Hoi Erwin, en welkom op Vegatopia. Ik zie dit draadje nu pas. Sinds november ben je dus van 'alleseter' een 'zeikvegetariër' geworden. Dat is nogal een overgang, en ik moet zeggen dat je collega's goed rekening met je hebben gehouden tijdens de barbecue en de receptie. Ik heb tijdens de eerste barbecues op mijn werk genoegen moeten nemen met stokbrood en kruidenboter ('Wat? Eten vegetariërs ook geen kip?').
Maartje neemt geen blad voor de mond, maar ik denk wel dat haar (ietwat provocerende) antwoorden een kern van waarheid bevatten. Ook ik krijg de indruk dat je - uiteraard niet expres - te veel van je collega's verwachtte. Ik vind het al heel wat dat ze vleesvervangers kopen en voor kaassouflés op de receptie zorgen. Veel vegetariërs (ik ook, trouwens) eten (ja, inconsequent, maar dat is een ander draadje) wel (niet noodzakelijkerwijs vegetarisch gestremde) kaas. Als je dat niet doet, moet je dat expliciet aangeven (of - de kortste klap - zeggen dat je veganist bent). Dat men er niet aan denkt dat op vleesvet gebarbecuede veggieburgers niet meer vegetarisch zijn, is misschien dom, maar nu eenmaal de dagelijkse praktijk. Uit je bewoordingen ("kwam een medewerker van onze administratie aanzetten") klinkt toch een lichte irritatie, die je waarschijnlijk ook non-verbaal hebt laten blijken. En dat wordt (terecht) als lastig ervaren (we hebben er een leuk artikeltje over in
de Vraagbaak).
Het is logisch dat je - als nieuwbakken vegetariër - nog niet weet hoe je ervoor kunt zorgen dat alles tijdens een barbecue, receptie of buffet wel naar wens is. Natuurlijk vergeet je dus om vooraf bepaalde dingen te regelen (bijvoorbeeld zelf een aluminium schaaltje meebrengen voor de barbecue) en natuurlijk is het dan lastig om dan te zeggen dat je die speciaal voor jou geregelde dingen niet wilt/kunt eten. En ook al bedoel je het niet zo, je collega's kunnen dat als ondankbaar beschouwen. Zoals Maartje schreef: neem de regie in eigen hand, en regel de dingen vooraf. En mocht je in valkuilen trappen (er zijn er meer dan je denkt), leg dan de 'schuld' voornamelijk bij jezelf: jij was niet duidelijk genoeg. Een expliciet 'ontzettend bedankt dat je er aan hebt gedacht, maar ik kan er om deze of die reden toch niets mee' doet wonderen.
Kortom: duidelijkheid scheppen (ook voor jezelf) en dit vooraf duidelijk communiceren. Na verloop van tijd zullen dit soort situaties steeds minder voorkomen (niet omdat je collega's ineens slimmer zijn geworden, maar omdat jij die situaties beter kunt managen).