De dieren zullen niet denken dat het jammer is dat die ander zo jong gestorven is, maar ze hebben wel emoties bij het overlijden van een ander dier.
<De emotie die wij hebben wanneer een dierbare overlijdt,is niet hetzelfde als bij dieren. Dieren (behalve oliefanten) hebben geen doodsbesef.>
Vandaag sprak ik iemand wiens paard een paar dagen geleden afscheid heeft moeten nemen van zijn beste vriendinnetje, een merrie. Het paard is nog steeds overstuur, zeer onrustig, eet slecht, tuurt in haar lege stal, gaat in de wei staan op de plek waar zij overleden is, etc.<Dat komt omdat dat paard de ander gewoon mist. Maar snapt er helemaal niets van.>
De merrie is dmv een spuitje (ze kon niet meer, was al oud) in het weiland overleden. Om het andere paard afscheid van haar te laten nemen hebben ze haar daar nog een halve dag laten liggen. Hij porde tegen haar benen en trok zelf aan haar oren om haar op te laten staan
...<Zo interpreteer jij dat. Maar het paard snapte gewoon niet,waarom de ander niet meer bewoog.>
Ook voor veel andere dieren geldt dat ze treuren om het verlies van hun stalgenoot/vriend. Onze hond en kat keken maanden na het overlijden van de andere kat nog op en naar de kast waar die andere kat altijd bovenop lag.<Dat is dus,omdat het een vreemde situatie voor ze is.>
Op de boerderij waar ik vroeger altijd kwam, verongelukte een koe in haar stal. De andere koeien maakten zo´n stampij, dat ze de familie wakker maakten (helaas te laat). <Ik denk dat je te veel fims hebt gekeken zoals Babe. Het is op dat moment een stress-situatie en zoeken veiligheid bij de kudde.>