-Ik lijd aan een eetstoornis. Ik heb er al ontzettende moeite mee om goed en voldoende te eten, eigenlijk kan ik veganisme er niet bij hebben.
In plaats van flexanisme kun je ook aan
reflectanisme (ook wel:
evaluanisme) doen. Dus niet vóórdat je eten maakt goed nadenken wat je erin stopt, maar achteraf evalueren
Dat doe ik ook. Niet omdat ik een eetstoornis heb, maar omdat ik veganisme okay vind, lui ben en van kaas houd.
Het gaat ongeveer als volgt.
Mijn koken is geen krampachtig overdreven vegetarisch gedoe, omdat ik niet anders gewend ben. Dit gaat dus op de automatische piloot en is altijd al vegetarisch. Een stuk vlees op mijn bord staat voor mij gelijk aan een grote dampende drol. Geen voedsel voor mij, dus automatisch vegetarisch. Dat sowieso. Als ik het eten dan op heb ga ik voor mezelf na in hoeverre de boel veganistisch was. Het blijkt dat zonder dat ik er bij na heb moeten denken, mijn eten dan al vaak op een lullig yoghurtsausje na veganistisch was. Of een andere keer was het de boter in het bladerdeeg in een of andere ovenschotel. En meer dan zelden was het gewoon in z'n geheel veganistisch! Als het dat niet was ging het slechts om 1 of 2 ingrediënten in mijn maaltijden die niet veganistisch waren en dat was dan iets als ei dat ergens inzat om een ovenschotel op te stijven, of kaas die ergens overheen gaat (pasta enzo) of stukjes gebakken ei door de mie (RIJST-mie !). Voor de goede orde: ik gebruik vrijwel nooit zo'n kant-en-klaar-pakket of zo'n zakje van knorr, maar altijd gedroogde kruiden en verse groente, dus ik heb nauwelijks last van dat E-nummer-gedoe.
Ik doe al ruim aan jaar aan deze vorm van evaluatie achteraf. Niet met malle logboeken en turflijstjes enzo, maar gewoon voor mezelf. Nog nooit had ik er echt bij stil gestaan dat ik veel vaker dan ik dacht veganistisch eet. Dat komt tenminste 1 keer per week voor! Als ik dan 'per ongeluk' veganistisch heb gegeten sta ik 1 punt voor op mezelf. Er gaan dagen voorbij dat ik alleen tartex en pindakaas op brood eet. Oók veganistisch dus. Als ik dacht dat iets veganistisch was en ik ga op onderzoek uit en ontdek toch stiekem boter ergens, dan heb ik 1 strafpunt (perongeluk honing door een sausje gedaan!). Ik maak er gewoon een spelletje met mezelf van. Deze week heb ik al 2 punten (1 Indiase maaltijd en 1 bord met aardappeltjes, notenburger en spinazie).
Wat die honing betreft: Ik deed altijd 3 jaar met een pot honing. De laatste pot is vorig jaar leeggegaan en ik heb ook (onbewust) geen nieuwe meer gekocht. De voorraad ongekoeld broodbeleg is al een half jaar veganistisch ontdekte ik een tijdje geleden. Een euforisch gevoel van overwinning op mijzelf viel mij ten deel.
Zo'n één à twee keer per week (meestal in het weekend) let ik er bij een recept waarvan ik eerder ontdekte dat er één niet-veganistisch ingrediënt in zat, dat ik dat specifieke ingrediënt achterwege laat of vervang en als dat goed gelukt is heb ik twee bonuspunten verdiend.
Nou ja...op die manier een beetje dus. Zonder er bij na te hoeven denken per ongeluk veganistisch eten en nieuw eten ontdekken.
Enne...Indiaas eten dus... :-) Ik heb het twee jaar terug (her)ontdekt. Dat is echt geweldig en zo gemakkelijk veganistisch te maken (al doe ik het niet altijd). Fenegriek, kurkuma, korianderzaad, komijn, mosterdzaad.....zoveel beter dan een ordinaire plak kaas.
Een lekkere curry met aubergine of spinazie met papadums. Kant en klare potten van Pataks (gewoon in de supermarkt verkrijgbaar) zijn veelal veganistisch en er kan gewoon tahoe in ipv kippen, zoals op de pot vermeld. Je moet soms yoghurt door zo'n curry gooien, maar ik gooi er altijd kokosmelk doorheen.