Lytse groeit ondertussen als kool - misschien ook omdat zijn favoriete ligplek op de begane grond nog steeds het groenterek is
. Inmiddels weegt hij 6.2 kilo en is nog steeds zo lief als toen we hem kregen.
Voor wie foto's wil zien:
http://jankristofschliep.blogspot.com/ (Lytse ontmoet zijn vader, en ze spelen uren lang).
Vandaag was Lytse wat ziekjes. Kopietje uit het kooikerforum:
Wij hadden vandaag een wat ander uitje, en een duur uitje ook. Lytse was vanacht al onrustig en heeft daarna wat speeksel overgegeven - en begin van de ochtend nog een keer. Toen hij om half twee nog steeds onrustig was, trilde en zich het liefst terugtrok, ben ik met hem naar de nooddienst van de dierenkliniek gegaan (eerst even gebeld: ja, toch verstandig even langs te komen).
Geen koorts, verder ook niets te merken, behalve een wat pijnlijke buik. Om het onzekere te nemen, hebben we de bloedwaarden laten testen. Bleek: toch een ontsteking in het maag-darmstelsel - en mede daardoor te weinig vocht. Omdat het buisje toch nog in Lytses poot stak, heeft hij 'gratis' wat vocht toegediend gekregen. Verder nog een spuitje met spul om de maag wat te kalmeren en een eerste portie antibiotica ('normaal ben ik daar terughoudend mee, maar in dit geval wel verstandig'). En een portie contrastvloeistof, voor het geval dat. Rekening: 147 euro (tja, bloedanalyse op zondag en zo...)
Terwijl Lytse zijn vocht kreeg, kon ik het consult naast mij volgen. Een vrouw met een spaniel, die ook had overgegeven. 'Vast gif, geeft u hem tegengif.' De arts had er een harde dobber aan de vrouw ervan te overtuigen dat zoiets niet mogelijk is, dat nu eerst symptomen (uitdroging, conditie) moeten worden bestreden en dat ze de komende uren, dagen goed op het dier moest letten. Een bloedanalyse wilde ze echter niet, 'dat doet mijn hond pijn'. Dan houdt het verhaal ook op. Half mopperend vertrok ze met haar hond, 'aan zulke dierenartsen heb ik ook niets'. Detail: het arme beest leeft op een dieet van Caesar en stukjes leverworst, en heeft meer steen dan tand in de mond.
En toen weer terug. Overigens was het Lytses eerste treinrit (van Hildesheim naar Sarstedt, zo'n 13 minuten, en weer terug). Daar heeft hij niet zoveel van meegekregen, hij vond het allemaal wel best. Ik echter moet weer even wennen aan het vrijwel onophoudelijke commentaar 'ach, wat lief'.
Nu ligt meneer in zijn groenterek en slaapt heel erg diep.
Aanvulling: ondertussen is hij - na een maaltje van rijst en gekookte kip (je hebt wat over voor je hond) - via de huiskamer, waar hij ook diep heeft geslapen, nu in de slaapkamer aanbeland, waar hij hopelijk tot morgenochtend zonder braken en andere ongein blijft slapen.
302 Reacties
126768 Gelezen