Het begin van het oplossen is begrijpen wat het probleem is.
Het probleem zit erin dat als je niet begrijpt wat het probleem is, je het ook niet zal kunnen begrijpen. Zei de ervaringsdeskundige die pas na ruim 10 jaar zonder blikken of blozen en overal durft te vragen of iets vegetarisch is / of er een optie voor vegetariërs is. Wat mij betreft kan je het het beste als een soort verlegenheid zien. Net zoiets als geen 'nee' kunnen zeggen.
1. Wat een negatieve insteek! Tut-tut-tut. Van wie denk je overigens dat ze niet begrijpt wat het probleem is? Van mij? Ik wéét niet wat het probleem is, dus vraag ik om meer informatie. Van errant_bone? Die heeft ook niet gezegd dat ze het niet begrijpt en was er alleen niet al te uitvoerig op ingegaan.
2. Als jij over je verlegenheid heen bent gekomen, kan zij dat misschien ook!
3. Ik had jou trouwens niet als verlegen persoon ingeschat. Of is dit alweer jaren voorbij?
4. Verlegenheid heeft subdivisies. Met vragen naar de vegtareskheid van eten heb ik over het algemeen geen problemen. (Of is dat eerder assertief zijn?) Maar ik ben zelf bijvoorbeeld wél weer al jarenlang te verlegen om jou eens een pb'tje te sturen en brand al die tijd al van nieuwsgierigheid naar de ware persoon achter An Teater. Sinds ik de voornamen van B.F. Skinner te weten kwam (klote-internet!
)(overigens: geen teleurstellende uitkomst!), heb ik niet meer zo'n mooi mysterie gekend, en ik weet ook niet zeker of ik er niet achteraan wíl gaan of het niet dúrf. Ja oké, dat laatste sowieso, maar het eerste misschien ook wel.
Overigens, ik weet sinds kort de ene helft van je naam, ben nog altijd aan het piekeren wat ik met de overige letters moet. (Proberen op te lossen, of toch niet...
)
O of moest dit bij Bekentenissen? Nouja wsl wist zo ongeveer iedereen dit al.
38 Reacties
64047 Gelezen