Gisteren op Canvas een reportage met candid camera over de gigantische hoeveelheden industrieel bereid voedsel dat in Franse restaurants wordt voorgeschoteld, ook bij de betere. Bouillabaise aan dumpingprijs maar wel met diepvriesvis en fabrieksbouillon, tartaar van dagen oud uit plastic verpakking...
Niet enkel sausen, producten of desserten maar hele bereidingen. Ongezonde voedingssupplementen kunnen onmogelijk door de consument ontdekt worden.
Bizar was een "Baskisch" restaurant waarvan de keuken volledig uit micro-golfovens bestond en de twee Sri-Lankese, illegaal in het land verblijvende, koks (zeer goede werkkrachten, doen abnormaal veel uren en gehoorzamen goed) in hoofdzaak kant en klare gerechten van het warenhuis in die ovens plaatsten, soms na toevoeging van wat gemalen kaas.
Toch is ook de consument dikwijls naïef om te geloven in de goedkope menu's. Ook mist men soms culinair onderscheidingsvermogen en "voedt" men zich enkel, zonder kritische blik.
Overigens zijn er ook in onze landen warenhuizen die vooral diepvrieswaren verkopen, gericht op horeca. Op een bepaald moment worden grenzen overschreden en vraag je je af wat nog de persoonlijke toevoeging is van de chef, afgezien van het opwarmen.