Op zoek naar 'chocola, maar dan niet van dat supermarktspul waar ik nu wel op uitgekeken ben, en graag op loopafstand beschikbaar' (ja éigenlijk wil ik gewoon de
Chocodelic mulberries (altijd), maar daarvoor moet ik een paar km verderop zijn) belandde ik in de Poolse winkel om de hoek. Het was voor het eerst sinds jaren dat ik weer in een Poolse winkel kwam.
Inmiddels zijn sommige zoetwaren ook voorzien van een Engelse ingrediëntenlijst. Hoezee!
En zo ontdekte ik dat die chocola gevuld met marshmallowachtige zut in verscheidene smaken, die je onverhoopt wel eens tegenkomt (in je mond bijvoorbeeld),
geen gelatine bevat.
Dat was fijn, want op het afscheidsfeestje van een Witrussische collega twee weken terug had ik een chocolaatje gepakt, waar marshmallowvulling in bleek te zitten, dat vond ik achteraf wel erg onvegetarisch van mezelf. Maar ik denk nu dat dat misschien wel meeviel.
Ik heb (zeer culinair onverantwoord, vermoedelijk) tien verschillende (los verpakte) chocosnoepies meegegrist uit de winkel en een reep met kersenvulling.