Ik mag dan morele problemen hebben met het eten van vlees en nog meer met het eten van grote hoeveelheden vlees of vlees van niet-biologisch gekweekte dieren, ik zou mezelf het leven onmogelijk maken als ik zo zou reageren op elke ontmoeting met vleeseters.
Dat is ook zo, als je zo op elke vleeseter zal gaan reageren maak je alleen maar vijanden, maar ik reageer niet zo op elke vleesteter, ik heb zelf een kennnis die vlees eet, maar hij is er niet te beroerd voor om over die dieren na te denken en dat laat hij ook merken, je kunt er altijd met hem over praten, dus hij is ook wel oke.
Iets anders mischien, stel je komt een jongen tegen die je al jaren kent, en zo ineens komt hij met de boodschap dat hij bij de Kluk Kluks klan zit, blijf je dan ook naast hem zitten?
Ik bedoel het goedkeuren van rasisme is fout, ik zal dan diep van binnen niet meer met zo'n jongen door 1 deur kunnen, natuurlijk kun je dan nog steeds wel over andere dingen blijven praten en het onderwerp rasisme vermijden, maar toch blijft er dan iets kriebelen, iemand doet iets waar jijj een gruwelijke hekel aan hebt, kun je dan nog wel vriendjes zijn, ondanks het feit dat iemand ook zijn goede punten heeft?
Wat ik niet zo goed begrijp is dat je wist dat ze vlees at maar dat haar mening je shockeert
.
Ik wist wel dat ze vlees at, maar ze had nog nooit haar mening daarover gegeven.
Het schijnt haar allemaal wat koud te laten, en dat valt mij zo tegen, zoals ik zei, een vleesteter die vlees eet maar het op de een of ander manier toch wel erg vind, kan ik eigenlijk meer waarderen.
Ik vind haar mening immers helemaal niet zo extreem of walgelijk voor een vleeseter. Het verdedigen van bio-industriële vleesproductie vind ik onbegrijpelijk en walgelijk, maar domme opmerkingen uit onwetendheid zijn meer regel dan uitzondering. En voor iemand die vlees eet zijn bepaalde opmerkingen zelf redelijk zinnig. (Namelijk het willen weten waar je vlees vandaan komt, ...)
Toen ik haar uitlegde dat een dier ook wil blijven leven en dat ze lijden, zei ze lachend, ja maar ik lust graag een stukje vlees, is haar volste recht, maar die lach erbij, dat kan ik dan niet plaatsen.
Ik krijg het gevoel dat je walging deels voorkomt uit het feit dat ze zelf het half varken en koe laat ophalen. Maar dat gedrag is toch moeilijk 'slechter' te noemen dan het dagelijks gaan kopen van wat stukjes vlees in een supermarkt?
Zij is de opdrachtgever, plus het feit dat ze de koe zelf laat slachten en dat ze dus weet welke koe er aan gaat, dan pleegt zij als het ware verraad tegenover dat dier, maar je zal het in principe het zelfde kunnen noemen klopt wel, maar als zei het in de supermarkt koopt is het een indirecte opdracht bij de boer een directe.
Wat ik concreet zou doen? Zeker niet stoppen met naast haar te gaan zitten en te praten. Ofwel zou ik dat onderwerp gewoon vermijden (al dan niet na nog een keer goed over het onderwerp te hebben gepraat), of ik zou (als het uitkomt) misschien wel eens een boek kado doen over dat onderwerp.
Dat zou een optie kunnen zijn, maar ik denk niet dat ik haar kan verblijden met een kop koffie, maar ik kan haar nog altijd thuis uitnodigen(had ik al eerder gedaan, dan nagelt miin vader haar wel even aan de paal
, die is ook Vegetariër en die kan het beter uitleggen dan mij.
Ik vind het 'het is niet natuurlijk argument' en het 'wat als we geen wapens hadden' argument persoonlijk heel zwakke argumenten voor het niet eten van vlees. Het is een even grote drogreden voor het niet eten van vlees als de 'ook in de natuur worden dieren gedood en doden is natuurlijk' een drogreden is om het vleeseten te verdedigen.
Dat vind ik niet, maar jij denkt daar anders over, geeft ook niets, maar wat zijn jouw argumenten dan, hoe zou jij dat uitleggen?
Toch blijf ik erbij dat als mij iets niet aanstaat dat ik dan het volste recht heb om iemand niet meer aardig te vinden, en dat ik dan in principe het contact mag verbreken.
Je kunt tenslotte geen allemandsvriendje zijn.