Ja en een pluis in zn navel
Volgens mij is het niet eens om te eiwitten, want ik zorg ervoor dat ik die zelf ook altijd voldoende binnen krijg.
Het grootste gedeelte zit tussen zn oren; de smaak en structuur. Gebak eet hij namelijk altijd vega en zn ontbijt meestal ook.
En ik denk dat ik er zelf ook wel debet aan ben. Ik ben namelijk geen standaard vega, niet eens een hele vega. Ik vind het helemaal niet zielig om een dood diertje op te eten. Zelf doodmaken doe ik liever niet, maar als ze al dood zijn, heb ik bv ook geen moeite mee ze 'panklaar' te maken (ik doe dat soms voor mn katten en hoef er niet meer van te kokhalzen). De standaard vega zit ook in zijn hoofd en ik voldoe daar gewoon niet aan met vega eten uit milieu-overwegingen en ook soms vanwege de portemonnee. Als ik wel een standaard en volledige vega zou zijn, zou hij er vast minder (of geen) 'problemen' mee hebben om bij mij nooit vlezen te eten. Het idee van zuivel eten en toch vega zijn, gaat er bij hem ook niet in. Hem op excursie sturen naar een veehouderij gaat ook niet werken, want hij heeft vroeger als vakantiebaantje in een varkensstal gewerkt. Hij weet dondersgoed hoe het er daar aan toe gaat.
En ik heb hem ook verwend. Normaliter als hij hier komt eten, pak ik redelijk uit in de keuken en serveer ik er meestal een biologisch vleesje bij. Wel kleine porties overigens.
Hij is hier de rest van de week en gaf me geld voor boodschappen (waar ik normaal een halve maand zowat mee kan doen). Toen zei ik dat hij dan zeker geen tofu wilde eten. Ik voel me wel ergens bijna soort van verplicht om er toch een vleesje van te halen. Maar hij zal zeker niet de hele week ook vlezen krijgen.
Ik denk dat de vleesvervangers toch niet de juist insteek zijn ('zie je wel, het woord alleen al, iets dat vervangen moet worden'). Ik ga eens nadenken over gerechten waar je standaard geen vlees bij eet.
Het is niet dat we er ruzie over maken, hoor. Zo dramatisch is het ook weer niet.
24399 Reacties
4841643 Gelezen