Vegatopia Forum

Bewustzijn, mijn verhaal

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Qwerty

Bewustzijn, mijn verhaal
« Gepost op: 07 januari 2010, 02:22:11 »
Ik kon niet slapen en moest dit echt even kwijt.
Ik hoop dat niemand me dit enorm lange verhaal kwalijk neemt, maar dit moet me echt van het hart...

Hoe ik vegetariër werd;
Ik zelf was tot voor kort ook een vegetariër en was dat al vanaf mijn jonge jaren. ( Ik weet het niet precies meer, maar denk ongeveer vanaf mijn zesde). In eerste instantie was ik niet echt een bewuste vegetariër. Mijn zus en ik hadden iets op tv gezien over vegetarisme. Ikzelf snapte er volgens mij niet zoveel van, in ieder geval legde ik geen link naar het eten op mijn eigen bord. Mijn zus gaf echter een poosje later aan vegetariër te willen worden. En ik wou wel met haar meedoen, maar waarom dacht ik niet echt bij na. Al snel begon ik te beseffen dat het een keuze was die paste bij mijn liefde voor dieren. Ik denk dat als mijn zus geen vegetariër was geworden ik uit mezelf een aantal jaren later de keuze wel had gemaakt.

Toen ik voor het eerst hoorde over veganisten vond ik dat maar raar. Ik snapte het niet zo goed. Ik vond het nogal extreem, maar bedacht me tegelijkertijd dat omnivoren zo ook over vegetariërs denken, dus probeerde ik niet te snel te oordelen.

Veganisme leek me wel iets wat ik nooit zou kunnen. Hoe kun je leven zonder een lekker  eitje of pudding, pap, kaas enz? Dan zou je leven toch wel saai zijn en wat te denken van voedingsstoffen enz.

Natuurlijk had ik wel gehoord over legbatterij-eieren. Wij kochten thuis altijd scharreleieren. Als ik eens bij mijn oma was en ik daar van die witte batterij-eieren at (ja toen kon je ze nog kopen) vond ik ze niet lekker smaken. Ook omdat ik wist van het leed dat er achter zat.
Ik besefte wel dat scharreleieren ook niet perfect waren, maar het was toch in ieder geval een verbetering.

Over melk, wol en dergelijke dacht ik niet eens echt na. Je ziet koeien en schapen vaak buitenlopen in de wei en dat geeft je toch een gevoel dat ze het goed hebben.
Leren schoenen probeerde ik zoveel mogelijk te vermijden en ik vond het altijd jammer als mijn moeder weer een leren bank had gekocht, maar gelukkig waren het tweedehands banken dat scheelde al weer.

---------------------------------------------------------------------

Qwerty

Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #1 Gepost op: 07 januari 2010, 02:23:11 »
Mijn gezondheid;
Toen ik naar de middelbare school ging begon ik steeds meer last te krijgen van mijn gezondheid. Het leek wel of ik bijna altijd verkouden was. En ik kreeg minstens eens in de twee weken last van mijn oren, een probleem waar ik eerder nooit last van had gehad. Na een paar doktersbezoeken en kno-bezoeken is er een allergietest gedaan; ik had zware huisstofmijt-allergie. De medicijnen werkten wel tegen de kriebel in mijn neus en het verkouden gevoel, maar de oorpijn bleef en het was bijna onmogelijk om iets te doen als ik er last van had, de pijn trok door mijn hele hoofd. Plat liggen en rustig aan doen hielp nog een beetje. Dit zorgde ervoor dat ik veel lessen op school miste. Gelukkig haalde ik goede cijfers en neem ik dingen snel op, maar toch heeft het me een schooljaar gekost.

Mijn moeder had altijd al last gehad van wat zij noemde een soort hypo’s. Na een poosje niets gegeten te hebben werd ze vaak heel slap en trillerig. En na maaltijden werd ze meestal erg slaperig. Na een zoektocht op internet (dokter google) bedacht ze dat ze misschien wel hypoglycemie had.

Ik zelf herkende me daar ook wel in. Ik werd vaak ziek na feestjes (veel zoet eten en drinken) en kon ook erg moe worden na bepaald eten. Toen ik erover begon na te denken besefte ik me dat ik na bepaald eten zelfs meer last begon te krijgen van mijn oren.

Ik begon langzaam mijn suikerinname te verminderen, in ieder geval voegde ik geen suiker meer toe aan producten . Tot ik bijvoorbeeld muesli zonder suiker al zoet genoeg vond door de rozijnen. Ik merkte dat de klachten al iets begonnen af te nemen. Toen ik eens twee lollies nam (twee kleine lollies kan toch geen kwaad?) en ik daarna bijna in slaap viel besefte ik dat ik echt niet goed tegen suiker kon en verminderde ik het suiker in mijn eten nog meer.
Ik had ook af en toe wel een beetje last van buikpijn en andere klachten. Toen ik een vragenlijst invulde over candida bleek dat de kans groot was dat ik dat had, oorpijn was ook een van de symptomen.

Ik ben toen naar een mesoloog geweest. Zij had me ‘doorgemeten’ en vertelde mij dat ik inderdaad candida had. Ze mat ook dat er inderdaad problemen aan mijn oren waren, maar daar had ze niet echt een oplossing voor, ze was vooral gespecialiseerd in voeding.
Ze raadde me een aantal vitamines aan en ook een speciaal dieet, zuurdesembrood, absoluut geen suiker en geen fruit. (maar dan wel extra groentes). Ze zei trouwens ook dat ze wel respect had voor vegetariërs en dat ze het zelf ook wel wou, maar dat je vlees toch wel nodig had en vooral vis. Anders zou je bijvoorbeeld verzakken als je kinderen kreeg. (Nou ben ik toch niet echt van plan om kinderen te nemen of in ieder geval te adopteren dus daar was ik niet echt bang voor)

Ik vertelde haar dat ik lijnzaad en omega-olie nam voor de vetten. Ze accepteerde dat wel maar vond toch dat vis wel beter was.

Ze raadde me verder onder andere een aantal vitamines, chlorella en OPC aan.
Het was toen bijna december en ik moest het dieet een half jaar volhouden. Ik vond het wel een beetje jammer, geen pepernoten en kerststol dus. Maar aangezien ik toch al amper suiker gebruikte was het toch wel makkelijk over te schakelen.

Ik gebruikte op dat moment ook alleen nog maar geitenyoghurt en karnemelk (het zou gezonder zijn dan gewone melk en de lactose is omgezet), sojamelk om te koken en wel gewone kaas ( lactose zou ook zijn omgezet).
Ik merkte een verbetering in mijn gezondheid, minder buikpijn, oorpijn en andere klachten. Maar zoals altijd was het niet genoeg, er bleven nog genoeg dagen over dat ik last had van oorpijn.

Wel besefte ik dat suiker een zeer grote invloed had op mijn gezondheid en ik nam me voor om nooit meer suiker te gebruiken zelfs al zou het half jaar voorbij zijn (wel weer fruit natuurlijk)

Toen ik na een omelet voor de zoveelste keer weer eens misselijk werd nam ik me voor om maar geen ei meer te nemen, ook al bleek uit de allergie testen niet dat ik allergisch was. Kennelijk kon ik er gewoon niet zo goed tegen.

Ik begon ook te merken dat ik veel slijm in mijn keel kreeg als ik geitenyoghurt of karnemelk had genomen. Toen ik vernam van internet dat melkproducten niet bepaald een gunstig effect hebben op oorpijn besloot ik als experiment eens een paar weken zonder te doen.
Vanaf die tijd heb ik nog maar heel zelden oorpijn gehad, alleen met douchen moet ik oppassen met het water in mijn oren. Soms als ik veel te laat ga slapen krijg ik ook last van mijn oren en hoofd, maar eigenlijk vind ik dat juist wel een goede waarschuwing.

Ik besloot dat ik mijn gezondheid belangrijk vond voor mijn geluk dan het eten van de producten waar ik niet goed tegen kon. En ik kan ook niet zeggen dat ik bepaalde dingen echt mis. Ik krijg geen trek als bijvoorbeeld ik kaas, chocolade snoep of een gekookt ei zie, hoe raar dat voor sommige mensen (bijvoorbeeld mijn familie) misschien ook wel mag lijken.
Ik werd creatiever met koken en aangezien mijn voeding nu bijna veganistisch was besloot ik te zoeken naar veganistische gerechten.
-------------------------------------------------------------------------

Qwerty

Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #2 Gepost op: 07 januari 2010, 02:23:59 »
Hoe ik veganistisch werd
Toen is er een wereld voor me open gegaan. Door sites en andere bronnen over veganisme ben ik me pas gaan beseffen hoe blind ik eigenlijk al die tijd als vegetariër ben geweest.

Ik heb gelezen over biologische legkippen die na 9 maanden al geslacht worden omdat ze niet genoeg meer leggen. Terwijl kippen wel minstens tien keer zo oud kunnen worden. (Dit heb ik uit een artikel waarin de biologische boerin zelf zei dat ze dat wel jammer vond, maar het moest nou eenmaal betaalbaar blijven voor de consument.)

Ik heb met tranen in mijn ogen gelezen (en beelden gezien) van de 1 dag oude kuikentjes die over de lopende band gaan en gesorteerd worden op geslacht waarna de mannetjes op vreselijke wijze geslacht worden (vergast, verhakkelt), want die zijn niet bruikbaar om eieren te leggen. ( Ook bij biologische bedrijven gebeurt dit)

Ik las over kalfjes die vlak na de geboorte bij de moeder weggehaald worden. (bij biologische melkbedrijven soms na 1 week, maar dat maakt het niet minder tragisch). De jonge koetjes worden later ook weer letterlijk en figuurlijk uitgemolken om na een kwart van hun natuurlijke levensspan al geslacht te worden omdat de melkproductie toeneemt.
Ik las hoe ook hier de mannetjes niet nodig waren en na een halfjaar vetgemest te zijn al eindigen als hapje vlees.

Ik heb gelezen over wol dat slechts een bij product is van de schapenvlees-industrie en wat veelal uit Australie komt, waar het gebruikelijk is om hele stukken vlees uit hun achterwerk te snijden om zo te voorkomen dat ze last krijgen van maden (je zou denken dat ze zo juist maden waren). En weer zijn mannetjes overbodig.

Ik had er nooit echt over nagedacht dat het niet normaal is voor een kip om elke dag een ei te leggen, maar zo’n 12 eieren per jaar.
Ik had er nooit echt over nagedacht dat in de natuur schapen geen mensen nodig hebben om ze te scheren en koeien geen mensen om ze te melken en wat voor onnatuurlijke wrede situaties wij hebben gecreëerd.

Al die tijd dacht ik goed bezig te zijn en dieren te redden terwijl mijn eetgedrag nog net zo goed bijdroeg aan de dood van vele dieren. Ergens knaagde er natuurlijk wel wat, maar dat verdrong ik.

Ik heb toen besloten een veganist te worden (eigenlijk was ik dat al bijna ) en hoewel ik nooit kan zeggen dat ik 100% veganist ben (omdat dat gewoon helaas niet mogelijk is in deze maatschappij) Voel ik dat ik nu al een schoner geweten heb.





Het patroon heeft zich herhaald, ik stopte niet heel bewust met het eten van vlees en vis, het besef kwam pas later. Ik stopte niet heel bewust van het dierenleed met het eten van ei en melk, het besef kwam weer pas later.

Ik ben blij dat het toevallig zo gelopen is, waarschijnlijk was ik ooit wel een veganist geworden, maar de vraag is maar wanneer. Net als de omnivoor wil de vegetariër liever zijn of haar ogen sluiten voor het dierenleed dat wordt veroorzaakt omwille van het eten op zijn of haar bord.  Ik maakte me er schuldig aan en ik schaam me er nu voor en ben blij dat ik wijzer ben geworden dan dat.

Ik heb het gevoel dat ik veel meer in balans ben zowel mijn geest als mijn lichaam zijn nog nooit zo goed geweest. Ik moet wel een beetje opletten met wat ik eet, maar al met al is het absoluut geen onmogelijke opgave.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Qwerty

Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #3 Gepost op: 07 januari 2010, 02:25:53 »
Andere mensen;
Eigenlijk ben ik een beetje bang voor de reacties van andere mensen. Ik heb het nog niet aan iemand verteld anders dan mijn familie en dat vond ik al lastig. Zij staan er niet echt negatief tegenover, maar positief is iets anders. Mijn ouders zijn omnivoren en ik ben hun dankbaar dat ze altijd rekening hebben gehouden met mijn eetwensen, maar ik moet me toch altijd inhouden als ik hun vlees zie eten.
 
Mijn oudste zus door wie ik vegetariër ben geworden nam het steeds ruimer met het begrip vegetarisme, eerst besloot ze gewone kaas te eten, omdat de biologische zo duur was. Toen ‘voelde’ ze dat haar lichaam ‘behoefte’ had aan vlees en begon ze vis te eten voor de goede vetten, en daarna begon ze weer vlees te eten. In het begin nog biologisch, maar nu eet ze ook gewoon de kiloknallers en junkfood. Ik zag hoe haar toch al ongezonde voedingstijl is veranderd in een zeer ongezonde voedingsstijl en hoe ze haar principes langzamerhand overboord zette. Ik ben bang dat ze door haar voedingstijl en andere slechte leefgewoontes een hartaanval of iets anders zal krijgen. (Ze heeft op het moment al een erg slechte gezondheid) Ik denk niet dat zij zicht voor kan stellen dat mensen ook zonder alle dierlijke producten kunnen

Mijn jongere zusjes zijn vegetariërs en kunnen mijn beslissing niet echt begrijpen. Ik wil ze graag vertellen over het verborgen dierenleed in hun eten en heb dat al bij mondjesmaat gedaan als ze raar reageerden op mijn veganisme, maar ik vraag me af of het echt zin heeft. Ze nemen het af en te al niet zo nauw met bepaalde dingen.

Ik hoor vaak veel negatieve dingen over vegetariërs en over veganisten al helemaal, zelfs vegetariërs zelf, die weten hoe het is om zo bevooroordeeld te worden hebben vaak hun mening al klaar ( ook hier heb ik mezelf helaas in mindere mate aan schuldig gemaakt al was het alleen maar in mijn gedachten en ik schaam me ook hiervoor )

Maar ik denk dat als mensen echt hun ogen openen voor wat er allemaal in deze industrieën gebeurt met dier en milieu ( en in minder directe mate ook mens) ze snappen dat de enige manier om dit een halt toe te roepen de stap naar veganisme is.

Ik verwacht niet dat mensen ineens zulke grote stappen zullen nemen, maar elke kleine stap is er al een.
Het begint allemaal met bewustzijn.

-------------------------------------------------------------------------------

p.s: Het is absoluut niet mijn bedoeling om iemand te kwetsen en ik hoop ook dat het niet zo opgevat wordt,
maar ik moet dit gewoon echt even kwijt.
« Laatst bewerkt op: 07 januari 2010, 02:28:02 door Qwerty »

Offline LelleL

  • *****
  • 3.652
  • Geslacht: Vrouw
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #4 Gepost op: 07 januari 2010, 12:33:39 »
Dit is jouw verhaal en het werkt voor jou, dat is toch niet kwetsend? Zeker niet op een vegetariers forum.
Of ik moet ergens overheen gelezen hebben, het zijn wel heel lange posts.

Ik ben iig vega en niet vegan maar voel me niet aangevallen.

Elders op het forum zijn er zat plekken om mee te discussieren over de effecten van een vegetarisch/ veganistisch dieet op je gezondheid en je omgeving, dus lees en discussieer lekker mee als je je ei kwijt moet.



Qwerty

Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #5 Gepost op: 14 januari 2010, 06:43:02 »
Waar het eigenlijk op neerkomt was dat ik zelf eerst niets van vegetariers begreep en het door het toeval eigenlijk ben geworden. En eigenlijk is het zo hetzelfde gegaan met veganisme.
Als je me een aantal jaar geleden had gezegd dat ik veganist zou worden had ik het misschien wel niet geloofd.
En nu kan ik bijna niet geloven hoe ik ooit niet veganist heb kunnen zijn en zo over veganisme heb kunnen denken.

Achteraf had ik graag gehad dat ik eerder bewust gemaakt was over dierenleed, maar ja...

Wat ik me eigenlijk afvraag; hoeveel weten de vegetariers hier eigenlijk van veganisme af? Hebben jullie je er wel eens in verdiept? En zo ja wat zorgt er voor dat jullie vegetarisme toch prefereren?
« Laatst bewerkt op: 14 januari 2010, 06:48:05 door Qwerty »

Offline LelleL

  • *****
  • 3.652
  • Geslacht: Vrouw
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #6 Gepost op: 14 januari 2010, 21:59:34 »
Lees eens verder mee het forum, er wordt zat over gebabbeld. En er lopen toch ook een aantal vegans rond.

Offline lieve lijn

  • ******
  • 4.047
  • Geslacht: Vrouw
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #7 Gepost op: 14 januari 2010, 22:41:31 »
Wat ik me eigenlijk afvraag; hoeveel weten de vegetariers hier eigenlijk van veganisme af? Hebben jullie je er wel eens in verdiept? En zo ja wat zorgt er voor dat jullie vegetarisme toch prefereren?

ik vind het een onhaalbare kaart in mijn geval. zo simpel is het..
Ga vanavond naar bed met een goed boek, of iig met iemand die er een gelezen heeft!

Offline Draek

  • ******
  • 4.449
  • Geslacht: Man
    • Geen dier voor plezier! Stop het circus!
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #8 Gepost op: 14 januari 2010, 23:39:11 »
Wat ik me eigenlijk afvraag; hoeveel weten de vegetariers hier eigenlijk van veganisme af? Hebben jullie je er wel eens in verdiept? En zo ja wat zorgt er voor dat jullie vegetarisme toch prefereren?

ik vind het een onhaalbare kaart in mijn geval. zo simpel is het..

waarom onhaalbaar?
Stem op de Partij voor de Dieren

Offline lieve lijn

  • ******
  • 4.047
  • Geslacht: Vrouw
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #9 Gepost op: 15 januari 2010, 00:01:14 »
Omdat dit betekend dat ik op mijn werk nooit meer kan mee-eten als er iets gehaald wordt of bij vriendinnen die vega koken al erg lastig vinden (heb maar 1 vegavriendinnetje buiten topia) Niet dat ze hun best niet willen doen, maar zijn allemaal geen kookhelden zeg maar  ;)
Als enige vega thuis in een gezin met allemaal carnivoren betekend dit dat ik de enige dingen die we nu met zijn allen kunnen eten ik dus ook niet meer eet. enzovoort enzovoort.

En dat ik t liefst vegan zou zijn betekend niet dat ik ook in een sociaal isolement wil raken... voor veel van mijn vrienden (en ook voor mij) hoort gezellig samen eten daar ook echt bij. Dat zou betekenen dat of ik altijd moet koken.. of dat we niet meer samen eten. Uiteten zou hier in de buurt ook echt niet meer gaan. Want hoe hip dat allemaal in grote steden kan, hier in roosendaal krijg je toch meestal gewoon een pastaatje met bergen kaas als je iets vega's wilt eten.

daarnaast zijn vegan koekjes enzo stervensduur en dat gaat bruintje niet trekken...

en niet te vergeten pap's honing 1x per jaar wil ik gewoonweg niet missen...

Dat wil trouwens niet zeggen dat ik het niet zo goed mogelijk als binnen mijn mogelijkheden ligt probeer... Zo zal ik nooit zo melk drinken of ei eten. maar in heel veel dingen zit dat nou eenmaal in.  (koekjes enzo) en die ga ik mezelf niet ontzeggen..
Ga vanavond naar bed met een goed boek, of iig met iemand die er een gelezen heeft!

Offline Draek

  • ******
  • 4.449
  • Geslacht: Man
    • Geen dier voor plezier! Stop het circus!
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #10 Gepost op: 15 januari 2010, 00:23:51 »
En dat ik t liefst vegan zou zijn betekend niet dat ik ook in een sociaal isolement wil raken...

Het liefst zou je het wel zijn, dat vind ik op zich al ergens een goed doel voor ogen.

Citaat
hier in roosendaal krijg je toch meestal gewoon een pastaatje met bergen kaas als je iets vega's wilt eten.

Dat is een beetje gekomen door al die vegetariers die zoveel kaas eten, dat ze gemiddeld meer eten dan een vleeseter zou doen. Dan gooien al die restaurants ook maar kaas overal bij als iets vegetarisch is.

Citaat
daarnaast zijn vegan koekjes enzo stervensduur en dat gaat bruintje niet trekken...

Het is wel jammer dat ze overal melk of ei in gooien, terwijl dat niet zo nodig is voor koekjes. Wel genoeg lekkere koekjes voor mij te vinden bij supermarkten voor betaalbare prijzen. In natuurwinkel wel meer. Maar die zijn idd wel duurder. Ik hoop dat de oreo's snel ook vegan zijn in europa (net als in de VS). Hoewel.. ergens ook weer niet goed voor me :) Ze hebben wel toegezegd de melk uit de koekjes te halen in europa, maar dat zou nog 1 of 2 jaar duren...

Citaat
Zo zal ik nooit zo melk drinken of ei eten. 

Dat is al heel goed natuurlijk. Zouden meer vegetariers moeten doen :)
Stem op de Partij voor de Dieren

Offline lieve lijn

  • ******
  • 4.047
  • Geslacht: Vrouw
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #11 Gepost op: 15 januari 2010, 00:29:34 »
Nou ja dat vind ik ook zo'n punt..

iedereen moet doen wat goed voelt.. (probleem voor mij is dat hoe meer ik weet hoe lastiger ik t vind) ik ben ook helemaal niet van t bekeren van anderen.. juist helemaal niet. leven en laten leven is mijn motto.. wat niet betekend dat als mensen dingen gaan vragen over waarom ik ze niet/wel eet ik het niet kan nalaten de smerige details te vertellen  ;)

maareh als je een lijstje met vegan koekjes uit de supermarkt hebt (makkelijk kan maken) graag.. dan heb ik een idee waar ik naar moet kijken.. wordt nu vooral wanhopig als ik voor t koek/snoepvak sta in de supermarkt...
Ga vanavond naar bed met een goed boek, of iig met iemand die er een gelezen heeft!

Offline Eefje1976

  • ***
  • 225
  • Geslacht: Vrouw
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #12 Gepost op: 15 januari 2010, 00:39:23 »
Dat heb ik nu met snoep.. Alle ingrediënten door lezen.. Ik haal nu echt standaard dingen, maar ik mis bepaalde soorten wel, hoor.

Ik ben trouwens, om weer on-topic te geraken, vegetariër. Sinds een jaar. Ik ben hier nog mee bezig om het te optimaliseren. Begon met minderen toen stoppen met vlees/vis, later ook gelatine, nu kijk ik naar stremsel (al is dat erg duur) en naar zuivel in het algemeen.
Consuminderen en meer bio. Ook probeer ik leer te schrappen (zegt ze al zittend op de leren bank, wel bijna 8 jaar oud, hoor!!)
Ik probeer milieuvriendelijker te gaan leven zonder al te veel kwaliteit in te leveren, dat kost ff tijd, zeker als je met 4 vl33seteres woont!! (die overigens al flexetarier zijn geworden inmiddels!!)

Ik heb niet het streven om veganist te worden, maar je weet nooit, een goed jaar geleden had ik niet het streven om vegetariër te worden...
Een eitje (binnenkort van eigen kipjes) en af en toe een bakje yoghurt en wat kaas zal ik wel blijven gebruiken, denk ik.

Offline Draek

  • ******
  • 4.449
  • Geslacht: Man
    • Geen dier voor plezier! Stop het circus!
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #13 Gepost op: 15 januari 2010, 01:11:26 »
leven en laten leven is mijn motto..

Dat is wat cru naar de dieren toe als daarmee doelt op vleeseters enzo hun gang laten gaan ;)
Dieren willen nl. ook leven. etc etc. Daarom is actieve educatie m.i. niet zo verkeerd :)

Citaat
maareh als je een lijstje met vegan koekjes uit de supermarkt hebt (makkelijk kan maken) graag.. dan heb ik een idee waar ik naar moet kijken.. wordt nu vooral wanhopig als ik voor t koek/snoepvak sta in de supermarkt...

http://www.plantaardigmaandag.nl/2009/11/06/koekjes/
Daar staan er wat. Bij de AH zouden er ook amandelkoekjes zijn in een rol die ok zijn. Verder heeft Zonnatura ook nog van die chocoladerijstwafels.

Verder zijn veel tarwebiscuitjes goed. En er schijnt ook van een merk bij de Em-Te (supermarkt) een speculaas te vinden te zijn die goed is.

Zoek en gij zult vinden! ;) (het kan ook geen kwaad om supermarkten te mailen enzo)
Stem op de Partij voor de Dieren

Offline Draek

  • ******
  • 4.449
  • Geslacht: Man
    • Geen dier voor plezier! Stop het circus!
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #14 Gepost op: 15 januari 2010, 01:14:43 »
Dat heb ik nu met snoep.. Alle ingrediënten door lezen.. Ik haal nu echt standaard dingen, maar ik mis bepaalde soorten wel, hoor.

Welke soorten mis je? (ik heb alleen nog geen driedubbelzoute drop gevonden :( die vegan is).

Citaat
en af en toe een bakje yoghurt

Yofu al eens geprobeerd? :)
Stem op de Partij voor de Dieren

Offline fem fatale

  • Forumkenner 2010 en 2012
  • ******
  • 7.160
  • Geslacht: Vrouw
    • fatalefem
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #15 Gepost op: 15 januari 2010, 02:06:38 »
Ik zal waarschijnlijk nooit overtuigd veganist worden omdat ik het stom vind dat het voor mij geen vrije keuze was, mijn lichaam vind dierlijke producten (met uitzondering van honing, en oja, luizen, maar die vind ik zelf bah) gewoon niet te doen. Ik eet soms wel eens geitenkaas of iets met ei erin, maar ik heb er daarna wel echt last van. Maar ik vind het ook lekker, dus ik probeer het af en toe toch in de hoop dat het dan beter gaat.

Voor leer heb ik nog niet een betaalbaar alternatief gevonden met dezelfde eigenschappen, voor schoenen niet eens het ergste, want ik loop er toch niet op, maar ik heb nog geen fatsoenlijke niet-leren handschoenen gevonden. En omdat ik ook graag jassen draag waarvan je de mouwen goed kunt afvegen, en ik plastic niet zo lekker vind zitten, draag ik ook leren jasjes.
Supercalifragilisticexpialidocious!

Offline LelleL

  • *****
  • 3.652
  • Geslacht: Vrouw
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #16 Gepost op: 16 januari 2010, 00:24:40 »
Ik zie zelf nog steeds het probleem niet met honing eten. Niet dat dat dagelijks (of maandelijks) op het menu staat, maar dat soort dingen vind ik dus onzinnig. Dat wil ik dus best blijven eten.
Ik eet nog wel producten die ik eigenlijk liever niet zou eten uit gemakszucht. Maar koop mn geweten af door biologische melk en eieren van de boer of bio te halen.

Vroeger liep ik met o.a. e-nummer lijstjes rond en werd ik en iedereen om me heen er stapel gek van. En het sociale isolement waar Lijntje het over heeft. Ben al blij dat men eindelijk begrijpt dat de bouillionblokjes ook vlees kunnen bevatten en dat ik dat dan ook niet eet (Ja, maar zelfs niet zo'n klein beetje? -Nee idd ook niet zo'n klein beetje).

Het liefst was ik het wel hoor, maar ben gewoon te lui en gemakzuchtig.
Ben het wel helemaal met je eens dat het vreemd is dat eieren en kaas juist dé vleesvervangers zijn geworden. Dat is nergens voor nodig.
En consuminderen zou ook geen kwaad kunnen.

Offline Draek

  • ******
  • 4.449
  • Geslacht: Man
    • Geen dier voor plezier! Stop het circus!
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #17 Gepost op: 16 januari 2010, 01:30:00 »
Ik zie zelf nog steeds het probleem niet met honing eten. Niet dat dat dagelijks (of maandelijks) op het menu staat, maar dat soort dingen vind ik dus onzinnig. Dat wil ik dus best blijven eten.

Wat is er onzinnig aan? Honing, daarvoor worden bijen uitgebuit en gaan ze ook dood (bij de commerciële houders worden nesten elk jaar 'vervangen'). Dus voor veganisten logisch in ieder geval om dat te mijden.

Citaat
Vroeger liep ik met o.a. e-nummer lijstjes rond en werd ik en iedereen om me heen er stapel gek van. En het sociale isolement waar Lijntje het over heeft.

Wat is een sociaal isolement? Ik denk dat dat een beetje overdreven benaming is. Het is eerder meer een sociaal ongemak wat je hebt lijkt me.

Ik heb eigenlijk nooit met e-nummer lijstjes rondgelopen. Ik kocht zelf vooral producten waarvan ik wist dat het goed was. Sommige enummers kende ik wel als ok.
Mijn moeder nam wel een enummerlijstje mee, zodat ze kon checken of ik het ook mocht :)
Stem op de Partij voor de Dieren

Offline Lovelocker

  • Geitenwollen Sock
  • ******
  • 7.755
  • Geslacht: Man
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #18 Gepost op: 16 januari 2010, 12:29:27 »
Ik vind het logisch als iemand geen zuivel gebruikt (zou ik ook moeten doen), maar als men het over insecten gaat hebben...dan denk ik "van welke planeet ben jij?". Tja...dan kun je geen spa meer in de grond zetten en kun je alle fruit en groenten uit je dieet schrappen, ergo: versterven. Iedereen die zelf wel eens groenten of fruit heeft geteeld, snapt wat ik bedoel. Dan kom ik maar weer eens met het blikje tomatenpuree, waar altijd een fractie achter de komma dierlijke resten in zitten. Om de doodeenvoudige reden dat men niet elke tomaat op dierlijke aanwezigheid gaat vlooien.
Nou ja: ik begrijp helemaal nul, niets van zieligheid van bijen enz.
En naar Qwerty toe, wil ik graag zeggen: je maakt het leven wel heel erg zwaar...kijk maar uit!
de tuin: dat ben ik

Offline Carmen San Diego

  • ***
  • 266
  • Geslacht: Vrouw
Re:Bewustzijn, mijn verhaal
« Reactie #19 Gepost op: 19 januari 2010, 22:12:03 »
leven en laten leven is mijn motto..

Dat is wat cru naar de dieren toe als daarmee doelt op vleeseters enzo hun gang laten gaan ;)
Dieren willen nl. ook leven. etc etc. Daarom is actieve educatie m.i. niet zo verkeerd :)

Citaat
maareh als je een lijstje met vegan koekjes uit de supermarkt hebt (makkelijk kan maken) graag.. dan heb ik een idee waar ik naar moet kijken.. wordt nu vooral wanhopig als ik voor t koek/snoepvak sta in de supermarkt...

http://www.plantaardigmaandag.nl/2009/11/06/koekjes/
Daar staan er wat. Bij de AH zouden er ook amandelkoekjes zijn in een rol die ok zijn. Verder heeft Zonnatura ook nog van die chocoladerijstwafels.

Verder zijn veel tarwebiscuitjes goed. En er schijnt ook van een merk bij de Em-Te (supermarkt) een speculaas te vinden te zijn die goed is.

Zoek en gij zult vinden! ;) (het kan ook geen kwaad om supermarkten te mailen enzo)
Leuk dat die koeken van Liga op de site staan - Liga gebruikt namelijk in veel producten palmolie en sojaolie van ongecontroleerde herkomst. Dus er worden misschien geen koeien of kippen gebruikt, maar misschien sterven er wel orang oetans door het platbranden van het regenwoud. Het ene kwaad of het andere?