Ik weet het ook allemaal niet zo precies, maar ik denk dat Oosterse godsdiensten/levensovertuigingen (uit het verre Oosten) zich ook van Westerse godsdiensten onderscheiden door hun manier van omgaan met normen. Die is toch wat anders, niet zo strikt. Het is meer een doel waar je naar streeft, niet iets waar je direct op afgerekend wordt als je je daar niet aan houdt.
Ik weet van van een vroegere collega die Hindoe is, dat vegetarisme (met melk, maar zonder ei) in haar godsdienst als het beste beschouwd wordt. Maar als je je daar niet aan houdt, ben je nog niet slecht. Je doet wat je kan. Je kunt ook evengoed wel Hindoe zijn, dat bepaal je zelf.
Ik eet wel eieren en en ik eet zelfs af en toe vis. In haar ogen was dat OK, een stap in de goede richting en een manier van leven die bij mij past. Er zijn ook best veel hindoes die wel af en toe vlees eten. Vegetarisme is meer een streven, maar het is niet voor iedereen weggelegd om dat (in dit leven?) te bereiken.
Ik denk dat het Boeddhisme daar niet zoveel anders over denkt. Het Boeddhisme is toch vooral een tolerante levensovertuiging (geen godsdienst). Vegatarisme is ideaal, maar je mag mensen niet veroordelen als ze zich daar niet aan kunnen houden. En je moet jezelf ook niet veroordelen als het niet lukt. Je doet gewoon je best.