Vertrouwen we de restaurants?

[Laura]

Ik vraag me telkens als ik uit eten ga af of een gerecht ook echt vega is. Zo kan ik het best begrijpen als een ober verklaart dat de kaas in het door hun vegetarisch genoemde gerecht vegetarisch is, niet wetend dat er bij de bereiding een dierlijk product toegevoegd wordt. Herkennen jullie dit? Of is iemand al eens gecontronteerd met een achteraf-toch-niet-zo-vegetarisch gerecht?

[Dame Noire]

Ik heb  -gelukkig!- nooit vlees of vis in mijn veggie gerecht aangetroffen, maar ik ga er eigenlijk gewoon vanuit dat de kaas die meestal in vegetarische gerechten zit niet-vegetarisch gestremd is, gewoon omdat veel restaurants al schijnen te denken dat vegetariërs vis eten, dus kaasstremsel? Ik denk dat ze er niet bij stilstaan. Ook vermijd ik uit voorzorg toetjes waar hoogstwaarschijnlijk gelatine in zit (pudding, mousse, bavaroise) maar ik vraag het niet na. Ik heb trouwens wel eens een broodje eiersalade ergens gegeten waar ik als standaard borden-opmaak een plakje komkommer en een schep ham-kerrie salade (tenminste, zo zag het eruit kreeg). Vond ik vrij onnadenkend, doe dan gewoon rauwkost dat eet iedereen en het druipt niet op je broodje.

[Eelco]

Ik ben niet te beroerd om na te vragen of een gerecht inderdaad vegetarisch is, als dat niet duidelijk is vermeld op de kaart. Overigens eet ik wel 'gewone' kaas, dus dat probleem heb ik dan weer niet. Qua toetjes ga ik meestal op veilig.

En bij een buffet maak ik altijd brutaalweg eerst een vega-verkenningsrondje, voordat ik met mijn bord in de rij aansluit. Het personeel staat me vrijwel altijd vriendelijk te woord. En als het eerste deel van het buffet vlees/vis is (en daar is het vrijwel altijd het drukst), dan voeg ik me gewoon in de rij na het vleesgebeuren ('jullie zijn daar toch nog druk bezig'). Dat vindt men normaliter niet vreemd of onbeschoft.

[@rno]

Vertrouwen doe ik ze meestal niet. Vraag meestal verscheidene keren of het vegetarisch is. In kroepoek zitten garnalen, chinees-indisch bevat vaak trassi (ook garnalen). Soms maken het ze het zodanig, dat het op vlees lijkt (tofu aan een spies). Ook dan ga ik eerst determineren.

[IneN]

Bij de chinees zit ik ook altijd te pulken aan 'tofu/...', met hun gekke ( ) sausjes d'r over weet je nooit meteen of het wel ècht geen vlees is (en of ze je wel echt begrepen hebben - "yes yes noo miet noo miet" Hihi).  
Dus ik ben ook van het type "dus, er zit GEEN vlees in?" x 3 keer.

[Sam]

Ik kies in een restaurant over het algemeen voor gerechten die makkelijk te determineren zijn. Geen chili ofzo, ook niet als er bij staat dat het vegetarisch is, want dan steiger ik bij elk frummeltje dat wel eens gehakt zou kunnen zijn. Ook geen gerechten waar trassi in zou kunnen zitten, of waar regelmatig oestersaus in gebruikt wordt (ceasardressing). Eerste keuze is altijd een groentegerecht, als dat er niet is een gerecht met kaas, waarbij ik er dan wel van uit ga dat het geen vegetarische kaas zal zijn. Toetjes: niets waar gelatine in zou kunnen zitten, maar in warme appeltaart kan ook dierlijk vet verwerkt zijn, dus zekerheid heb je nooit. Ze kunnen mijn champignons-op-toast ook best in croma of desnoods mijn friet in reuzel bakken, daar weet ik niets van. Blijft dus altijd een gok, in een restaurant eten.

[Jippia]

Als ik met een groep naar een restaurant ga en iemand anders regelt het, mail ik die persoon vantevoren een lijst met wat ik wel en niet eet plus de addertjes onder het gras, zoals pesto (kaas) en tapenade (kaas en vis). En dan maar het beste ervan hopen. Als veganistisch etende krijg je vanzelf een goede warenkennis. Ik weet over het algemeen vrij goed waar wel of niet iets dierlijks inzit.

Als ik met mijn man naar een restaurant ga, bellen we vantevoren of we zoeken via internet restaurants uit met mogelijk vegetarische gerechten. Als we in die plaats gaan eten, vraag ik altijd of het mogelijk is om veganistisch te eten en geef ik aan wat ik niet eet. Meestal gaat dat wel goed. Alle koks hebben het op school geleerd. Een vriend van een buurvrouw is kok en die vertelde dat. Of we gaan naar een vegetarisch restaurant. Daar kun je vaak zelfs onaangekondigd veganistisch eten als je uitlegt dat je toevallig in de buurt was (is doorgaans ook zo), als ze al geen veganistische opties op de menukaart hebben staan.

[Dick]

Als ik naar de chinees ga neem ik een kopie uit het veganpasport mee en laat ze dat lezen, op 1 keer na nooit problemen mee gehad.
Die ene keer was bij een wokrestaurant waarbij ze mijn keuze in de bouillon gooide waar net een lading vlees in had gelegen. En maar ja ja zeggen dat ze het begrepen.

[karl]

Gisteren op Canvas een reportage met candid camera over de gigantische hoeveelheden industrieel bereid voedsel dat in Franse restaurants wordt voorgeschoteld, ook bij de betere. Bouillabaise aan dumpingprijs maar wel met diepvriesvis en fabrieksbouillon, tartaar van dagen oud uit plastic verpakking...
Niet enkel sausen, producten of desserten maar hele bereidingen. Ongezonde voedingssupplementen kunnen onmogelijk door de consument ontdekt worden.
Bizar was een "Baskisch" restaurant waarvan de keuken volledig uit micro-golfovens bestond en de twee Sri-Lankese, illegaal in het land verblijvende, koks (zeer goede werkkrachten, doen abnormaal veel uren en gehoorzamen goed) in hoofdzaak kant en klare gerechten van het warenhuis in die ovens plaatsten, soms na toevoeging van wat gemalen kaas.
Toch is ook de consument dikwijls naïef om te geloven in de goedkope menu's. Ook mist men soms culinair onderscheidingsvermogen en "voedt" men zich enkel, zonder kritische blik.
Overigens zijn er ook in onze landen warenhuizen die vooral diepvrieswaren verkopen, gericht op horeca. Op een bepaald moment worden grenzen overschreden en vraag je je af wat nog de persoonlijke toevoeging is van de chef, afgezien van het opwarmen.  

[Hizikigrrrl]

Mijn buurman werkt als vrachtwagenchauffeur bij de Hanos (groothandel voor horecagelegenheden), en die leveren ook aan de toprestaurants. En volgens hem dan niet alleen de bijzondere kaasjes of non-foodproducten, maar ook bouillons etc., waarvan je verwacht dat ze die zelf zullen maken.

[Bast]

Nee, ik vertrouw ze niet. Ik heb zelf gewerkt voor een bedrijf wat delicatessen doorleverde naar toprestaurants, die het doodleuk als huisgemaakt op de kaart zetten. Ook herken ik het brood in diverse kwaliteitsstadia. Tapasrestaurants wil ik eigenlijk al niet meer binnen, ik herken teveel en voor zulke prijzen kan ik thuis ook fijn plasticjes open trekken.
Tel daarbij op dat het gemiddelde personeel geen idee heeft wat ze serveren. En dan heb je ook nog de mensen die het botweg niets interesseert.

[Maartje!]

Maar restaurants waar je wel wil eten, vertrouw je die ook niet?
Ik vind de vraagstelling zo gek: als ik een plaats niet vertrouw (om welke reden dan ook) dan eet ik er dus ook niet. Tenzij het met werk ofzo is, maar dat zijn niet de situaties waarin ik eens lekker ga lopen zeuren. Dan kies ik dingen die ik wel vertrouw.

[Bast]

Ja, vorige week nog ontdekte ik iets wat an sich er niet heel eetbaar uitzag. Gerecht smaakte verder als vanouds. Ik zwaai het voor de serveerster, die me met enige regelmaat ziet en weet dat ik geen vis eet, heen en weer en ze zegt doodleuk: "Oh ja, das gedroogde vis zeg maar". Nu was ik te verrast dat ik het zowaar niet vies vond om hier iets van te zeggen en de service was die avond sowieso slecht, dus dat schept sowieso weinig verwachtingen. Balen, want de wat duurdere, maar ook betere concurrent om de hoek heeft een vergelijkbaar gerechtje nu. Ik vind die alleen niet zo lekker als die vissige

Anyway, ik heb mijn verdenkingen bij gerechten, keukens (als in cultureel) of de keuken zelf (vroeger bezorgde ik nog weleens wat en ik ken ook wat mensen, waardoor je nog weleens achter de schermen kan kijken), personeel of zelfs hele etablissementen. Dat weerhoudt me er niet altijd van om het toch eens te proberen en te testen in hoeverre dit klopt. Zelfde idee met Marqt, daar vraag ik ook weleens voor de gein waar het vandaan komt.

[Christiaan]

Zijn er hier veel mensen die wel eens naar een restaurant "moeten" dan? Want de meeste dilemma's herken ik niet. Ook omdat ik niet zo nodig een dessert hoef.

[koekje]

Soms 'moet' dat wel ja. Verplichte familiefeestjes, werktoestanden, etc.
Ik kom zelden in restaurants, maar als ik dat wel doe, dan toch vaker iets dat bij mijn portemonnee en sociale klasse past (denk aan vreetschuren als Bolke de Beer en muffe zaken als vd Valk en aanverwanten). Ik proef er ook altijd de Sligro.
Smaakpapillen zijn trainbaar, maar ook in de andere richting. Hoe meer prefab en fabriekswaar je eet, hoe meer je smaak zich daarop aanpast. Zo komen er ieder jaar steeds meer mensen bij die Aardappel Anders wegkrijgen. Mn zus eet alleen maar uit potjes en blikjes en dozen. Eet ze een keer bij mij, vindt ze het vies en raar smaken. De klacht 'te flauw' en 'te weinig zout' heb ik ook al vaker gehoord, voornamelijk van anderen. Als ik dan bij die mensen ga eten, heb ik zo'n dorst dat ik vol zit met water en nog het gevoel heb uit de drogen.

[Uniflame]

Ik probeer de laatste tijd zelf restaurants sowieso te vermijden. Ik merk dat ik de laatste paar maanden veel gevoeliger ben geworden voor zuivel ed. Veel kaas kan ik niet meer hebben (vooral gesmolten) en ook van pittig eten raakt mijn spijsvertering overstuur. Pannenkoeken restaurants kan ik nog wel hebben of een lunchroom zoals bagels & beans. Of sushi. Ik vind vooral die met ei en avocado rolls are lekker. In Nijmegen weet ik wel een beetje waar ik wel niet niet kan eten. Maar ik heb zelf een instelling dat ik er buiten de deur wel zoveel mogelijk op probeer te letten, maar dat het waarschijnlijk toch nooit helemaal te voorkomen zal zijn.

Overigens vinden sommige van mijn vrienden mijn eten ook te flauw. Ik kook met weinig zout en gebruik vooral andere kruiden en smaakmakers maar dat is niet iedereen gewend.

[koekje]

Da's toch apart dat je pannenkoeken wel goed kan hebben. Er gaat namelijk behoorlijk wat melk in pannenkoekenbeslag. Ik kan van pannenkoeken altijd erg goed en snel kleien, ook als ik verstopt zit. Harde kaas heb ik dan weer eigenlijk geen last van, daar zit amper lactose in.

[fem fatale]

De meeste pannekoekenrestaurantszijn goed ingericht op mensen met allergien, dus kun je er ook een sojapannekoek kringen.

[fem fatale]

Damn, die iPhone. Gaat pannekoekenrestaurant zowaar goed, schrijft hij gewoon kringen ipv krijgen als ik sojapannekoek (Donald's kringen) verbeter.

[LelleL]

[off topic] Mijn iPhone doet dat sinds vandaag ook, autocorrectie door woorden op te splitsen en er bij kans hele zinnen van te maken. Erg irritant. [/off topic]

Edit; Ik heb gisteren eindelijk een manier gevonden om mn iPhone te updaten naar 4.3.3 ofzo, hij zat nog in een beta versie van 4.0, dus wellicht dat die van julllie dat allang deed, bedenk ik mij nu.