dat suggereert dat je wel heel erg je best moet doen om te weinig zout te eten.
Mijn idee is dat als je toch al niet veel eet, en een betrekkelijk zoutmijdend menu hanteert (lees weinig tot geen prefab en weinig brood eet), je eigenlijk best makkelijk onder dat gestelde minimum kan komen.
Zo heb ik eens bekeken hoeveel zout ik nou eigenlijk zelf door het eten roer (en dan probeer ik nog altijd even net wat meer zout te gebruiken dan mijn betere helft eigenlijk wenst).
Met z'n tweeën maken we misschien net iets meer dan één kilo zout per jaar op, maar waarschijnlijk nog niet eens. Ongeveer anderhalve gram per dag per persoon dus, waarvan verreweg het grootste deel met het afgietwater in de gootsteen verdwijnt -- ik denk dat sowieso driekwart van die pot zout via de pastapan verdwijnt. Op z'n allerminst. Kortom dat draagt maximaal bij tot zo'n 25% van het aanbevolen maximum van 6 gram per dag (en 15% van de gestelde gemiddelde inname van 9 gram), en ik denk dat we gemiddeld niet eens boven het aanbevolen minimum van 1 gram per dag komen.
Maar goed, ik schuw een diepvriespizzaatje op z'n tijd (zo ongeveer wekelijks) niet, en kaas en wat zoutjes of (gezouten) nootjes behoren ook wel zo'n beetje tot onze dagelijkse kost, dus erg bang om onder dat minimum te komen ben ik verder niet.
En op zweterige dagen voel ik dat ik toch echt wel wat meer zout nodig heb, ik moet er niet aan denken dat ik dan een zoutminimalist zou zijn....
Maar toch, ik vraag me af of die propagatie van een lage zoutconsumptie niet vooral bangmakerij is, om maar eens een populaire term te bezigen.