Als vegetariërs zijn we natuurlijk überbewust van het leed dat dieren wordt aangedaan. Een keer kreeg ik van een jaargenootje de kritische vraag: 'En wat doe je dan eigenlijk voor mensen?'.
Wat een kul! En wat heb ik toch een hekel aan mensen die, als jij 1 ding doet waarvan jij ervan overtuigd bent dat het goed is, je meteen proberen te pakken op 99 dingen die je niet doet. Als je geeft aan de Hartstichting krijg je van haar de kritische vraag: "en wat doe je dan voor de zwervers?" Als je iets helpt in een bejaardencentrum " krijg je de kritische vraag "en wat doe je dan voor de mensen in Afrika die het pas echt moeilijk hebben?". Gras maaien voor de buurvrouw? "Ha, nu heb ik je, en wat doe je dan voor de buurman, he, he, zeker nooit over nagedacht he, dat de buurman het wel eens veel moeilijker kan hebben."
Als ik vrienden uitnodig voor een etentje krijgen ze een hele fijne vegetarische maaltijd zonder preken over dierenleed, en ook zonder preken over mensenleed. Ik moet er niet aan denken om ze op te zadelen met een verplichting iets aan een goed doel over te maken. Ik vind Mama Cash een prachtig initiatief en mijn steun hebben ze al jaren, maar net zoals vegetarisch eten iets is wat mijn besluit is, is een goed doel dat ook. Op grote schaal vind ik het organiseren van goede-doelen-etentjes wel leuk, maar mijn vriendenkring ervoor gebruiken, nee.
8 Reacties
13173 Gelezen