Blijkbaar zit in jouw manier van schrijven iets, dat maakt waardoor anderen zich verplicht voelen of juist de kop ervoor gooien.
Ik heb er geen probleem mee. Ik kijk vooral naar het gewin niet naar diegene die ik toch niet bereik. Dat heb je op straat ook wel.
Stel dat iemand binnen dit forum ontzettend veel meer aandacht wil geven aan sterk overgewicht.
Ik heb sterk gevaarlijk overgewicht.
Daar valt maatschappelijk ook iets voor te zeggen, want het probleem wordt voor bepaalde bevolkingsgroepen echt nijpend. Bovendien is er met vegetarisch eten een goed link te leggen. Argumenten te over om van start te gaan, denk ik. En vervolgens word jij Draeck er voortdurend op aangesproken dat wat je doet te weinig is, omdat hier toch sprake is van een heel groot probleem: vroege sterfte van jonge mensen, kwaliteit van leven en meer van die doemverhalen. En jij doet maar niks, je staat niet in een kraam, of welke actie dan ook maar. Zelfs geef je te kennen dat dit toch lang niet zo'n groot probleem is als het moedwillig laten sterven van de kwetsbaarsten in de de samenleving, de dieren. Je krijgt geheid een discussie die lijkt op deze. Jij zit dan in de positie dat je niet verweten wilt worden dat je het probleem bagatelliseert, en de slankstrijders blijven op het standpunt staan dat ze heel teleurgesteld zijn in jou, omdat je steeds aan de kant blijft staan. Dit is dus de onjuiste toon waarmee je een discussie aangaat. Nogmaals, ik begrijp niet dat je dit niet begrijpt.
Als groep A ergens voor strijd en groep B (waar ik dan bv. onder zou vallen in je voorbeeld) het minimale doet (bv. hooguit een donatie geeft). Dan heeft groep A volkomen gelijk als ze groep B actiever proberen te krijgen en ze wijst op waar ze voor staan in verhouding met wat ze daarvoor doen.
Je moet je eigen bijdragen maar eens teruglezen en je verplaatsen in de mensen die je aanspreekt alsof iemand jou aanspreekt op dit afvallenprobleem.
Ik denk dat ik redelijk keurig geargumenteerd heb en aangegeven heb wat ik vind hier van.
De Fransen hebben er een mooie uitdrukking voor: (vertaald) het is de toon die de muziek maakt. Het gaat niet om het gegeven of de muziek uit een goed hart komt, het gaat er ook om of je in staat bent mensen jouw muziek te laten beluisteren. En met je mee te laten denken, te inspireren tot goede daden, met jou mee actie te laten voeren of samen met anderen de maatschappelijke meganismen te lijf willen gaan die maken dat vlees eten nog steeds heel gewoon is.
Maar hier ben ik het zeker over eens.
En het gaat er niet om mensen die het in principe voor een groot deel met je eens zijn neer te zetten als actieweigeraars. Alleen al dat je het woordje 'teleurgesteld' daarbij gebruikt geeft al aan, dat je je zelf als beter beschouwt dan deze mensen.
Dat ben ik niet met je eens. Ik denk dat je dit geheel verkeerd dan leest. En hoe mooi je de tonen ook kan aangeven. Niet iedereen hoort het hetzelfde.
Je brengt het nl. veel negatiever dan ik feitelijk aangeef. Ik denk dat reëel is om teleurstelling uit te spreken. En dat doe ik niet eens anders dan MLK etc. deden.
Mijn bewoording is daar nog wel redelijk soft bij als je die quotes erbij pakt.
Hoe iedereen het interpreteert is natuurlijk aan degene zelf, maar denk dat uiteindelijk in de logica genoeg klopt (vegetariers met minimale inzet in eigen omgeving al effect => grotere inzet, meer verspreiding, meer bereik is grotere invloed).
Dit deed hij uiteraard niet door die potentiële medestanders van zich te vervreemden door zijn teleurstelling over hen uit te spreken.
Al die iconen hebben wel op bepaalde manier dit gedaan. Vooral om aan te geven hoe belangrijk het is mee te doen. Zie ook eerdere quotes.
Het zal je misschien tegenvallen, maar Gandhi voorzag in zijn eigen levensbehoefte in Engeland door zijn eigen melkgeiten uit India mee te nemen. Voordat je dit gaat betwijfelen: ik heb een foto in mijn bezit die dit laat zien. Misschien is dit beeld zelfs voor jou een aanleiding om wat voorzichtiger om te springen met gevoeligheden van anderen. Ook rolmodellen kunnen zich in een andere tijd anders presenteren dan je van hen zou verwachten. Het maakt ze alleen maar menselijker. Hoe menselijker je bent hoe overtuigender je kunt zijn.
Ik weet niet wat de melkgeiten van gandhi hier toe doen? Ik zal nooit personen als een soort heilige zien hoor. Het zijn niet meer dan inspirators.
Wat betreft de gevoeligheden. Ik weet niet waar ik hier iemand op zijn gevoel heb getrapt? Ik denk dat mijn gegeven teleurstelling toch vanuit mijn perspectief duidelijk moge zijn. Ik vind het gewoon zulke gemiste kansen.
337 Reacties
153748 Gelezen