Voor mij was dit juist een van de redenen geen vegetarier meer te zijn, maar iemand die weinig vlees eet.
Ik vond het iedere keer zo moeilijk mensen te vragen iets voor mij apart te koken, of eten waar ze hun best op hadden gedaan en wat lekker rook, opzij te schuiven, omdat er iets inzat waar ik voor koos om niet te eten.
Ik ben ooit vegetarier geworden omdat ik me daar nou eenmaal prettiger bij voel, en dat deed ik nu juist niet meer.
Dus nu eet ik bij vrienden en kennissen wat de pot schaft, maar gebruik in mijn eigen keuken geen vlees, en in resaurants stuur ik het wel terug als het niet goed is, omdat ik vind dat zij dat gewoon goed horen te doen, daar worden ze voor betaald.
Ik begrijp denk ik wel wat je hier zegt, Dorinka. Ik zou zelf echt geen vlees of vis kunnen eten, maar als iemand z´n best doet en in het eten biologische vegetarische kaas doet, op zoek gaat naar bio crème fraîche en er per ongeluk gedachteloos vrije uitloopeieren bij doet, dan zou ik niet zeggen ´ik eet dit niet´, al vind ik het wel zeer onprettig. Je richt je dan heel sterk op de vergissing en keurt al het andere dat wel goed is daarmee ook af; daden wegen ten slotte sterker dan de begeleidende woorden´wel fijn dat je de rest wel bio hebt gekocht´ - maar eten doe ik ´t niet. Ik zou dan wel een paar dagen vóór de volgende afspraak zeggen dat ik alleen biologische zuivel en eieren eet en dat goedkope bonen en rijst ook heerlijk kunnen zijn, en dan maar hopen op ´t beste. Als ik zeg ´Ik eet geen vis, schaaldieren, kip of vlees´ en iemand komt aan met garnalen, of een worcestersaus of zo, jammer, ik kauw wel op een slablaadje dan. Dan heeft de ander in mijn ogen allerminst moeite gedaan en bovendien is het duidelijk vlees/vis en dat eet ik echt no way.
Simpel gezegd ben ik vega omdat ik het een sympathiekere levenswijze vindt, dat stopt voor mijn gevoel wanneer ik aan mensen voorbij ga, want die levenswijze geldt voor mens, dier en milieu en ergens moet je daarin voor jezelf een balans vinden. Dat ligt voor iedereen ergens anders, denk ik.
Dat heeft ook te maken met de eigenschappen die maken dat jij jezelf kunt waarderen en wat je denkt dat anderen in jou waarderen en wat je wílt dat de anderen met wie je in deze situatie bent in jou waarderen (eigenzinnigheid, meegaandheid, flexibiliteit, standvastigheid etc.). In iedere situatie ga je volgens mij onbewust na hoe deze dingen zich verhouden tot de situatie en jouw waarden en normen daaromtrent. Wil je je prettig voelen, dan moet je denk ik in overeenstemming met alle (ehm even tellen
) alle vier deze componenten kunnen handelen. En deze balans, ja, die verschilt natuurlijk per persoon en ik denk ook wel per situatie.
Ik denk in elk geval dat het zo een beetje in elkaar zit.