Bewustzijn, mijn verhaal

[Carmen San Diego]

==Disclaimer: ik typ een beetje raar na een halve fles wijn. Ondanks veel moeite kan er wel een rare fout in glippen.==

Ik zou wel veganist willen zijn, in die zin dat ik het vervelend vind dat dieren soms het slachtoffer zijn van mijn daden. Maar ik vind het ook moeilijk om overal rekening mee te houden en vind het eigenlijk van de zotten dat het NORMAAL is dat dieren lijden voor ons comfort en dat er echt NIETS gedaan wordt om het op een andere manier te doen, zelfs wanneer dat makkelijk mogelijk is (neem als voorbeeld roomyoghurt met gelatine - nog afgezien van het feit dat het een melkproduct is, waarom moet daar gelatine door terwijl het niet eens rechtop hoeft te staan en er een plantaardig alternatief is?).

Ook voor ik vegetarisch at, was ik bezig met voedsel en ik hou niet van geklooi met voedsel. Dus ik at sowieso geen dingen met gelatine, terwijl dat er m.i. niet inhoorde, of chips met groentesmaak waar dierlijke producten in zaten. Dat vond ik gewoon onzinnig.

Later kon ik niet meer tegen melk en toen ben ik over gegaan op Alpro. Met tegenzin, want ik vond sojamelk onwijs ranzig, vond de yofu niet weg te krijgen en de 'vla' heb ik weggegooid omdat ik het zo ontzettend vies vond (en ik gooi principieel liever geen eten weg, dus dat zegt wat). Maar inmiddels ben ik eraan gewend en kan ik me de smaak van echte yoghurt niet meer herinneren. Voor koken gebruikte ik eerst nog wel melk, voor de smaak, maar ik ga steeds meer over op soja. Al vind ik pannenkoeken met sojamelk gebakken in olie echt niet weg te krijgen, dus het blijft af en toe uitproberen. erst vond ik sojaboter op brood ook niks, nu heb ik toch weer Minarine gekocht en vond ik het niet vies. Soms gebruik ik toch melk en boter, want verwerkt kan ik er redelijk tegen (en ik eet ook niet vaak pannenkoeken) en het is gewoon zo veel lekkerder (vol en romig, wat soja gewoon niet kan bieden), maar wel biologisch in ieder geval. En hoewel ik het aan de ene kant jammer vind, vind ik aan de andere kant ook dat ik het zo slecht niet doe. Als iedereen zo weinig melk en boter zou gebruiken als ik, dan zou de wereld er al veel beter uit zien denk ik.

Ik had minder last van slijm, minder hevige maag- en darmkrampen, maar helemaal goed ging het nog niet. Na veel andere problemen met zoetstoffen en noten, kreeg ik ook last van rood vlees. Kip en vis gingen nog wel, maar (na al eerdere mislukte pogingen tot vegetarisch eten, die voornamelijk strandden op het feit dat ik moeite had anders te gaan koken) ik besloot dat dan ook maar niet meer te eten. En als ik dan toch geen vlees meer at, kon ik ook net zo goed stoppen met gelatine, vleesbouillon etc, vond ik. Dus zo geschiedde.

Daarnaast ben ik wel erg milieubewust. Ik gebruik zo veel mogelijk biologisch (en fairtrade, al is dat niet specifiek diervriendelijk, alhoewel ik denk dat ook dieren ervan profiteren als mensen eerlijk en veilig kunnen werken en dus meer te besteden hebben), doe zuinig met alles, en ik gebruik geen palmolie en soja van ongecontroleerde herkomst. Ik ben daar vrij strikt mee en lees echt alle etiketjes.  

Verder doneer ik aan verschillende goede doelen mbt dierenwelzijn en natuurbehoud: WNF, Greenpeace, Stichting de Noordzee, Vogelbescherming Nederland en stichting Wakker Dier.

Ik weet dat ik niet alles doe wat ik zou kunnen doen, maar ik vind het wel moeilijk. Ik ervaar het sociaal ook wel als een probleem (feestjes, etentjes, groepslunches met broodjes vleeswaren en broodjes waarschijnlijk niet-vegetarische kaas, nota bene bij GroenLinks) en daarnaast zijn er dingen waarbij ik het gewoon erg veel werk vind om te zoeken naar iets wat dan wel mag. Bijvoorbeeld drank is vaak niet veganistisch. Maar nog afgezien van dat ik het erg lekker vind om een wijntje of biertje te drinken, is het ook mijn werk en zou ik ook de vinologenopleiding wel willen gaan doen. Ik kan het niet maken om klanten niet te kunnen adviseren, omdat ik geen wijn wil drinken die niet 100% diervriendelijk is. Dus ik probeer het zo goed mogelijk te doen, behalve wanneer ik er echt veel last van heb. Verder probeer ik ook gewoon positief te denken. Als iedereen zo leefde zoals ik, dan zou het al schelen. Uiteindelijk is dat waar het qua milieu om draait, dat iedereen zich beperkt tot wat er beschikbaar is. Qua dierenwelzijn geloof ik dat ik niet echt per definitie iets heb tegen het eten van dieren, zolang die dieren een goed leven hebben gehad. Een dier wat in het wild leeft, snel gedood wordt en van top tot teen gebruikt wordt, daar kan ik dan niet zo heel erg mee zitten. Ik vind het zielig, maar niet per se heel fout. Maar de manier waarop we hier in het westen omgaan met dieren, als product, dat vind ik wel walgelijk.

[LelleL]

Ik vind vooral dat je een punt hebt dat zoveel dierlijke ingredienten zo onzinnig en onnodig zijn.
Men staat er totaal niet bij stil dat er dieren vermoord worden zodat wij ze op kunnen eten.
(Vroeger vroeg mijn opa altijd 'van wie houdt je meer, van mij of van Lappie (de kat)? Rebels als ik was op 5 jarige leeftijd antwoordde ik dan dat ik daar niet tussen kon kiezen maar als ik moest kiezen, de kat. Want die dwong mij niet om keuzes te maken en ik vond een mens toen al niet per se boven een dier staan.) Zo sta ik er nog een beetje in, een kwart eeuw later. Wie zijn wij om over het leven van duizenden dieren te beschikken?

Hypocriet als maar kan natuurlijk, als vegetarier en niet veganist. Maar ik zou er wel voor willen pleiten op een dierentaks, wanneer men dierlijke ingredienten gebruikt moet de fabriek meer betalen. Vlees is immerrs zeer slecht voor het milieu en milieu is hip (en regeringen zijn dol op taksen) . Zou moeten lukken lijkt me. Dan worden de plantaardige alternatieven goedkoper, dus vaker gebruikt, dus standaard.

Hmmm wellicht niet helemaal sluitend, dit relaas. Maar de strekking is waar het om gaat.