It giet goed mei de lytse hûn. Hij is al aardig gegroeid en navenant zwaarder geworden. Hij eet als een slootgraver, heeft duidelijk wat in te halen (hij krijgt nu zo'n 6% van zijn lichaamsgewicht, eigenlijk zou het 4% moeten zijn).
Het is een beetje moeilijk de balans te vinden tussen 'te veel actie' en 'te weinig actie'. Als er te weinig gebeurt, begint hij vervelend te worden - tapijt en kabels bewerken, willekeurige dingen met zich meeslepen, ook al weet hij dat het niet mag (of juist daarom). Als hij te veel beleeft, is hij te opgefokt om zich neer te kunnen geven.
Maar in het algemeen is Lytse erg lief en knuffelig. Hij doet eigenlijk met alles mee en weet precies wat er gaande is. Als ik mijn fiets pak, wil hij meteen het mandje in (om naar het losloopgebied te rijden). En hij kan uren tussen mijn benen spelen met zijn (veel te grote) kauwtouw. En omdat we nu weten hoe het moet, is kom, zit, blijf en aan de lijn lopen geen probleem (voor een puppie van 11.5 weken dan).
We waren ook al in ons favoriete wandelgebied, de Galgenberg:
En vanochtend was hij met K. in het theater. K. moest een masker uitproberen. Lytse was niet onder de indruk en moest slechts gapen: