Ik heb besloten dat als mijn huisgenoot nog een keer gaat vertellen over zijn werk (bij een vleesverwerkingsbedrijf, op de een of andere manier ben ik altijd degene aan wie hij zijn vlees-verwerkverhalen kwijt wil), ik mijn vingers in mijn oren stop en hard ga schreeuwen dan wel zingen.
Ik ga juist altijd lekker meelullen dan. Dat verwachten ze niet en dat is echt heel leuk ...KNIP... Heerlijk als je mensen helemaal in de war ziet raken van je tegengestelde reaxie
Heeft in dit specifieke geval geen nut... En daar heb ik ondertussen ook geen zin meer in. Deze persoon is ontzettend negatief over mijn vegetarier-zijn en vindt het nodig daar vaak nadruk op te leggen. En aangezien ik nu bezig ben aan een assertiviteits-aanval in zijn richting ga ik in tegen alles wat hij zegt.
Waarschijnlijk wil hij dat ook alleen maar.
Pas de techniek die hij op vlees toepast dan eens vervaarlijk toe op een krop sla. Zing luid mee met bombastische muziek, afgewisseld met een manisch lachje en gemompel over dat de sla dit verdient, terwijl je de sla te lijf gaat met een flink mes. Als het puur om je te irriteren was, dan zal hij er nu iets minder snel over beginnen denk ik.
Geef je liever een koekje van eigen deeg, dan kun je vertellen over je laatste bezoekje aan de gynaecoloog, die bloederige aflevering van "De Bevalling" of als je echt ruig wil doen de boekbespreking van Nadal el Sadawhi (oid) "The hidden face of Eve" met gedetailleerde beschrijvingen van een gemiddelde Afrikaanse besnijdenis.