Gedachten die ik daarbij heb is: veganisme staat me erg aan, het is beter voor je gezondheid, milieu en dieren. Maar ik eet zooooo graag kaas! Een lekkere kippepoot op zijn tijd vind ik ook heerlijk, en soms is iets met ei erin echt lekkerder als de vegan variant. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik het nooit meer zal eten.
Doe anders mee met de veganchallenge:
www.veganchallenge.nlDan kan je het eens een maandje proberen
Er zijn ook heerlijke veganistische dingen. Mocht je het lastig vinden om helemaal 100% te gaan kan je ook gewoon 90% gaan en dan komen de puntjes waarmee je moeite hebt om te laten later wel bv. en wanneer je er klaar voor bent.
Ik zie soms mensen die wel willen, maar bang zijn dat iets niet lukt en daarom gewoon hun huidige/oude voedingspatroon erin houden. Liever stappen vooruit dan stil staan wat mij betreft!
Bovendien, is echt veganistisch leven wel mogelijk? dierlijke producten zijn overal te vinden, zelfs in je meubels en kun je bijvoorbeeld nog wel naar schilderkunst kijken als het geverfd is met een dierlijk product en met een varkenshaarkwast (bijvoorbeeld). Ik noem iets vergezochts, maar zover kun je er wel in gaan. Dat is in deze maatschappij niet mogelijk denk ik.
Soms is het lastig, maar veganisme heeft een basis aan de ene kant en een streven aan de andere kant. Het streven bestaat uit het blijven nadenken over alternatieven voor punten waar idealisme in aanraking komt met de niet-vegan wereld. Ter voorbeeld.. onder belastingen kom je sowieso waarschijnlijk niet onderuit. En sommige veganisten hebben medicatie met lactose erin nodig om te kunnen overleven... maar dat weerhoudt ze niet van blijven navragen of zoeken naar alternatief er voor bv.
En voor veel nieuwe veganisten bestaat het streven uit verder ontdekken en leren. Het hoeft niet zo te zijn dat je meteen perfect bent, want jij weet ook niet alles. Wat betreft de kwasten zijn er alternatieven, maar niet iedereen weet dat meteen. En kijken naar schilderijen... wat is het probleem daarmee? Dat is denk vooral veganisme in een extreme trekken waar het niet hoort en niet zit.
Ik merk ook dat mensen om me heen moeite hebben met veganistisch koken, mijn vriend is vleeseter en doet gelukkig zijn best. Een vriendin had wat gebakken groente op tafel gezet en feta en kwark (wat dat is plantaardig toch?). En ik voelde me best opgelaten dat ik de helft niet at. En hoe doe je dat in restaurants of op feestjes? Met veganistisch eten maak je het jezelf wel moeilijk.
Er zijn mensen die zich flexanist noemen. Die vrijwel geheel veganistisch eten/leven, maar in sociale situaties soms als er geen alternatief voor handen is toch iets 'flexibeler' opstellen. Vaak is dit een tussenstap, zodat mensen eerst alleen thuis geheel vegan leven omdat daar de meeste eigen controle is. En ze buitenshuis wat onzeker zijn over hoe mensen reageren etc.
Ohja, en vitamine d: d2 neem je dus niet zo goed op als d3 en een tekort aan vitamine d kan grote gevolgen hebben. Hebben we een beetje dierlijk eten dan niet gewoon nodig?
Vitamine D haal je vnl. uit zonlicht of verrijkte producten. Voor veganisten, vegetariers en vleeseters in NL wordt aangeraden in de winter supplementen te nemen. Dus daar zit geen verschil met anderen.
Ik denk dat ik ernaartoe wil dat ik zoveel mogelijk veganistisch wil eten, en af en toe een stukje kaas of vlees oid voor de smaak (biologisch). En om te voorkomen dat ik het afleer zodat ik in situaties waarin ik er niet onderuit kan toch voor niet-veganistisch eten kan kiezen.
Waarschijnlijk als je vrijwel vegan leeft en heel af en toe een stuk kaas of vlees neemt, dan ben je iig minder verantwoordelijk voor dierenleed dan een gemiddelde vegetarier. Toch hoop ik dat je gewoon uiteindelijk helemaal vegan wordt
Want ik proef voornamelijk een soort onzekerheid naast een wil om het juiste te kiezen, dan zou het toch mooi zijn als je het lekkere van dierlijke producten gewoon vervangt met lekkere plantaardige lekkere producten. Vraag gerust via info@viva-las-vegas.nl of info@veganisme.org naar alternatieven die vegan zijn. Er zijn idd soms vegan koekjes die niet te vreten zijn, maar in de supermarkt vind je tegenwoordig zelfs vegan oreo's, chocolate chip cookies en stroopkoekjes e.d. die niet smaken als sommige droge vegan koekjes van de natuurwinkel. Hoewel er in de natuurwinkel ook wel goede producten zijn hoor. Ook qua vleesvervangers heb je zoveel keuze!
Zijn er meer mensen die het zo doen? Hoe kozen jullie voor je overtuiging? Hoe strikt ben je en waarom? Zie je je keuze als iets dat je dan voor de rest van je leven moet doen van jezelf?
Ik heb vroeger wel een hoop lievelingsproducten moeten laten liggen, maar tegenwoordig vind ik vegan versies daarvan gewoon in de supermarkt
Er is zoveel meer vegan geworden in de afgelopen 10 jaar.