Gisteren ui, tomatenblokjes, jonge spinazie en zwartoogbonen met falafel (van linzen en zongedroogde tomaten, Delhaize). Vandaag, omdat ik geen cime di rapa vond in het warenhuis, paksoi en broccoli met orecchiette. (Die laatste zijn de typische pasta-oortjes van Puglia die er traditioneel met cime di rapa worden bereid. Dit wordt vertaald als raapsteeltjes - rapa is raap - maar zijn dat niet echt. Ook broccoletti genoemd omdat de roosjes ervan op broccoli lijken. Overigens ook interessant om verschillende recepten te lezen. Normaal volgen de Italianen traditionele standaard-bereidingen waar niet mag van afgeweken worden, maar toch zijn er nogal wat verschillen. Het samen koken van de groenten met de pasta vind ik altijd zuinig en sympathiek, helemaal cucina povera. Waarom je in één recept eerst de pasta al dente kookt en dan pas de groente toevoegt en alles dan weer verder laat koken is me onduidelijk, dan kook je de pasta toch plat, zeker als je alles dan ook nog eens even in olie aanstooft.)
"Ik wou dat ik de zorgen van deze schrijver had."