Hihi, Lovelocker noemt me wereldvreemd...
En neen, ik leef echt niet in Disneyworld, gelukkig! (Ik vind Disneyfiguren echt vet stom!
)
Als ik mensen hoor zeggen dat ze een kind willen 'nemen' vind ik dat best eng (zelfs als ze niet bedoelen dat ze er eentje bij een vijandige stam gaan wegroven). (Voor de duidelijkheid Lovelocker, een kind neem je niet, dat krijg je!)
En ja, er zijn vast ook zat ouders die hun kind als bezit zien. Zolang ze minderjarig zijn is dat niet eens zo'n heel rare vergelijking denk ik, want de ouders bepalen dan (in de meeste gevallen terecht) alles wat er met het kind gebeurt. Na hun achttiende zou dat toch echter wel moeten minderen hoor...
Kom jij nu zelf met deze mens-dier-vergelijking aan zetten?
Ik denk dat veel mensen hun huisdier wel als bezit zien. Als ik bij persoon x langsga en zou vragen of hun dier y niet eens een paar weken bij mij zou kunnen wonen (gesteld dat ik dat zou willen dan hè! en ik het beest goed kan verzorgen! en het dier dat zelf ook wil, dus erg waarschijnlijk is het niet, maargoed, even voor het hypothetische geval), dan denk ik dat persoon x tegen is, zelfs als beestje y zou staan te trappelen. En ik denk dat de voornaamste reden daarvoor is, dat mensen het zien als hùn dier.
Hiermee wil ik niet zeggen dat dat raar is hoor. Eerder dat dat gebruikelijk is.
En ja, wat dat voer betreft *ontopic!*, ik denk dat katten welvaren bij vlees/vis. Als ik dus een kat zou 'nemen' (
), moet ik zeker ook weer dooie dieren gaan kopen...