Hoi mensen,
Voor school moet ik een column schrijven, ik heb gekozen om het "Hypocrisie over dierenleed" te noemen.
Vertel me wat je ervan vind en geef vooral tips! Misschien mag ik in een column iets harder zijn, ik weet nog niet of ik het zo laat, want ik heb meerdere invalshoeken in m'n hoofd
Dus wie weet komt er nog meer uit vandaag! De doelgroep zijn studenten van school, maar de column mocht overal over gaan. Ik probeer vooral te bereiken om de ogen te openen van mensen die nog nooit stilgestaan hebben bij wat ze nou eigenlijk op hun bord hebben liggen.
Hypocrisie over dierenleedEen paar dagen geleden was het weer zover, dierendag.
Dit behoort de leukste dag van het jaar te zijn voor de andere diersoorten waarmee wij de aarde delen.
Mensen met huisdieren kopen weer massaal allerlei speeltjes en lekkernijen voor hun trouwe viervoeters.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben gek op huisdieren, ik heb zelf twee honden en ik snap dus heel goed hoeveel iemand van zijn huisdier kan houden.
Maar soms denk ik wel eens, vooral tijdens een dag als dierendag... Waarom staan mensen alleen maar stil bij wat ze zelf hebben, hun eigen huisdier? Waarom zijn varkens, koeien, kalveren of bijvoorbeeld kippen anders? Dat zijn toch ook dieren?
Waarschijnlijk is het omdat de huisdieren een naam hebben gekregen en daardoor als een individu gezien worden en vaak zelfs gehumaniseerd worden door hun baasjes... Wat sowieso een beetje raar is natuurlijk, met een baby taaltje praten tegen bijvoorbeeld je hond, je kan een hond z'n gedachten niet lezen, maar hij/zij denkt vast "Ohh nee, daar gaan we weer met dat gepiep van mijn maffe mens!".
Op dierendag was er een documentaire uitgezonden over een varkentje, van een hobby boer die toevallig hier uit de buurt komt, dus ik wist er al het een en ander vanaf. Deze rasechte dikke boer had ongeveer een jaar geleden een varkentje genaamd Dorus. Hij heeft hem vrolijk groot gebracht in zijn achtertuin en veel liefde gegeven, je zou kunnen zeggen dat het een huisdier was. Elke dag liep Dorus vrolijk door de achtertuin te dartelen van die aardige dikke boer, Gerard. Totdat deze, eens aardige dikke boer, op een dag besloot dat het tijd was voor de slacht, toen Dorus lekker vet gemest was. Mensen uit de buurt konden, hoe ziek het ook klinkt, een stukje van zijn lichaam uitkiezen om te kopen en daarna op te eten!
Ik vind scharrelslagers eigenlijk best wel sick als ik erbij nadenk, er kleeft misschien niet zoveel leed aan als bij bio-industrie dieren, maar toch, je laat ze liefdevol opgroeien en dan ineens besluit je dat het mooi is geweest.... Als iemand dat met z'n hond, kat of konijn doet, dan is dat een misdaad! Het is eigenlijk één van de vele redenen waarom ik elke dag vleesloze maaltijden eet.
Nadat deze uitzending afgelopen Dierendag op TV was, kwamen er allemaal mailtjes binnen van mensen die bezorgd waren om dit varkentje. Uiteindelijk is dit varkentje natuurlijk op de borden geëindigd van allerlei mensen uit de buurt waar het varkentje ook vandaan kwam. Veel mensen reageerden geschokt.
Deze reactie kwam doordat dit beestje ook een naam had gekregen en het publiek hem dus als individu zagen. Ieder dier kan een naam hebben. De dieren die je 's avonds op je bord hebt liggen die hadden ook allemaal een naam kunnen hebben, alleen bekommerde niemand zich genoeg om hen om ze een goed leven te geven, of misschien waren ze zoals Dorus en hadden ze wel een naam, maar wat niet weet wat niet deert, toch?
Het is best hypocriet hoe mensen denken, vooral over dieren. De een is beter dan de ander, sommige die bij een dierenasiel werken, die willen het niet over dierenleed hebben buiten huisdieren om. Het is wel degelijk hypocriet als je een lammetje in de wei ziet en zegt "Awww wat lief!" maar diezelfde avond nog lamsvlees eet. Wees eens wat minder egoïstisch, mensen! En laat dat bord vlees een keer staan, het zal je waarschijnlijk nog verassen wat je kan creëren!
3 Reacties
5403 Gelezen