeggen van: "je hebt wel commentaar op mij dat ik jonge konijntjes begraaf die dat toch niet weten, maar waarschijnlijk heb je het zelf wel met je konijn gedaan" en "je zorgde niet goed voor je konijn" en ... Terwijl ze heel goed wist hoeveel verdriet ik daarvan had en dat ik dat nooit zou kunnen, mijn konijntje vermoorden. Een paar weken geleden gingen we ergens naartoe met de school en omdat er geen andere plaats nietmeer was moet ik in dezelfde wagon als haar zitten in de trein. Begint die daar te roepen tegen haar vriendin van "en hoe laat jij je konijn springen" en "Weet je hoe ik mijn nestjes dood?",  en dan zei ze tegen iedereen van de school dat ze helemaal geen ruzie wil en dat ze niet snapt waarom ik niet meer tegen haar praat, terwijl ik haar dat al verschillende keren heb gezegd.

Sorry voor het lange verhaal, kmoest het even zeggen  .

[Poek]

Hey,

Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt.

Nou, het klinkt toch heel anders, namelijk een stuk erger, omdat ze (of haar vader) doelbewust en zinloos die konijnen doodgemaakt heeft, en dan ook nog op een gruwelijke manier. Het zou zelfs strafbaar kunnen zijn...

[LauraKiara]

Ik heb al geprobeerd om te kijken of de dierenbescherming daar iets aan kan doen, en er al mee gedreigd de dierenbescherming te "bellen" (toen haalde ze gewoon haar schouders op) maar ik zou niet weten hoe ik dat moet doen.

[Poek]

Ik heb al geprobeerd om te kijken of de dierenbescherming daar iets aan kan doen, en er al mee gedreigd de dierenbescherming te "bellen" (toen haalde ze gewoon haar schouders op) maar ik zou niet weten hoe ik dat moet doen.

Ehm, met de telefoon? Het telefoonnummer is vast wel op internet te vinden. Of zij er iets mee kunnen doen weet ik niet, maar je kan het proberen natuurlijk...

[LauraKiara]

Hé, goed idee    , maar als ze geen bewijzen kunnen vinden ofzo... ik zou niet weten waar ze die dieren hebben begraven en ik kan ze moeilijk gaan afluisteren met een cassette recordertje voor wanneer ze toevallig iets zegt. Ik ga wel het telefoonnummer zoeken voor als ik nog eens iets hoor, of kan ik nu wel nog iets doen?

[Poek]

Als je belt kunnen ze vast uitleggen of ze iets ertegen kunnen doen en hoe jij daarbij kan helpen, dus dat is sowieso wel nuttig.

[LauraKiara]

Heya,

Ik ben met mijn oma en opa gaan fietsen vandaag en mijn opa vindt mij maar "zot" omdat ik vegetariër ben. Aan tafel was het er (wééral) een volledige discussie over en ik was juist aan het winnen met antwoorden geven op de dingen die hij zei waarom het wel goed was om vlees te eten (rare zinsbouw hé  ), tot hij dan zei dat er mensen zijn die alleen van vlees en vis leven, wat die dan moeten doen als ze geen vlees meer zouden kunnen eten (eskimo's bedoelde hij). Ik heb wel gezegd dat die niet zo lang leefden, maar weet er iemand antwoord op die laatste vraag (wat eskimo's zouden moeten eten als er geen vlees was)?