Zo, weer fris terug uit London! En we hebben veel gedaan, gezien, gekocht en gegeten.
Maandag Changing of the Guards (dit keer extra lang vanwege een of andere reden). Beetje obligaat en ook niet superspannend, maar vooral leuk vanwege het publiek en de politie die ze in het gareel probeert te houden; een agent met gevoel voor humor speelde zakkenroller (hoog Bananasplitgehalte). Daarna snel naar de St. Martin in the Fields voor een lunchconcert (pianokwintet van Brahms), gevolgd door een lunch in de onlangs geopende Café in the Crypt van de St. Martin (zeer sfeervol, gezellig!). 's Middags toeristen spotten bij de London Eye, wandelen langs de Thames, gewoon lekker ronddwalen. We wisten kaartjes te krijgen voor Priscilla - Queen of the Desert: heerlijke over-the-top gay musical. Vooraf niets gegeten (behalve een ijsje van Ben & Jerry's), dus achteraf een falafel bij Maoz in Soho. Rond een uurtje of elf wilden we nog een biertje drinken, maar de meeste pubs waren al gesloten. Uiteindelijk in De Hems beland, een Nederlandse pub midden in Chinatown. Gezellig en eigenlijk nauwelijks Nederlanders.
Dinsdag een wandeltocht langs Regent Canal, vanaf Warwick Station tot Camden Town. Een aanrader! Zeer afwisselend - woonboten, industrielandschap, groen, villa's, een stukje gratis London Zoo - en daarna een tijdje door de Camden Lock Market gestruind. Een stad op zich, met veel backpackers, navenante stalletjes met toeristentroep, maar ook antiek en leuke kleren. Veel alternatieve mensen, dus fijn mensjes kijken. Zeer leuk voor een keer (en daarna waarschijnlijk nooit meer). Wat hebben we daarna gedaan? Ehm, eerst naar het hotel om onze aankopen te droppen en daarna op zoek naar een leuk restaurant. Eerst Neal's Yard bezocht: een iets al te kleurrijk, alternatief plein met salad bars. Het World Food Café leek te zijn verdwenen(!): een lege eerste verdieping. Food For Thoughti in Neal's Street was ons iets te kantine-achtig (geitewollensokken, bruine linzen). De metro genomen naar Picadilly Circus en naar Mildred: niets geen geitewollensokken, een hip restaurant, razend druk, we moesten een half uur wachten op een tafel. Nou ja, tafel, we zaten in de vensterbank, wat eigenlijk best leuk was, want je ziet dan van alles voorbij komen in Lexington Street. Ik had het menu van de dag, een taartje van pompoen en spinazie met een salade van rucola, kerstomaat en Parmezaanse kaas. Het was mij iets te zoet en niet pittig genoeg, maar wel goed op smaak gebracht. Kristof had de burger van de dag (kidneybonen met chili), met homemade chips: erg lekker, volgens hem. Het dessert was super: een chocolade-truffeltaart met sinaasappellikeur. Zeer de moeite waard.
Woensdag naar het Science Museum. Onderweg een bezoekje aan Harrods en daar lekkere thee gekocht. Je kunt je daar uren vergapen aan de zinnige en onzinnige artikelen die ze verkopen. Opvallend veel dames in burka (vooral de burka's met metalen neus- en mondverberger waren fascinerend). Het Science Museum zelf viel tegen - een nogal willekeurige mix van museumstukken en halfbakken interactieve elementen die elk educatief doel misten. Het Sir John Sloan's Museum aan de Lincoln Inn Fields bleek een fascinerend volgepakt huis met allerlei rotzooi uit het verre verleden te zijn, verzameld door een gerenommeerd architect. Verwondering maakte na een tijdje plaats voor een gevoel van... ach, tja. Tijd om onze kaartjes voor de Lion King op te halen. Voor de voorstelling in het Lyceum Theatre snel wat gegeten in de pub The Lyceum Tavern. Ik had een fijne vegetarische pie met aardappelpuree, typisch Engelse groente (doperwtjes, wortel, bloemkool) en vegetarische jus. Veel vegetarisch aanbod in deze pub, goede kwaliteit voor weinig geld. Leuk als je eens echt Engels pubvoer wilt eten. En de Lion King was een heerlijke familiemusical, goede cast, het geheim zit hem in de details.
Vandaag hebben we eerst geshopt in Covent Garden en omstreken. Een half uurtje vermaakt door een straatperformance (jonglage, diabolo, vrijstaande artiestenladder - die Kristof nog even moest uitproberen). Daarna ons vergaapt aan de heerlijkheden in Borough Market - en een heerlijk biologisch kardemom-rozewater-amandelijs gegeten. De Southbank was voor ons nieuw gebied, dus daar fijn rondgestruind. Via de Tower Bridge naar de Tower - mooie foto's gemaakt - en met de bus weer terug, net te laat om de vegetarische halloumiburgers op de Borough Market te proeven. Dat was maar goed ook, want we bleken krap in de tijd te zitten. Koffers opgehaald, tijdens het wachten op de A6 Stansted Express een Subway-sandwich gesnaaid (voor twee pond een smakelijke hap) en de bus in. Vliegveld, vliegtuig, trein, thuis.
Onze hotelkeus, Charlotte Guest House in West-Hampstead, bleek minder geslaagd dan verwacht. Mijn ervaring met hotels in Groot-Brittannië is dat je altijd minder krijgt dan wat je verwacht en die vlieger ging ook hier op. De kamer was ok, het tweepersoonsbed comfortabel, maar daar hield het wel mee op. Het ontbijt werd ter plekke gemaakt (voordeel: echt lekkere scrambled eggs), maar was niet echt bijzonder en niet veel. Als vegetariër moet je creatief het Poolse personeel duidelijk maken dat je echt geen sp3k wilt hebben. Glimlachen en 'good morning' behoort ook nog tot de vaardigheden die ze moeten leren. En een tv is leuk, maar je hebt er niet veel aan als de antenne niet werkt. En toch: voor 60 pond per nacht een schone kamer in London, een kwartier van het centrum, daar kun je een puntje aan zuigen.