Semantische ambiguïteiten kome in deze discussie menigvuldig voor.
Zoals dat omnivoor zijn een keuze is.
Het is een keuze het omnivoor zijn, dat we van geboorte al zijn, al of niet toe te passen.
In die zin is zich al of niet omnivoor gedragen inderdaad een vrije keuze.
Maar het omnivoor zijn dat is geen vrije keuze, zoals Draek al zei.
pppppppppppfffffffffffffffffffffff
Het hele natuurlijkheidsdebat staat bol van de semantische ambiguïteiten.
Onze hele cultuur is niet natuurlijk.
Dus moeten we maar geen natuurlijke eetstijl willen aanhangen.
En dat terwijl het voor de maatschappij enorm verschil uitmaakt of we natuurlijk eten of niet.
bv door de subsistentie-landbouw niet verder uit te roeien voor monoculturen, en een massa landbouwers naar de steden te drijven waar ze in de lums terechtkomen, maar ook voor CO2 uitstoot enzoverder, en ook om de moordende bio-industrie een beetje de pas af te snijden.
Wie zich om de natuurlijkheid van ons voedingspatroon niet bekommert, is op gebied van milieu zeer slecht bezig.
etc etc
Het motiveringsdebat ga ik hier niet verder oppikken maar telkens verwijzen naar die andere draad.