Al eens de aanslag van een hartslagmeter gedacht? Zo'n ding geeft ook een indicatie van je calorieverbruik.
Goed, omdat je aandringt dan.
Intake kan je dankzij uitgebreide lijsten met voedingswaarden nog (onvermijdelijk onvolledig) natrekken, en met behulp van verpakkings-indicaties. Op voorwaarde dat je alles bijhoudt.
Zeer bewerkelijk, gecompliceerd en ook zal er altijd een en ander ontbreken.
Nu de verbranding. Ja, in het Gym geven de toestellen indicaties (voor iedereen dezelfde en dus niet betrouwbaar voor elk specifiek individu afzonderlijk - het is ook het verbruik niet van het individu, maar van de machine) Ja, voor de meeste bekende sporten en inspanningen bestaan er calorie-lijsten en tabellen - deze keer zelfs in functie van het lichaamsgewicht. (ook dat zijn grove benaderingen)
De hartmeter. Ja. Maar voor zwemmen heb ik het zelfs nooit geprobeerd. Voor fietsen en hardlopen wel. Ik heb er zo drie of vier gehad die allemaal slecht werkten. Een echt dure heb ik nooit willen kopen. Te duur. Wel gel gekocht voor betere conductie van het signaal op het vel. Mijn weelderige borstbeharing bleef een ernstige hindernis voor een vlotte werking.
En bij power training en bij tennissen droeg ik er ook nooit een. Te hinderlijk. Dat gaat dus ook niet. Wel een onmisbaar instrument voor echt goed gecalibreerde training, dat wel.
Bovendien: veronderstel dat je een zekere verbrandingshoeveelheid bijeengerekend hebt.
Dat is dan de extra-verbranding bij extra-inspanning.
Maar wat heeft je basis-metabolisme verbrand? Die vraag is interessant voor verschillende redenen. Ten eerste, als je dat niet weet, kom je ook aan geen totaalcijfer van verbranding toe.. Ten tweede, door training verandert je basis-metabolisme. En ook je verbranding bij inspanning verbetert. Maar hoeveel?
Ik vrees dat dit voor altijd en overal en voor iedereen een raadsel blijft en zal blijven.
Afijn, ik geloof niet dat er mensen zijn die hun verbrandingscijfer kennen. Misschien zijn er een paar die hun intake kennen, dat wil ik niet uitsluiten.
Toch draait de diëtiek en de medische voedingsargumentatie en -bespreking op en rond caloriën -intake & verbranding.
Als je mensen op een hongerdieet wil zetten, bv om ze van diabetes 2 te genezen of van de obesiteit zelf die diabetes veroorzaakt, kan je ze natuurlijk heel goed beneden de 600 calorieën houden met kant en klare ingrediënten waarvan de calorische waarde vaststaat. Dat begrijp ik wel.
Maar in het echte dagelijkse leven buiten de medische sfeer kan je jezelf geen zichtbaar gemaakte caloriegrens opleggen.
En nu ga ik de link van Ben eens natrekken en zien of ik soms van opvatting en praktijk verander.
Ik heb me al eens een tijdje bezig gehouden met de studie van de manier waarop het lichaam voeding in energie omzet en calorieën verbrandt. Nou moe, je kan maar best chemicus wezen.