Het aangeven is het probleem niet, maar hoe er mee wordt omgegaan wel. Afgelopen zondag heeft L. op een kinderfeestje weer worstjes gegeten. De ouders wisten dat ze vegetarisch eet en hadden speciaal iets anders voor haar gehaald (kaas), maar L. zat verlekkerd naar de worstjes te kijken en zei tegen de ouders dat ze met de bbq laatst wel worstjes mocht eten. Daar was geen woord van gelogen, maar dat waren natuurlijk vega worstjes die wij zelf hadden meegenomen. In ieder geval hebben die ouders haar op haar woord geloofd (of misschien vonden ze het gewoon lullig voor haar?) en haar die worstjes laten eten. Tja, ik vind het wel jammer maar het heeft ook geen zin om enorm boos te worden.
Gisteren ging het ook weer bijna mis, er was een feest met de hele klas en er stonden worstenbroodjes op tafel. Ik hoorde van een afstandje een conversatie tussen L. en een moeder:
"Ik mag die niet"
"Natuurlijk mag je ze wel! Waarom zou je ze niet mogen, je mag alles eten dat hier staat!"
Gelukkig had ik van tevoren gezien dat er worstenbroodjes zouden zijn en daarom wat vegetarische voor L. gemaakt, en er bij haar op gehamerd dat ze alleen die moest eten, maar als ik dat niet had gedaan had ze vast gewoon van de worstenbroodjes gegeten. Ik vind dat trouwens een hele rare opmerking om tegen een kind te maken, je weet toch niet hoe het zit met allergieën etc? Er werd ook cola gedronken door kinderen, dat mag L. van ons ook echt nog niet. Hoe kan een ouder nou zeggen dat een kind alles mag?
Met het kerstfeest (waar ik niet bij was) had ik ook vegetarische worstenbroodjes gemaakt en zouden de klassenmoeders in de gaten houden dat ze alleen vegetarische dingen zou eten, maar toen we thuis kwamen zei L. dat "de andere worstenbroodjes" ook heel lekker waren, die met vlees dus. Hoe en waarom dat mis is gegaan weet ik ook niet, maar het blijft dus nog best een uitdaging. Gelukkig gaat het ook wel eens wél goed hoor, bij een ander kinderfeestje hadden de ouders voor L. speciaal vegetarische worstjes gehaald bijv.