lesje dat ik geleerd heb. ander lesje: als je tegen de jobstudent zegt dat je de vegetariër van het gezelschap bent als ie met hapjes langskomt, moet je niet verwachten dat er ergens een belletje gaat rinkelen...
het was nog in het begin van m'n relatie en ervoor had de mama dat altijd op tijd doorgegeven. maar die was nu op reis, en toen m'n vriend het twee keer aan zijn vader had gevraagd, was hij kwaad geworden zelfs. hij had iets gezegd in de trand van "ja seg, dan eet ze maar wat er op haar bord komt "
enfin, van de mama hebbek excuses gekregen, van z'n papa? vergeet het maar. en dat vind ik eigenlijk nog erger dan 5 minuten te moeten wachten op het eten. wat toen verrasend lekker was, trouwens.