Moeite met besluiten hoe strikt ik zal zijn

[Ed Raket]

Huh? al weer afgemeld voor ik kon reageren... nu ben ik ook niet altijd even snel natuurlijk 

[eno2]

Ik was lang vegetariër. Dan heb ik eens goed nagedacht en veganisme leek me dan in alle opzichten het beste voor mij en voor iedereen. Daar ben ik dan mee begonnen en daar hou ik me al 15 jaar aan. Ik geef toe dat het een beetje masochistisch is. Omdat het zo zeldzaam is en zo speciaal is het ook behoorlijk asociaal. Nu leef ik alleen en heb daar weinig last van. Maar ik kan bv zelfs met vrienden geen vegetarische pizza gaan eten. Heel beperkend.

[Bast]

Ze willen je pizza niet zonder kaas serveren?

[B@ñ@ñenschuimpje]

Ze willen je pizza niet zonder kaas serveren?

Ik heb in Duitsland wel eens meegemaakt dat ze me, na wat heen en weer gepraat, zelfs geen "schnitzel met salade en frieten, maar zonder schnitzel" wilden serveren. Het was echt geen pretentieus restaurant of zo, maar hoorde gewoon bij de camping. We zijn toen dus ergens anders heen gegaan.
Hmm, dat is inmiddels alweer twintig jaar terug bedenk ik me.

[Bast]

Paar jaar terug op de Zeedijk was er ook een serveerder die niet achter de sushi met alleen komkommer en dus zonder tonijn kon staan. Ik begrijp wel dat het soms het hele idee van een gerecht onderuit haalt, maar in dit geval vind ik het absurd. Kleine moeite en we waren de enige in de zaak.

[chantalv80]

Hmm...zo komt bij mij de IKEA gebeurtenis weer boven.... De jongste, toen 7jaar,  wilde graag een kindermenu (begrijpelijk met haar leeftijd want daar kreeg je een ijsje bij!)  Gevraagd of de kipnuggets vervangen konden worden door een eetlepel extra groentes. Tuurlijk kon dat......voor een euro extra?!

[eno2]

Ze willen je pizza niet zonder kaas serveren?

Sommige pizza's zijn zonder kaas, Pizza Marguerite, met name . Smaakt ongeveer als pakpapier. Ik ben dus in 15 jaar geen pizza gaan eten, een van mijn vroegere favorieten. Maar ik ga terug vegetariër worden... Ik woon op een eiland en hier is geen veganistisch beleg te koop. Dus maar terug kaas eten.

[bambi]

Ik worstel ook. Ik vind plantaardig eten het lekkerst wat bestaat en ik voel me daar het best bij. Maarrr...wat doe je als een lieve oude dame (ik werk vooral bij bejaarden) met een blij gezicht je een slagroomgebakje voorzet? Ik kreeg het niet voor elkaar om nee te zeggen. En at het op. Die mensen snappen er niks van en het is zo goed bedoeld dat ik dan denk; laat maar.

Zeggen dat je lactose allergie hebt? Dat je op dieet bent? ofzo..

Eh, willen jullie de term 'allergie' aub bewaren voor de mensen die we dood aangaan? Stel dat jullie leugen uitlekt en koks denken dat het niet zo nauw luistert?

[Antje]

Wij eten altijd onze pizza's zonder kaas, er is nooit een restaurant geweest die daar een probleem van maakt. Sommige restaurants/pizzeria's vragen zelfs of we er iets anders voor in de plek willen hebben, heel attent.

Terug ontopic denk ik dat ik steeds meer richting plantaardig (en dan met name bij zuivelproducten) eten ga en dode vlees/vis steeds problematischer vind. Want vond ik het voorheen nooit een probleem om een kip te zien die wordt gegrild (nog nooit gegeten), tegenwoordig draai ik bewust mijn hoofd weg en houd ik mijn adem in.

[Sam]

Sommige pizza's zijn zonder kaas, Pizza Marguerite, met name .

Marguerita is juist wel met kaas, er zitten maar twee ingredienten op: tomatensaus en kaas (en kruiden). Als je die kaas weglaat, hou je niets over. Een pizza vegetariana, waar meestal veel groente op zit, kan heel goed zonder kaas.

[Cornelie]

Pizza marinara is normaalgesproken zonder kaas. Er zit volgens wikipedia dan tomaat, knoflook, olijfolie en oregano op. Dat kan heel lekker zijn als het deeg en de tomatensaus van hoge kwaliteit zijn, maar ik zou het dus alleen bij een heel goede pizzeria bestellen. Bij de gemiddelde pizzeria ga ik inderdaad liever voor de vegetariana (of de funghi), en dan vraag ik extra olijf en knoflook om toch wat sterke smaken te hebben die het gebrek aan kaas compenseren.

[MaartenP]

Ik geef toe dat het een beetje masochistisch is. Omdat het zo zeldzaam is en zo speciaal is het ook behoorlijk asociaal. Nu leef ik alleen en heb daar weinig last van. Maar ik kan bv zelfs met vrienden geen vegetarische pizza gaan eten. Heel beperkend.

Nou zie ik dat de topicstrater inmiddels al geen account meer heeft, maar hier wilde ik nog wel even op reageren.

Ik ben zelf ook zo'n 13 jaar veganist en ervaar dat helemaal niet zoals jij dat ervaart. Nou weet ik natuurlijk niet waar je woont, maar als je zelf kookt is er niks aan de hand. Buiten de deur eten kan wel lastiger zijn. En tja als je zomaar bij een regulier restaurant binnenvalt dan weten ze soms niet goed wat te doen. Nou ga ik daar zelf al bijna nooit heen, maar als we met werk wat doen pleegt de secretaresse een belletje en wordt er netjes rekening met mij gehouden. Zelfs in afgelegen gehuchten.

Zeldzaam is het al lang niet meer. En ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand mij als asociaal zag (in ieder geval niet dat men het tegen mij durfde zeggen). Mijn vrienden zijn er volkomen aan gewend (als ze al niet zelf veganist zijn) en vinden het alleen maar leuk.

Het is opvallend dat mensen veganisme zo verschillend kunnen ervaren. Ik zeg niet dat mijn ervaringen voor iedereen de waarheid zouden moeten zijn, maar andersom herken ik mij ook echt niet in jouw ervaringen.

[eno2]

Sommige pizza's zijn zonder kaas, Pizza Marguerite, met name .

Marguerita is juist wel met kaas, er zitten maar twee ingredienten op: tomatensaus en kaas (en kruiden). Als je die kaas weglaat, hou je niets over. Een pizza vegetariana, waar meestal veel groente op zit, kan heel goed zonder kaas.

mmm pizza vegetariana zonder kaas, nog nooit gezien. Voor wat die marguerite betreft, ik zal het eens controleren als ik ooit weer eens op pizza-trip ga.

[Herbidoo]

Ik was lang vegetariër. Dan heb ik eens goed nagedacht en veganisme leek me dan in alle opzichten het beste voor mij en voor iedereen. Daar ben ik dan mee begonnen en daar hou ik me al 15 jaar aan. Ik geef toe dat het een beetje masochistisch is. Omdat het zo zeldzaam is en zo speciaal is het ook behoorlijk asociaal. Nu leef ik alleen en heb daar weinig last van. Maar ik kan bv zelfs met vrienden geen vegetarische pizza gaan eten. Heel beperkend.

Maar jij kunt nog tenminste met veganisten sociaal zijn. Dat lukt mij niet eens omdat ik ook nog eens zonder champignons en looksoorten eet. Met name dat laatste zit bijna overal door of in. En dat terwijl ik het met kaas nog niet eens zo nauw neem bij uit eten gaan.

[eno2]

Ik geef toe dat het een beetje masochistisch is. Omdat het zo zeldzaam is en zo speciaal is het ook behoorlijk asociaal. Nu leef ik alleen en heb daar weinig last van. Maar ik kan bv zelfs met vrienden geen vegetarische pizza gaan eten. Heel beperkend.

Nou zie ik dat de topicstrater inmiddels al geen account meer heeft, maar hier wilde ik nog wel even op reageren.

Ik ben zelf ook zo'n 13 jaar veganist en ervaar dat helemaal niet zoals jij dat ervaart. Nou weet ik natuurlijk niet waar je woont, maar als je zelf kookt is er niks aan de hand. Buiten de deur eten kan wel lastiger zijn. En tja als je zomaar bij een regulier restaurant binnenvalt dan weten ze soms niet goed wat te doen. Nou ga ik daar zelf al bijna nooit heen, maar als we met werk wat doen pleegt de secretaresse een belletje en wordt er netjes rekening met mij gehouden. Zelfs in afgelegen gehuchten.

Zeldzaam is het al lang niet meer. En ik heb nog nooit meegemaakt dat iemand mij als asociaal zag (in ieder geval niet dat men het tegen mij durfde zeggen). Mijn vrienden zijn er volkomen aan gewend (als ze al niet zelf veganist zijn) en vinden het alleen maar leuk.

Het is opvallend dat mensen veganisme zo verschillend kunnen ervaren. Ik zeg niet dat mijn ervaringen voor iedereen de waarheid zouden moeten zijn, maar andersom herken ik mij ook echt niet in jouw ervaringen.

Ja, we hebben tegengestelde ervaringen en opvattingen over veganisme. Dat lijkt me interessant genoeg om er even op door te bomen want je zou verwachten dat veganisten het grosso modo eens zijn.  (Ik vul dit later nog  aan)

maar als je zelf kookt is er niks aan de hand.

Klopt, ik at eens, gedwongen door het werk, twintig jaar op restaurant, dagelijks, op wisselende locaties. Meestal vegetarisch. Geen probleem. Was ik toen al veganist geweest, dan had dat niet gekund. Ik ging toen ook regelmatig met grote klanten dineren op kosten van mijn firma. Zorgen voor hun wijntje en trijntje. Stel je dat eens voor als veganist....

Zeldzaam is het al lang niet meer

Man er zijn in Nederland ongeveer 15000 veganisten. In België weet men het niet eens, zo weinig dat er zijn.

[Dolfijn]

Voor mij is het simpel. Dingen die ik echt niet vind kunnen (wat betreft dierenleed) eet ik niet. Ik wil in de toekomst dingen die ik wel vind kunnen maar toch ook slechte kanten aan zie minderen.